Διεθνής Αμνηστία: Νέα έρευνα για την αύξηση της αστυνομικής βίας

15/01/2021

Αύξηση της αστυνομικής βίας εντοπίζεται μεταξύ των ευρυμάτων νέας έρευνας της Διεθνούς Αμνηστίας, που δημοσίευσε πρόσφατα, με επίκεντρο την αστυνομική βία κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.

Η έκθεση αυτή συγκεντρώνει ποικιλία τεκμηριωμένων περιπτώσεων παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που σχετίζονται με την επιβολή του νόμου και την πανδημία σε 60 χώρες από περιοχές του κόσμου.

Συγκεκριμένα, τα κεφάλαια της έκθεσης αναφέρονται:

  1. Στους νόμους και τις πολιτικές, που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
  2. Στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία:
    – Αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις
    – Καταστολή της δημόσιας κριτικής, που ασκήθηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας
    – Παράνομη χρήση βίας
    – Επιβολή γενικού απαγορευτικού
    – Αστυνόμευση των δημοσίων συγκεντρώσεων
    – Βασανιστήρια και κακομεταχείριση
    – Βίαιη εκδίωξη των προσφύγων και μεταναστών
    – Καταναγκαστικές εξώσεις
  3. Στις παραβιάσεις από άλλους κρατικούς παράγοντες με ρόλο αστυνόμευσης
  4. Στις διακρίσεις που ασκήθηκαν με δικαιολογία την επιβολή του νόμου

Η έρευνα απέδειξε, τόσο την αύξηση των περιπτώσεων κρατικής και αστυνομικής βίας, όσο και την αναποτελεσματικότητά τους, στη διαχείριση της διεθνούς υγειονομικής κρίσης. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

“Το διάστημα που διανύουμε, κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν μία κοινή, άνευ προηγουμένου κρίση στην παγκόσμια υγεία. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η πανδημία COVID-19 απαιτεί τεκμηριωμένα μέτρα για τη δημόσια υγεία, που βασίζονται καταρχάς στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε πολλές χώρες, αυτό σήμαινε ότι σχεδιάστηκαν μέτρα επιβολής του νόμου, ώστε να περιέχουν τη μεταβλητή “Covid-19”, με σκοπό να σταματήσει η εξάπλωση των λοιμώξεων.

Ορισμένα κράτη είχαν τονίσει την ενδυνάμωση και τη δέσμευση στο κοινοτικό στοιχείο. Ωστόσο, σε τουλάχιστον 60 χώρες έχουν υιοθετηθεί από τις αρχές τιμωρητικά και καταναγκαστικά μέτρα, τα οποία έχουν οδηγήσει σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διχασμένες κοινωνίες και, εν τέλει, στην αποτυχία εξομάλυνσης της κρίσης.

Μακριά από τον περιορισμό του ιού οι αποφάσεις σύλληψης, κράτησης, χρήσης βίας, και η βίαιη διασπορά των δημοσίων συγκεντρώσεων, έχουν διακινδυνεύσει την αύξηση της μετάδοσης – τόσο για τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους επιβολής του νόμου, όσο και για τα άτομα που επηρεάζονται από αστυνομικές ενέργειες.” 

https://avmag.gr/114968/fakelos-quot-astynomiki-via-quot-ayti-i-via-den-einai-san-tis-alles/

 

Τόνια Στεργίου

Όταν αναλογίζομαι τον εαυτό μου μικρό, αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι πως μου άρεσε να γράφω. Οι πρώτες μου αναμνήσεις έχουν να κάνουν με ένα κάπως αυτάρεσκο κοριτσάκι να δηλώνει ευθαρσώς: “Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας και θα μοιράζω αυτόγραφα στους θαυμαστές μου.” Μεγαλώνοντας όμως οι τάσεις ναρκισσισμού μου ευτυχώς με εγκατέλειψαν κι άρχισα να σκέφτομαι πιο συλλογικά. Βρέθηκα έτσι λίγα χρόνια αργότερα να σπουδάζω Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και να σπάω κάθε μέρα το κεφάλι μου πώς να κάνω αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο. Η πολλή σκέψη με οδήγησε σε πρώτη φάση στο Antivirus, το οποίο έχει καταλήξει να είναι κάτι σαν οικογένεια για μένα. Εδώ θα με βρείτε να γράφω ό,τι με προβληματίζει, ό,τι με θυμώνει κι ό,τι με λυτρώνει. Έχω αδυναμία στις δυναμικές ιδέες, στους ακομπλεξάριστους ανθρώπους και στα βιβλία. Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, τις δογματικές απόψεις και το να μην έχω έμπνευση όταν τη χρειάζομαι. Τώρα αν θελήσετε κάποια στιγμή να μου μεταφέρετε κι εσείς τις ιδέες σας ή να κάνετε κάποια σχόλια, θα με βρείτε στα κοινωνικά δίκτυα. Εναλλακτικά μπορείτε να μου προσφέρετε καφέ ή σοκολάτα και θα τα βρούμε.




Δες και αυτό!