newsroom
“Δεν υπάρχουν bi άντρες”
“Είσαι απλά μπερδεμένος”
“Είσαι gay, απλά δεν είσαι ακόμα έτοιμος για coming out”
Οι bisexual άντρες είναι σαν την κλιματική αλλαγή: υπαρκτοί αλλά αμφισβητούμενοι.
Σε έρευνα που διεξήχθη στις ΗΠΑ από το Centers for Disease Control (CDC) το 2016, το 2% των ανδρών αυτοπροσδιορίστηκαν ως bisexual. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν τουλάχιστον τρεις εκατομμύρια bi άντρες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες – περίπου όσοι και οι κάτοικοι της πολιτείας της Αϊόβα. Στην ίδια έρευνα, 5,5% των γυναικών αυτοπροσδιορίστηκε ως bisexual, που αναλογεί περίπου στον πληθυσμό της πολιτείας του New Jersey. Η πιθανότητα τόσοι πολλοί άνθρωποι να λένε ψέματα για την έλξη τους από παραπάνω από ένα φύλο είναι μηδαμινή.
Και όμως, ο μύθος ότι μόνο γυναίκες μπορούν να είναι bisexual παραμένει, εδώ και δεκαετίες και μια προκατάληψη με τόσο βαθιές ιστορικές ρίζες δεν θα εξαφανιστεί από τη μια μέρα στην άλλη.
Για να καταλάβουμε γιατί οι bisexual άντρες ακούν ακόμη ότι ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός δεν υπάρχει, πρέπει να γυρίσουμε στην εποχή του gay liberation, στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
“Ένα από τα αποτελέσματα του κινήματος του gay liberation ήταν η εδραίωση του δίπολου της σεξουαλικότητας”, αναφέρει ο Δρ. H. Sharif “Herukhuti” Williams, ακαδημαϊκός πολιτιστικών σπουδών και συντάκτης του Recognize: The Voices of Bisexual Men.
To gay liberation κίνημα δημιούργησε ένα νέο τύπο άντρα – τον “σύγχρονο gay άντρα” όπως τον ονομάζει ο Herukhuti – ο οποίος είναι τόσο διαφορετικός όσο και παρόμοιος με τον straight άντρα. Η Jillian Weiss, διευθύντρια του Transgender Legal Defense Fund, γράφει σε μια ανάλυση για εκείνη την περίοδο: “Οι gay και οι λεσβίες διεκδίκησαν αποδοχή υποστηρίζοντας ότι ήταν “ακριβώς όπως εσείς”, με μόνη (αλλά πολύ σημαντική) διαφορά ότι έχουν συντρόφους ίδιου φύλου.” Έτσι, η έλξη από ένα και μόνο φύλο αποτελούσε πλέον τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στους gay άντρες και γυναίκες και στους staight – οι bisexual έγιναν απλά οι “μπερδεμένοι.”
Οι bisexual συνειδητοποίησαν ότι θα πρέπει να σχηματίσουν δικές τους ομάδες και συνασπισμούς αν ήθελαν αναγνώριση και αποδοχή. Ενώ, όμως, ξεκινούσε ο ακτιβισμός για τα δικαιώματα τους, τη δεκαετία του 1980, ξέσπασε η επιδημία του AIDS και όλα άλλαξαν, ειδικά για τους bisexual άντρες.
“Το AIDS ανάγκασε πολλούς bisexual άντρες να ‘βγουν απ’ την ντουλάπα’, ανάγκασε πολλούς να γυρίσουν σε αυτή και μετά κάποιους τους σκότωσε.” λέει ο bisexual ακτιβιστής και συγγραφέας Ron Suresha, ενώ ο bisexual συγγραφέας Mike Syzmanski αναφέρει: “Πολλοί που θα συμμετείχαν ή που ήδη συμμετείχαν στα πρώτα χρόνια του bi κινήματος πέθαναν – πέθαναν πολύ νωρίς και πολύ γρήγορα.”
Η επιδημία του AIDS εδραίωσε ένα από τα πιο επιζήμια και επίμονα στο χρόνο στερεότυπα για τους bi άντρες: ότι αποτελούν “γέφυρα” για τη μετάδοση του ιού HIV από gay άντρες σε ετεροφυλόφιλες γυναίκες, μία αντίληψη εντελώς λανθασμένη, που δεν υποστηρίζεται από δεδομένα και έρευνες, σύμφωνα με ερευνητές και το CDC.
Σε έρευνα του 2016, σχετικά με την αντιμετώπιση των bisexual ατόμων στις ΗΠΑ, 43% των ερωτηθέντων συμφώνησαν (έστω εν μέρει) με τη δήλωση: “Πρέπει να φοβόμαστε να κάνουμε σεξ με bisexual άντρες λόγω κινδύνου μετάδοσης HIV/ΣΜΝ”.
Για δεκαετίες οι bisexual άντρες απεικονίζονται – ακόμα και μέσα στην LGBT κοινότητα – ως κρυφά gay, σεξουαλικά μπερδεμένοι φορείς ασθενειών. Είναι περίεργο που ακόμα παλεύουν για να αποβάλλουν αυτή την αρνητική εικόνα σήμερα; Είναι δύσκολο να τους πείσεις όλους ότι υπάρχεις όταν δεν σε βλέπουν καν ως άνθρωπο.
Παρόλα αυτά, ούτε για τις bisexual γυναίκες είναι όλα εύκολα. Τόσο bi άντρες όσο και bi γυναίκες έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες από gay άντρες και λεσβίες να είναι out, με μόνο το 28% να απαντά σε σχετική έρευνα του Pew Research Center ότι οι κοντινοί τους άνθρωποι γνωρίζουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Τα bisexual άτομα έχουν τη χειρότερη ψυχική υγεία στην LGBT κοινότητα και έχουν τρομακτικά μεγάλη πιθανότητα να αντιμετωπίσουν βία από συντρόφους τους. Επίσης, τα bisexual άτομα αντιμετωπίζουν διακρίσεις μέσα στην LGBT κοινότητα, αποκρούοντας συνεχώς κατηγορίες ότι ο προσανατολισμός τους αποκλείει άτομα που δεν ανήκουν στο δίπολο φύλου. Απαντώντας σε αυτή την κατηγορία, ο bisexual εκπαιδευτικός Robyn Ochs ορίζει την αμφιφυλοφιλία ως “έλξη από παραπάνω από ένα φύλο”, αντί για “έλξη από άντρες και γυναίκες.”
Και μέσα σ’ όλα αυτά, οι bisexual γυναίκες πολύ συχνά σεξουαλικοποιούνται, θεωρούνται “τσούλες”, θεωρείται ότι “απλά πειραματίζονται” και δέχονται επιθέσεις στις εφαρμογές γνωριμιών. Η αμφιφυλοφιλία είτε περιορίζεται σε “θέαμα”, είτε υποτιμάται ως “φάση”.
Αλλά οι bisexual άντρες είναι ακόμη αυτοί που δέχονται περισσότερη αμφισβήτηση για την “ύπαρξή” τους από την κοινωνία, χωρίς να ξέρουμε γιατί αυτή γίνεται τόσο έντονη.
Ο υπεύθυνος της έρευνας για την αντιμετώπιση των bisexual στις ΗΠΑ, Brian Dodge, πιστεύει ότι η έρευνά του προσφέρει κάποια στοιχεία – η επίμονη και ευρέως διαδεδομένη υποστήριξη του μύθου της “γέφυρας του HIV” είναι ανησυχητική – αλλά επιμένει ότι χρειάζεται πιο εστιασμένη έρευνα προτού θεωρηθεί το στίγμα του HIV ως κύριος παράγοντας δημιουργίας αρνητικών συμπεριφορών απέναντι σε bisexual άντρες.
Εν τω μεταξύ, bisexual ακτιβιστές έχουν αναπτύξει μια σειρά ενδιαφερουσων θεωριών, πολλές απ’ τις οποίες εστιάζουν στην κυριαρχία της παραδοσιακής αντίληψης της αρρενωπότητας. Για παράδειγμα, ο Herukhuti εξηγεί ότι “ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα όρια μεταξύ των ανδρών ‘επιτηρούνται’, εξαιτίας της πατριαρχίας και του σεξισμού.” Οι άνδρες αναμένεται να είναι “άρχοντες του βασιλείου” τους – και να μην το μοιράζονται.
“Ο μόνος τρόπος να διανοηθούμε ότι κάποιοι άντρες γεφυρώνουν τα όρια μεταξύ τους, είναι να θεωρούμε τους συγκεκριμένους ‘μη-άντρες’,” επισημαίνει ο Herukhuti, συμπληρώνοντας ότι, σε μια πατριαρχική κοινωνία, οι gay άντρες θεωρούνται όντως ‘μη-άντρες’. Η άρνηση αποδοχής της ύπαρξης bisexual αντρών, είναι ταυτόχρονα άρνηση ότι κάποιος που είναι bisexual μπορεί να είναι άντρας γενικά.
Παράλληλα, οι bisexual άντρες μπορεί να θεωρηθούν και “επικίνδυνοι”, μία μεγάλη απειλή εκ των έσω στην ετερο-αρρενωπότητα. Είναι εύκολο για έναν straight άντρα να διαφοροποιήσει τον εαυτό του από τον σύγχρονο gay άντρα, αλλά πώς μπορεί να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι δεν έχει σχέση με τον αντίστοιχο bisexual;
Η απάντηση είναι προφανής: Εξισώνει την αμφιφυλοφιλία μεταξύ αντρών με την ομοφυλοφιλία.
“Όταν ένας άντρας έχει οποιαδήποτε ομοφυλοφιλική εμπειρία, αυτόματα θεωρείται gay. Και αυτό τον στιγματίζει”, λέει ο Herukhuti.
Αυτή η λογική εφαρμόζεται ακόμη και στις έρευνες για τον HIV, με πολλές από αυτές να βάζουν στην ίδια κατηγορία gay και bisexual άντρες, την MSM (men who have sex with men). Ο Dodge, που ειδικεύεται στον τομέα του HIV/AIDS, εξηγεί ότι “όταν ένας άντρας δηλώνει σεξουαλική δραστηριότητα με άλλο άντρα, καταχωρείται αυτή ως τρόπος μετάδοσης και δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με γυναίκες ή άλλους συντρόφους.” Η ταυτότητα των bisexual αντρών διαγράφεται – κυριολεκτικά – από τα αποτελέσματα της έρευνας.
“Μία εύκολη λύση,” προσθέτει ο Dodge, “θα ήταν η ύπαρξη μιας ξεχωριστής κατηγορίας.” Αλλά όταν πρόκειται για κατηγορίες, η κοινωνία μας δεν φαίνεται να τα πηγαίνει καλά με παραπάνω από δύο – ειδικά αφού τόσοι πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος να είναι κάποιος άντρας.
Ωστόσο, η κατάσταση για τους bisexual άντρες δεν είναι απελπιστική. Αργά αλλά σίγουρα, καταφέρνουν να διευρύνουν τους ορίζοντες της αρρενωπότητας. Μία θετική πλευρά στην έρευνα του Dodge είναι η αλλαγή της αντιμετώπισης των bisexual ατόμων, από αρνητική σε πιο ουδέτερη, στο γενικό πληθυσμό της Αμερικής την τελευταία δεκαετία, παρόλο που η αρνητική αντιμετώπιση απέναντι στους bisexual άντρες είναι ακόμα σημαντικά μεγαλύτερη από την αντίστοιχη απέναντι στις bisexual γυναίκες.
Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα καλύτερα χάρη στη νέα γενιά, η οποία είναι πιο ανεκτική στη σεξουαλική ρευστότητα από τις προηγούμενες. Συμμετέχοντες στην έρευνα του Dodge που ήταν κάτω από 25 ετών είχαν πιο θετική στάση απέναντι στην αμφιφυλοφιλία, ίσως επειδή πολλοί από αυτούς αυτοπροσδιορίζονται ως LGBTQ οι ίδιοι – κάποιοι ως bisexual, κάποιοι ως pansexual και κάποιοι απορρίπτοντας τις ταμπέλες εντελώς.
Αυτή η αυξανόμενη αποδοχή έχει αρχίσει να φαίνεται και σε ταινίες και στην τηλεόραση, μέσα που ήταν (και πολλές φορές συνεχίζουν να είναι) εχθρικά απέναντι σε bisexual άτομα. Ένας χαρακτήρας της σειράς Crazy Ex-Girlfriend, ο Darryl κάνει coming out ως bisexual με ένα τραγούδι που καταρρίπτει μύθους, ενώ σειρές όπως το Shadowhunters και το Black Sails αρχίζουν να αναπαριστούν σωστά bi άτομα. Η κωμωδία του HBO Insecure περιέλαβε ένα περιστατικό αμφιφοβίας, όπου μια straight χαρακτήρας, η Moly, αποφεύγει το love interest της όταν της αποκαλύπτει ότι είχε κάνει στοματικό έρωτα με έναν άντρα στο κολλέγιο. Ταυτόχρονα, άλλες σειρές, όπως το House of Cards, επιμένουν να χρησιμοποιούν την αμφιφυλοφιλία ενός χαρακτήρα για να τονίσουν την ανηθικότητά του.
Τελικά, οι ίδιοι οι bisexual άντρες θα παίξουν τον πιο καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή απόψεων και αντιλήψεων. Ερωτώμενοι τι θα ήθελαν να ξέρει ο κόσμος για τον προσανατολισμό τους, κάποιοι θέλησαν να ξεκαθαρίσουν παρανοήσεις, αλλά πολλοί ήθελαν απλά να αναγνωρίσει η κοινωνία ότι η αμφιφυλοφιλία είναι αληθινή.
“Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Όταν κάποιος επιμένει σε ένα κομμάτι του εαυτού του που μοιάζει αόρατο, που δεν αναγνωρίζεται, ξεκινά να αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό.”
“Είμαι χαρούμενος που είμαι bisexual και δεν ψάχνω απαντήσεις. Δεν ‘δοκιμάζω πράγματα’, δεν το χρησιμοποιώ σαν ταμπέλα μέχρι να ξεκαθαρίσω κάτι. Είμαι αυτό. Και το λατρεύω.”
πηγή: splinternews.com, απόδοση: Κωνσταντίνος Καραΐσκος
