Με αφορμή το άνοιγμα του πολιτικού διαλόγου γύρω από το επερχόμενο νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο και την τεκνοθεσία, αλλά και τα ρατσιστικά – λοακτιφοβικά αντανακλαστικά που ενεργοποιήθηκαν από πλευράς του συντηρητικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας θυμόμαστε πέντε (και μια) στιγμές κατά τις οποίες ο Γιώργος Καπουτζίδης αποδόμησε την ομοφοβία δημιουργώντας χώρο για να αναπνεύσουμε.
Έχοντας απέναντί του έναν δημοσιογράφο που κατά το παρελθόν ουκ ολίγες φορές έχει επιδοθεί σε ομοφοβικά – λοατκιφοβικά σχόλια, ο Γιώργος Καπουτζίδης μίλησε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Δημοκρατία, την παρένθετη κύηση, το ξερίζωμα της ομοφοβίας και το δολοφονικό λιντσάρισμα εναντίον του Ζακ Κωστόπουλου.
“Σου φύτεψαν την ομοφοβία και έμαθες να μισείς αυτούς τους ανθρώπους κι εμένα που είμαι ομοφυλόφιλος (ενν μου έμαθαν) να ντρέπομαι και να έχω τύψεις για τον εαυτό μου. Έχουμε μια διαδρομή. Να ξεριζώσουμε την ομοφοβία. Είναι πολύ πιο σημαντικό και αυτό πρέπει να συζητάμε. (…) Πριν από πέντε χρόνια έγινε μια δολοφονία. Σκότωσαν έναν άνθρωπο στο κέντρο της Αθήνας, ο οποίος δεν τους είχε κάνει απολύτως τίποτα, και τον κλώτσησαν μέχρι θανάτου. Αν τους ρωτήσεις τι τους έκανε, δεν ξέρουν να σου πουν. Γιατί τον σκότωσαν; Γιατί τον μισούσαν”, είπε μεταξύ άλλων.
2. Στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά
Λίγες μέρες πριν την επίσκεψή του στο πλατό του Λιάγκα, είχε φιλοξενηθεί στο σαφώς ασφαλέστερο περιβάλλον της εκπομπής Fay’s Time. Εκεί, στάθηκε ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο το κυβερνόν κόμμα έχει εκτεθεί αναφορικά με το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο και τη τεκνοθεσία. “Τα ανθρώπινα δικαιώματα αν θες να τα δώσεις τα δείνεις, δεν υπολογίζεις ούτε το πολιτικό κόστος, ούτε τη χρονική στιγμή. Όταν τα πιστεύεις, οφείλεις να τα αποδώσεις σε αυτούς που τα στερούνται”, είπε.
Αναφέρθηκε επίσης σε όλα εκείνα τα εκσυγχρονιστικά νομοθετήματα, απέναντι στα οποία οι συντηρητικές φωνές αντέδρασαν στο παρελθόν, σήμερα όμως θεωρούνται απολύτως αυτονόητα και διευκολύνουν νομικά ζητήματα που προκύπτουν σε καθημερινή βάση, όπως το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, ή το άλλο για την ποινική τυποποίηση του διαζυγίου. Τέλος υπογράμμισε τη σημασία του επερχόμενου νομοσχεδίου για την προστασία και την ισονομία των παιδιών ομόφυλων οικογενειών.
“Όλοι γυμνά μωράκια ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο και κλαίμε (…) και ξαφνικά σε κάποια ηλικία κάποια παιδιά δείχνουν τα άλλα με το δάχτυλο και τα διακρίνουνε. Είναι σαν να είναι η διάκριση μέρος της ανθρώπινης κοινωνίας (…) και χάνουμε με αυτόν τον τρόπο από παιδιά λίγο – λίγο από την ανθρωπιά μας”, σημείωσε περιγράφοντας το γεγονός πως η προκατάληψη, τα κοινωνικά στερεότυπα, η μισαλλοδοξία, η ομοφοβία και ο ρατσισμός είναι προϊόντα κοινωνικής μάθησης που αντανακλούν σε συγκεκριμένα (συντηρητικά) πολιτισμικά περιβάλλοντα.
3. Στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού
Προηγουμένως ωστόσο είχε βρεθεί στον Alpha όπου τον φιλοξένησε η Ναταλία Γερμανού. Από το πλατό της εκπομπής της δήλωσε πως κατά τη γνώμη του “Η κοινωνία μας έχει προχωρήσει περισσότερο από την Πολιτεία και από την τηλεόραση. Νομίζω ότι αυτό που αρχίζει ο κόσμος σιγά σιγά να αντιλαμβάνεται είναι ότι ζούμε με κάποιες διακρίσεις οι οποίες επιβλήθηκαν κάποτε”.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους όρους “Γονέας 1” και “Γονέας 2” θέλοντας να ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από τις παρανοήσεις που έχουν δημιουργηθεί γύρω από αυτούς τους όρους. «Καταρχάς, όλοι εμείς προερχόμαστε από οικογένειες με μαμά και με μπαμπά, θέλω εγώ να καταργήσω την δική μου την οικογένεια; Το μόνο που ζητούν είναι ένα έγγραφο που να το λέει. Η πολιτεία δεν φτιάχνει ένα χαρτί που να γράφει ονόματα γονέων. Ένα χαρτί ζητάνε και δεν τους δίνουμε ένα χαρτί», σημείωσε.
Τέλος στάθηκε στις αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις της άκρατης ομοφοβίας από πλευράς τόσο δημοσιογράφων, όσο και ορισμένων κομματικών εκπροσώπων. Συγκεκριμένα με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη του Γιώργου Λιάγκα με τον πρόεδρο των Σπαρτιατών σημείωσε: “Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει βέβαια είναι να γίνουν ουσιαστικές συζητήσεις στην τηλεόραση. Νομίζω ότι κάποιοι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να ασχολούνται με αυτό [με τα ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα], να σταματήσουν να μιλάνε. Ας μιλήσουν κάποιοι που έχουν το βίωμα, τη γνώση, την κατάρτιση.Έβλεπα τον Λιάγκα μαζί με τον πρόεδρο των Σπαρτιατών να μιλάνε ένα τέταρτο για τους ομοφυλόφιλους. Για ποιο λόγο; Δεν ξέρετε. Αφού δεν ξέρετε, άστο. Ο Λιάγκας είναι σαν θεωρητικός της ομοφυλοφιλίας. 15 χρόνια μιλάει για την ομοφυλοφιλία, σαν να προσπαθεί να τελειώσει την Β’ Λυκείου 15 χρόνια και δεν την τελειώνει. Άλλες φορές λέει καλά, άλλες φορές όχι. Άστο ρε φίλε πρέπει να μιλήσεις εσύ;”.
https://www.youtube.com/watch?v=snWE6ci21SU&ab_channel=ProLepton
Φιλοξενούμενος στην εκπομπή της Δανάης Μπάρκα στάθηκε στις αρνητικές κοινωνικές συνδηλώσεις που εσκεμμένα περιβάλλουν την ομοφυλοφιλία τόσο στο δημόσιο λόγο, όσο και στις τηλεοπτικές αναπαραστάσεις. Συγκεκριμένα σημείωσε πως: “Το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αφαιρέσουμε τη δραματικότητα από την ομοφυλοφιλία ως κατάσταση. Δεν ξυπνάω κάθε πρωί και λέω αχ Παναγία μου πάλι gay ξύπνησα. Σαφώς πρέπει να καταγράφεται και η δραματικότητα, γιατί οι gay στο πέρασμα του χρόνου έζησαν και ζουν μεγάλη καταπίεση, άλλα θέλω να υπάρχει και η χαρά”.
Σχολιάζοντας απ’ τον αέρα της εκπομπής τις αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, το ψυχικό κόστος και την φθορά που καλούνται συχνά να υποστούν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μετά το coming out τους ο ηθοποιός και σκηνοθέτης σημείωσε αφορμόμενος απ’ την προσωπική του εμπειρία: “μου φαίνεται ασήμαντο το τίμημα του coming out και ήθελα πάρα πολύ να το πληρώσω γιατί κατά κάποιο τρόπο λίγο απομακρύνεσαι και από ανθρώπους που εσύ, πρωτίστως, θα ήθελες να απομακρυνθείς. Δηλαδή κι αν έχω χάσει ένα κοινό, το οποίο δεν με εκτιμά πλέον για αυτό που είμαι, με στενοχωρεί ότι ήταν κοινό μου και με εκτιμούσε κάποτε. Δεν με στενοχωρεί ότι δεν τους έχω τώρα. Η δική μου ευθύνη να είμαι ο εαυτός μου και να είμαι ελεύθερος, αυτή είναι η ευθύνη που έχω επιλέξει και αυτό θέλω να είμαι”.
6. Στην εκπομπή Μίλησε μου του Γιώργου Κάβουρα
Όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε τον σκηνοθέτη αν πιστεύει πως οι κοινωνικές συνθήκες έχουν οριμάσει για την νομική τυποποίηση της ισότητας στο γάμο και τη τεκνοθεσία και αν τελικά είναι θέμα συνθηκών η θεσμοθέτηση ή όχι, εκείνος του απάντησε: “Τα δικαιώματα δεν σχετίζονται με την άποψη της πλειοψηφίας. Όταν κάποιος βιώνει μια διάκριση και το γνωρίζουμε, δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε την πλειοψηφία ή να κάνουμε δημοψήφισμα (…) Όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο ο οποίος περνάει δύσκολα δρούμε εκείνη την ώρα. δηλαδή αν δεις κάποιον τραυματισμένο τι; Θα κάνεις δημοψήφισμα: να τον βάλω χειρουργείο, να τον πάω νοσοκομείο, να του βάλω γύψο; Όχι! Δρας εκείνη την ώρα για να τον βοηθήσεις”.
Σε σχέση με τις διακρίσεις που υφίστανται τα ΛΟΑΚΙ+ άτομα σημείωσε: “ Είναι πολύ αστείο το γεγονός να μην αναγνωρίζουμε πως υπάρχει διάκριση. Φυσικά και υπάρχει διάκριση (…) Για το αν υπάρχει διάκριση ή όχι δεν πρέπει να ρωτήσετε εμένα. Να πάτε σε ένα σχολείο και να ρωτήσετε πως περνάει ένα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδί εκεί. Από κει την πιάνουμε την ιστορία. Δεν την πιάνουμε την ιστορία από το αν εγώ θέλω να παντρευτώ ή όχι”.
