Antivirus Magazine Team
Θα ξεκινήσω αυτό το review μου με μια δήλωση που μέχρι το τέλος του θα την έχω αναιρέσει: “Δεν θα έλεγα ότι είμαι ιδιαίτερα fan της Monster Hunter σειράς παιχνιδιών. Αν και έχω παίξει κάποιου τίτλους παλιότερα, ποτέ δεν μου έκαναν το ‘κλικ’. Συνήθως έπαιζα μια δυο μέρες και κατέληγα να τους παρατάω”.
Ωστόσο, κάτι διαφορετικό συμβαίνει με το Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin που δεν το περίμενα. Μου αρέσει. Μου αρέσει αρκετά.
Σε αντίθεση με τους original Monster Hunter τίτλους που απλά παίζεις σε μια λούπα σκοτώνοντας τέρατα και μαζεύοντας resources, το Wings of Ruin λειτουργεί σαν ένα jrpg με turn based μάχες, το οποίο μπορεί να σταθεί από μόνο του και μπορεί να το απολαύσει το οποιοδήποτε άτομο χωρίς να έχει να έχει παίζει την original σειρά.
Για αρχή δεν είσαι Hunter, δεν κυνηγάς για να σκοτώσεις τέρατα, αντ’αυτού είσαι rider, που εντάξει πολεμάς τέρατα για να τα πιάσεις (αν και καμία φορά φοράς το δέρμα τους σε ωραία συνολάκια) με έναν μηχανισμό που μοιάζει λίγο πολύ με Pokemon (λες γι’ αυτό να μου άρεσε τόσο πολύ αυτός ο τίτλος;). Ακόμα και οι turn based μάχες θυμίζουν λίγο τα Pokemon, καθως βασίζονται σε ένα φορμάτ τύπου πέτρα—ψαλίδι-χαρτί. Κάπου εδώ να πω συγχαρητήρια στους developers που αποφάσισαν να βάλουν ένα fast forward κουμπί για να περνάνε πιο γρήγορά τα animation όταν θες να περάσεις την μάχη πιο γρήγορα γιατί δεν είναι τόσο σημαντική.
Ο μαγευτικός κόσμος του Monster Hunter Stories 2 είναι αυτός που ξεχωρίζει για εμένα. Με μια μεγάλη ποικιλία σε διαφορετικά κλίματα και πανίδα. Από δάση και περίτεχνες πόλης, μέχρι παγωμένες περιοχές και ερήμους που σε προσκαλόυν συνεχώς να τα εξερευνήσεις και να ανακαλύψεις τα τέρατα που κρύβονται σε αυτές. Ευτυχώς πάντως που υπάρχει fast travel μηχανισμός και μπορείς να γυρίζεις εύκολα σε παλαιότερες πειοχές για να εξερευνήσεις σημεία ή να κάνεις side quests που έχει αφήσει. Η μαγεία δεν σταματάει όμως εκεί, καθώς τα cutscenes κατά την γνώμη μου είναι πολύ καλοφτιαγμένα σε σημείο που είναι από τα λίγα παιχνίδια που μετά από λίγη ώρα δεν τα κάνω skip .
Σε κάθε νέα περιοχή αναπομονούσα να ανακαλύψω νέα τέρατα και να την εξερευνήσω και φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλήψω το αγαπημένο μου μηχανισμό σε όλο το παιχνίδι, το να εκκολάπτω αυγά τεράτων και αν τα κάνω customize. (Σας το είπα έχει αρκετές ομοιότητες με τα Pokemon παιχνίδια Franchise). Τον περισσότερο καιρό τον περνούσα η αλήθεια αλλάζοντας και φτιάχνοντας συνέχεια την ομάδα μου και προσπαθώντας να “συμπληρώσω” το αντίστοιχο “Pokedex”. Οκ ναι ίσως έφαγα και λίγο παραπάνω χρόνο να κάνω customize τον χαρακτήρα μου. Αλλά τι να κάνω; έχεις τόσες πολλές επιλογές και θέλω να έχω το σωστό συνολάκι ανάλογα με την περιοχή που βρίσκομαι. Είναι και αυτό κομμάτι του γενικότερου experience, εντάξει;
Κλείνοντας να πω ότι τόσο ακολουθώντας την ιστορία, όσο και κάνοντας μικρά sidequests από εδώ και από εκεί, είναι αρκετό για να μην φοβάστε ότι είστε underleveled, καθώς το παιχνίδι κατά την γνώμη μου είναι σωστά σταθμισμένο για να μην φοβάστε ότι πρέπει να κάνετε αρκετές ώρες grinding για να μαζέψετε experience.
Λοιπόν, την απόφαση μου την έχω πάρει και η βαθμολογία θα πέσει σε λίγο. Αλλά πριν σας πω πόσο βάζω σας λέω δώστε μια ευκαιρία στον τίτλο. Και δύο, και τρεις. Ειδικά αν είστε Pokemon fan, ένα μικρό σας κομμάτι θα καλυφθεί από το Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin, τουλάχιστον μέχρι να βγούν τα Pokemon Brilliant Diamond και Shining Pearl. Σας το λέω εγώ που δεν ήμουν ποτέ φαν της Monster Hunter σειράς παιχνιδιών, το Wings of Ruin με έχει κάνει να αναθεωρήσω. Μην σας πω θα ξεθάψω κανένα παλιό μου Monster Hunter παιχνίδι για να παίξω.
Για εμένα αυτό το παιχνίδι είναι must buy αγορά για όλους τους κατόχους του Nintendo Switch.
