Ο Anton Krasovsky βρίζει συνεχώς. Είναι θυμωμένος με όλους τους ψεύτες και τους προπαγανδιστές στη Μόσχα, την πόλη που αγαπά και θέλει να αλλάξει.
Κάποιες φορές, δίνει την εντύπωση ότι το κουράγιο του θα εξαφανιστεί τη στιγμή που θα σταματήσει να βρίζει. Και το κουράγιο είναι αυτό που ο Krasovsky χρειάζεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αποτελώντας το μοναδικό gay άτομο στη Ρωσία – με πληθυσμό 140 εκατομμυρίων – που τολμά να συμμετέχει ως υποψήφιος στις (ελεγχόμενες από το Κρεμλίνο) δημοτικές εκλογές.
Η πλειοψηφία των Ρώσων πολιτικών συμφωνούν πως τα LGBTQ άτομα δεν είναι φυσιολογικά. Η ιδέα και μόνος της πάλης ενάντια σε ένα πολιτικό σκηνικό γεμάτο μίσος και όλο και περισσότερη ομοφοβία θα τρόμαζε τους περισσότερους,
Τον προηγούμενο μήνα, μιλώντας στον ανεξάρτητο ραδιοφωνικό σταθμό Echo of Moscow, ο Krasovsky αποκάλυψε ότι τον Σεπτέμβριο θα συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές της Μόσχας, αν οι αρχές του το επιτρέψουν. Για να επικυρωθεί η συμμετοχή του πρέπει να συγκεντρώσει υπογραφές από 110 δημοτικούς συμβούλους μέχρις τις 3 Ιουλίου. “Όταν αποφάσισα να συμμετέχω στις εκλογές, τρομοκρατήθηκα,” δήλωσε ο Krasovsky στο The Daily Beast.
Πέντε χρόνια πριν, τον Ιούνιο του 2013, 463 Ρώσοι βουλευτές ψήφισαν υπέρ της απαγόρευσης “προπαγάνδας μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων” σε ανηλίκους. Πλέον, απαγορεύεται η διανομή λογοτεχνίας ή οποιουδήποτε άλλου υλικού σχετικά με τα δικαιώματα των gay, τόσο από οργανισμούς και ομάδες όσο και από μεμονωμένα άτομα. Πολλές LGBTQ οικογένειες έφυγαν από τη χώρα, καθώς υπάρχει ο φόβος η πολιτεία να τους πάρει τα παιδιά.
Από τότε, έχει ασκηθεί έντονη κριτική στον πρόεδρο Putin που δεν έχει κάνει αρκετά για να βοηθήσει τους gay άντρες που διώκονται και δολοφονούνται στην Τσετσενία. Ο βρετανός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των LGBTQ Peter Tatchell διαμαρτύρεται ακριβώς γι’ αυτό στη αρχή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου η ομοφοβία και οι πολιτικές εναντίων των LGBTQ στη Ρωσία τραβούν την παγκόσμια προσοχή.
Στην ερώτηση γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική ενώ πολλοί Ρώσοι gay άντρες και γυναίκες φεύγουν από τη χώρα, ο Krasovsky απαντάει “Επειδή όλα είναι χάλια εδώ.”
Είναι σίγουρος ότι, ακόμα κι αν το Κρεμλίνο δεν επικυρώσει την υποψηφιότητά του, η εμπειρία θα είναι χρήσιμη για την πολιτική του καριέρα..
Τα προηγούμενα χρόνια, ο Krasovsky ήταν υπεύθυνος για τις πολιτικές καμπάνιες δύο υποψηφίων της αντιπολίτευσης, του Mikhail Prokhorov και της Ksenia Sobchak.
Η ιδέα του να είναι σε ένα μαύρο αμάξι ή να δίνει το χέρι με φίλους του προέδρου Putin φαίνεται αρκετά χιουμοριστική στον νέο υποψήφιο Krasovsky, πρώην ανταποκριτή στη ρωσική εκδοχή της Vogue.
“Κάποιος σαν τον Τσετσένο αρχηγό Ramzan Kadyrov δεν θα μου έσφιγγε το χέρι. Πάντως, αν δεχόταν να σφίξει το χέρι ενός gay, εγώ θα του έδινα το χέρι μου.”
Στη Ρωσία, οι πολιτικοί δεν κρύβουν τις ομοφοβικές τους απόψεις. Υπάρχει μια πινακίδα στην πόρτα του γραφείου του Ρώσου βουλευτή Vitaly Milonov: “Απαγορεύεται η είσοδος σε σοδομιστές.” Ο Milonov ήταν ένας από τους πρωτοστάτες υπέρ του νόμου περί υποτιθέμενης προπαγάνδας – το 2016 ισχυρίστηκε ότι οι gay άνθρωποι “βιάζουν παιδιά.”
Για χρόνια, η μικρή κοινότητα Ρώσων LGBTQ ακτιβιστών έχει υποστεί παρενόχληση από βίαιους εθνικιστές και την αστυνομία. Οι περισσότεροι gay Ρώσοι έχουν παραιτηθεί από την πάλη για τα δικαιώματά τους – είτε μεταναστεύουν είτε προτιμούν να ζουν ήσυχα σε μικρές πόλεις.
Ενώ πολλοί από τους φίλους του μετανάστευσαν, ο Krasovsky προτίμησε να μείνει στη Ρωσία, παρόλο που η εμπειρία του ως συντάκτης σε περιοδικά και παρουσιαστής στην τηλεόραση μπορεί να του επέτρεπε να βρει ένα καλό μέρος να μείνει, στη Νέα Υόρκη ή σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Έχουν υπάρξει χειρότερες στιγμές στη ζωή του, όπως λέει, από τις οποίες κατάφερε να βγει επιζών. “Νομίζω ότι το 90% των φίλων μου, από μποέμ κύκλους της Μόσχας, έχουν πεθάνει από κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών και οι υπόλοιποι έχουν ενσωματωθεί στο τρέχον σύστημα. Είναι θαύμα που δεν έγινα αλκοολικός,” παραδέχεται ο Krasovsky.
Οι εκλογές δεν είναι η πρώτη φορά που ο Krasovsky δείχνει το κουράγιο του στη Ρωσία.
Κατά τη διάρκεια του coming out του στο διαδικτυακό Kontr TV το 2013, ο Krasovsky δήλωσε: “Είμαι gay αλλά είμαι όσο άνθρωπος όσο ο Putin.”
Πέρσι, σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο Facebook, ο Krasovsky αποκάλυψε ότι ζει με τον HIV από το 2011. Ως εθελοντής και ακτιβιστής, ο Krasovsky και οι φίλοι του πιέζουν τις αρχές να λάβουν μέτρα, να νομιμοποιήσουν την θεραπεία μεθαδόνης, για να αντιμετωπίσουν την επιδημία του HIV/AIDS στη Ρωσία.
Παρόλο που το Κρεμλίνο διαδίδει την ομοφοβία στη χώρα, ο Krasovsky επιμένει ότι οι καθημερινοί άνθρωποι δεν μισούν τα LGBTQ άτομα.
“Η άποψη ότι η Ρωσία είναι ομοφοβική εκ φύσεως αποτελεί ψευδαίσθηση,” τονίζει ο Krasovsky. Ακουγόταν εκνευρισμένος όταν αναφέρθηκε στα στερεότυπα που δημιουργούνται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. “Η ομοφυλοφιλία μου δεν με έχει βοηθήσει, αλλά δεν έχει σταθεί και εμπόδιο στους επαγγελματικούς στόχους μου. Όταν οι άνθρωποι ακούνε συνεχώς ότι οι queer είναι μπάσταρδοι και ‘αξίζουν επίθεση αφού το μόνο που θέλουν είναι να γυρνούν γυμνοί στο δρόμο’, μερικοί όντως πηγαίνουν και επιτίθενται σε LGBT ατομα.”
Τον περασμένο μήνα, ο Krasovsky οργάνωνε καθημερινές συναντήσεις με το εκλογικό σώμα σε διάφορες περιοχές της Μόσχας.
“Οι άνθρωποι δεν νοιάζονται αν είσαι ομοφυλόφιλος ή όχι, ούτε ενδιαφέρεται κανείς για τον HIV σου ή άλλα προβλήματα υγείας. Οι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν με εμένα για την κατεδάφιση σπιτιών στην περιοχή του, για προβλήματα με τις δημόσιες υπηρεσίες, ή για σχολεία που κλείνουν στη γειτονιά τους.”
Όταν ο Krasovsky ήταν μικρός, η οικογένεια του ζούσε σε μικροσκοπικά δωμάτια, σε κοινόχρηστα διαμερίσματα. Γεννήθηκε στα περίχωρα της Μόσχας, στην επαρχιακή πόλη του Podolsk (με πληθυσμό 302.831). Εκεί ξεκίνησε και το σχολείο.
Συνέχισε το σχολείο στην Ουκρανία, όπου ο μηχανικός πατέρας του δούλευε στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Rivne. “Όταν έκλεισα τα 14, μετακόμισα στη Μόσχα και ανακάλυψα τη ζωή των underground μποεμ. Πολλοί φίλοι μου έκαναν χρήση κοκαΐνης τότε.”
Κατά τη διάρκεια της Περεστρόικα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Krasovsky ανήκε σε αντικομφορμιστικoύς κύκλους Σοβιετών χιπστερ, που αυτοαποκαλούνταν “Stilyagi.” “Όλοι ακούγαμε Elvis Presley, πηγαίναμε σε συναυλίες του Viktor Tsoi. Ντυνόμουν με μεταχειρισμένα ρούχα από την αγορά του Teshinsky. Είχα μια φρικτή άσπρη ζακέτα σε κάποια φάση. Δεν ήμουν ποτέ πλούσιος, δεν είχα ποτέ αρκετά λεφτά να αγοράσω ακριβά ρούχα.”
Οι φίλοι του Krasovsky συναντιούνταν σε ένα undergorund κλαμπ, το Moloko. Ο Krasovsky σπούδασε στο Maxim Gorky Literature Institute, απ’ όπου προέκυψαν πολλοί Ρώσοι ποιητές. Οι παρέες του έκαναν γνωριμίες με τη βασίλισσα του σοβιετικού αλλά και μετέπειτα rock and roll, Zhanna Aguzarova.
Ενώ, όπως λέει, κάποιοι φίλοι του καταστράφηκαν με τα ναρκωτικά, άλλοι μετατράπηκαν σε θαυμαστές του Vladimir Putin. Η ζωή του Krasovsky ήταν διαφορετική. “Είμαι ακόμα χαρούμενος που έχουν έρθει αλλαγές στη χώρα μου. Η οικογένειά μου δεν αντιμετώπισε οικονομικές ζημιές, δεν πεινούσαμε την περίοδο που πολλοί περιγράφουν ως το ‘αιματηρό φιλελεύθερο καθεστώς’ – οποιεσδήποτε αλλαγές είναι πάντα καλές.”
Ως υποψήφιος δήμαρχος της Μόσχας, ο Krasovsky αναγνωρίζει τον ρόλο του να παλέψει για ισότητα ανάμεσα σε όλους. “Από όλους τους πολιτικούς προτιμώ τον Obama, είμαι σοσιαλιστής δημοκράτης, θέλω να συμμετέχω στις εκλογές για να δείξω την παρούσα πολιτική ελίτ πώς να παλέψουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία.”
του Κωνσταντίνου Καραΐσκου
