newsroom
Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκαν όλα τα άτομα που με ρωτούν τι γίνεται με τη ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης, τώρα με την πανδημία. “Πώς πάει; Πόσες κλήσεις έχετε; Έχετε ζοριστεί διοικητικά ως προς το οικονομικό κομμάτι, έχουν γίνει περικοπές μισθών; Έχετε αποσταθεροποιηθεί; Αισθάνεστε αβεβαιότητα για τη λειτουργία σας την επόμενη μέρα;”
Εύλογες ερωτήσεις, από ανθρώπους που αγωνιούν, που αγαπούν το έργο μας και που ζουν κι εκείνοι στα δικά τους εργασιακά πλαίσια αντίστοιχες αγωνίες. Όμως, εμείς στη Γραμμή, ακριβώς επειδή λειτουργούμε από χρηματοδοτικά (φιλανθρωπικά) προγράμματα που λήγουν (κι έτσι είναι, δυστυχώς, στην πλειοψηφία των ΜΚΟ) είμαστε βετεράνοι στην αβεβαιότητα, έχουμε κάνει σπουδή στην αποσταθεροποίηση και η αποτελεσματικότητα στη λειτουργία μας είναι ο τρόπος που εμείς λειτουργήσαμε από την αρχή.
Γιατί εμείς δε θα μπορούσαμε να υπάρξουμε καν, αν δεν πληρούσαμε το κατάλληλο πλαίσιο, αν οι προτάσεις μας δεν ήταν άρτιες κι αν τα αποτελέσματά μας δεν ήταν διαφανή και μετρήσιμα. Αν εμείς από την αρχή δε λειτουργούσαμε ορθολογικά, αποτελεσματικά, ευέλικτα και προνοητικά (λέξεις υπέροχες για να περιγράψει κανείς ψυχρά και αποστασιοποιημένα κάθε κοινωνικό έργο) δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουμε χρηματοδότηση.
Σκέφτομαι, ότι επειδή μέρος της ευθύνης για το σύνολο είναι κι η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης, είναι χρέος μου να βρω τον τρόπο να απαντήσω στα παραπάνω και μαζί μ’ αυτό, ότι οφείλω να κάνω μία έκκληση στα πολιτικά πρόσωπα, που δεσμεύτηκαν προεκλογικά.
Η Γραμμή σήμερα, δυστυχώς, λειτουργεί στο μίνιμουμ των δυνατοτήτων της, τη στιγμή που είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να λειτουργεί στο 100% της.
Η Γραμμή έχει εργαζόμενα άτομα και εθελόντριες/ντές ψυχολόγους που δε γνωρίζουν τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά θέλουν να την πάρουν και να τη σηκώσουν στους ώμους τους για λίγο, ώσπου να υπάρξει πάλι μία χρηματοδότηση για να λειτουργήσει κανονικά, γιατί γνωρίζουν τον θεσμικό πια ρόλο που επιτελεί, ως τη μοναδική πανελλήνια υπηρεσία ψυχικής υγείας για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα της χώρας.
Από τον ρόλο της διευθύντριας του 11528, στις 2 του Μάη του 2019, είχα γράψει ένα άρθρο, εδώ στο Antivirus, ως απάντηση στις δεσμεύσεις των υποψήφιων -τότε- δημάρχων της Αθήνας (Μπακογιάννη, Γερουλάνο, Ηλιόπουλο) για τη στήριξή τους στη Γραμμή και μάλιστα, κάποιοι παρατρεχάμενοι κάποιων υποψηφίων με “μάλωσαν” που τα έβαλα μαζί τους, γιατί λέει “να βοηθήσουν ήθελαν, γιατί τους έκανες τέτοιο πέσιμο; Δεν έπρεπε…” .
Τότε είχα πει το εξής: “Με την προϋπόθεση ότι ισχύει η πολιτική τους βούληση, χρειάζεται να αναλάβουν και την πολιτική ευθύνη να αντιμετωπίσουν την όποια δυσκολία τους” και να προχωρήσουν σε έργα κάνοντας πράξη, όλα εκείνα για τα οποία δεσμεύτηκαν. Το επαναλαμβάνω και τώρα.
Αν υπάρχει μία στιγμή, για να κρατήσετε τον λόγο σας, κύριοι, τώρα είναι η ώρα.
Αν υπάρχει μία στιγμή για να δείξετε ότι πολιτικά εννοείτε όσα λέτε, όλες/οι που κατεβαίνετε στα Pride (υπουργοί, βουλεύτριες/τες, δήμαρχοι, γραμματείς, σύμβουλοι, κα), τώρα είναι η ώρα να κάνετε κάτι για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, που να έχει νόημα.
Η πολιτική ηγεσία, οφείλει να αναλάβει την θεσμική ευθύνη εύρεσης πόρων για την εξασφάλιση τουλάχιστον των μισθών των ψυχολόγων και των εποπτριών. Το κόστος πλήρους λειτουργίας του 11528 τον χρόνο δεν ξεπερνάει τα 100.000 ευρώ, δε μιλάμε για κανένα τραγικό ποσό, για να μη μπορεί να βρεθεί, είτε μιλάμε για τον Δήμο της Αθήνας, είτε μιλάμε για την Περιφέρεια Αττικής, είτε πρόκειται -ακόμα καλύτερα- για το Υπουργείο Υγείας ή το Υπουργείο Εσωτερικών.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ νεολαία διατρέχει ασύγκριτα τεράστιο κίνδυνο, εν μέσω πανδημίας.
Είναι ενδεικτικό ότι η επιστημονική ομάδα του Orlando LGBT, με το που ξέσπασε η πανδημία, αρχικά έγραψε για το Antivirus ένα άρθρο για τους τρόπους αυτοφροντίδας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων εν μέσω των μέτρων και στη συνέχεια, με αφορμή αυτό, εκπονήθηκε από την ίδια επιστημονική ομάδα ένας ολόκληρος επιστημονικός οδηγός-επιβίωσης, που δημοσιεύτηκε αμέσως μόλις ήταν έτοιμος.
Οι ζωές των ΛΟΑΤΚΙ+ εφήβων μπορεί να μην κινδυνεύουν τόσο πολύ σήμερα από τον κορονοϊό, λόγω του νεαρού της ηλικία τους, αλλά κινδυνεύουν, έτσι κι αλλιώς, κάθε μέρα από τις κοινωνικές διακρίσεις και τώρα -όσο ποτέ- χρειάζεται να παρθούν μέτρα, με βασικότερο όλων τουλάχιστον τη στήριξη και ενίσχυση του έργου του 11528. Για τον πολυπαραγοντικό κίνδυνο που διατρέχουν οι ηλικιωμένες/οι ΛΟΑΤΚΙ+ συμπολίτες μας αυτήν την περίοδο, ούτε λόγος!
Εν μέσω πανδημίας πολλά ΛΟΑΤΚΙ+ νεαρά άτομα είναι εγκλωβισμένα στα σπίτια τους, συχνά μαζί με τις/τους κακοποιητές τους, στερούνται υπηρεσιών υγείας και ψυχικής υγείας, πολλά non-binary και τρανς άτομα δεν έχουν το προνόμιο να χρησιμοποιήσουν καν τους αριθμούς 1-6 για να κυκλοφορήσουν έξω, η απομόνωση ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων χωρίς δίκτυα υποστήριξης εντείνεται, τα coming out αναβάλλονται, νεαρά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα διώχνονται από τα σπίτια τους ή αναγκάζονται να φύγουν, χωρίς να υπάρχει κατάλληλη δομή φιλοξενίας τους, η επιστροφή πίσω στην ντουλάπα, για πολλά άτομα, δυστυχώς, είναι πολλές φορές ο μόνος τρόπος. Ταυτόχρονα, η ανευθυνότητα της Πολιτείας εντείνει την αορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, που θεσμικά, μέσα από την αδιαφορία και την ανευθυνότητα, έρχεται και νομιμοποιεί την ομοφοβία και την τρανσφοβία που βιώνουν καθημερινά, επιβαρύνοντας την κατάσταση. Ενδεικτικό είναι ότι δεν ακούσαμε ούτε μια φορά στις ενημερώσεις των 18:00 να γίνει μία, έστω μία αναφορά σε ΛΟΑΤΚΙ+ ευπαθείς πληθυσμούς.
Ας τελειώνουμε με τις δικαιολογίες.
Ας σταματήσει η πολιτική ηγεσία να τάζει, αλλά ταυτόχρονα να ντρέπεται να στηρίξει δημόσια. Ας σταματήσει να λέει μεγάλα λόγια, αλλά να μην προχωρά σε θεσμικές κινήσεις νομιμοποίησης και ουσιαστικής στήριξης. Δεν χωράνε πια δικαιολογίες σε αυτές τις κρίσιμες μέρες που ζούμε με τις επιπλέον προκλήσεις που επιφέρει η πανδημία. Επιβάλλεται να στηριχθεί οικονομικά και θεσμικά η Γραμμή ΣΗΜΕΡΑ. Δεν έχει να κάνει αν πρόκειται για αριστερή, δεξιά, ή διαγώνια πρωτοβουλία ανάληψης της ευθύνης. Μείζονος σημασίας, αυτήν την στιγμή, είναι η προστασία και το μέλλον των ΛΟΑΤΚΙ+ νεαρών και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Να αναλάβει η Πολιτεία το χρέος του της αναλογεί! ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ.
Συνθήκες Λειτουργίας Γραμμής 11528
Αξίζει να αναφερθώ λίγο στις συνθήκες λειτουργίας της μοναδικής Πανελλήνιας ΛΟΑΤΚΙ+ Υπηρεσίας (όχι μόνο Γραμμής) Ψυχικής Υγείας της χώρας μας για να συνεννοούμαστε.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή 11528, ήδη από τον Νοέμβριο λειτουργεί εκτός πακέτου χρηματοδότησης, μετά και την εκπνοή του Προγράμματος που είχε λάβει από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και την ολοκλήρωση της συμφωνίας με το Ίδρυμα. Το 11528 μέχρι στιγμής έχει διαχειριστεί περισσότερα από 2.500 περιστατικά τηλεφωνικών κλήσεων και έχει πραγματοποιήσει 485 διά ζώσης δωρεάν συνεδρίες, μετρά περισσότερες από 85 ώρες δωρεάν εκπαιδεύσεων, 35 εθελόντριες/ντές επαγγελματίες ψυχολόγους και 18 δωρεάν παρεμβάσεις σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε συνεργασία και με την Α’ Δ.Δ.Ε. Αθηνών.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή 11528, σήμερα που μιλάμε, λειτουργεί με τις δυνάμεις των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων Athens Pride (leader), Thessaloniki Pride, Θετική Φωνή και ΟΛΚΕ, και με την εθελοντική μέριμνα της Διοικούσας Επιτροπής της. Με τη λήξη του προγράμματος χρηματοδότησης, από τη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, έχει ακόμη πιο αποτελεσματικά, ευέλικτα και ορθολογικά περιορίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες της, και τις ημέρες και το ωράριο λειτουργίας της.
Βεβαίως, οι τέσσερις οργανώσεις έχουν καταθέσει προτάσεις και σε άλλους φορείς και ιδρύματα και έτρεξαν κι ένα Crowdfunding, ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για τη λειτουργία της, καταφέρνοντας να συγκεντρωθεί ένα ποσό της τάξεως των 6.000 ευρώ, που θα διατεθεί για την πληρωμή του παγίου προς τον ΟΤΕ, καλύπτοντας τους μήνες μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2020. Από εκεί και πέρα τα χρήματα που είναι διαθέσιμα είναι πολύ περιορισμένα και παρέχονται μόνο από τις δυνάμεις των τεσσάρων οργανώσεων.
Η βιωσιμότητα ενός έργου, έχει κι ένα όριο.
Ειδικά όταν οι παρεχόμενες υπηρεσίες απαιτούν επιστημονική πλαισίωση, επαγγελματισμό, μέθοδο, εκπαίδευση. Είναι αντι-επαγγελματικό και αντι-επιστημονικό να ψάχνουμε τη “βιωσιμότητα” στο εθελοντικό πνεύμα άρτια καταρτισμένων επαγγελματιών και είναι κοινωνικά άδικο να επιδιώκουμε τη μεταβίβαση του κόστους στα ωφελούμενα άτομα, ειδικά όταν το αντικείμενο του έργου αφορά σε ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες υγείας. Γι’ αυτό, δεν το κάνουμε.
Η Γραμμή 11528 εν μέσω πανδημίας και οικονομικής δυσμένειας παρέμεινε ευέλικτη, αλλά σταθερή στις επιστημονικές αξίες και στη δεοντολογία που απαιτείται, πιστή στην ακεραιότητά της, ως προς τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που απαιτείται, από όλα τα άτομα που συνθέτουν την ομάδα του έργου. Το 11528 παραμένει ανοιχτό, εν καιρώ πανδημίας, με όσα μέσα διαθέτει, ζητώντας βοήθεια ακόμη κι από ιδιωτικές εταιρείες, για να βρει τρόπους να συνεχίσει να παρέχει τις απαραίτητες υπηρεσίες του.
Η Γραμμή 11528 δεν επέτρεψε να επαφίεται στον εθελοντισμό καταρτισμένων πρώην εργαζόμενων και πρώην αμειβομένων συνεργατριών/τών, αλλά περιόρισε τις υπηρεσίες της, ώστε το επιστημονικό προσωπικό να αμείβεται για την παροχή των υπηρεσιών του. Όπου είναι εφικτό, κυρίως σε διοικητικά και επικοινωνιακά κομμάτια, το βάρος των τρεχουσών αναγκών έχει επωμιστεί η Διοικούσα Επιτροπή του έργου, χωρίς να τάζει, να υπόσχεται, ή να εξαντλεί το φιλότιμο -και πολύ συχνά την ανάγκη- των εργαζομένων. H Γραμμή είναι από τα πιο αξιόλογα και πλέον διαφανή εργασιακά πλαίσια που έχω υπάρξει, όπου δεν έμαθα -απλά- πάρα πολλά, ούτε απέκτησα μία όποια εμπειρία, αλλά έγινα καλύτερη επαγγελματίας και σήμερα είμαι καλύτερη ως άνθρωπος. Το έργο αυτό είναι καμάρι μου που συνταξίδεψα μαζί του ως εδώ, με τα πάνω και τα κάτω του.
Η Γραμμή συνεχίζει και θα συνεχίσει να βρίσκεται #diplasou με όποιον τρόπο και όσες δυνάμεις έχει, με τη στήριξη, ή και όχι της Πολιτείας. Όμως, κάνω μία τελευταία έκκληση -από τις πολλές που έχω κάνει στο παρελθόν- να αναλάβει επιτέλους η Πολιτεία το κομμάτι που της αναλογεί κι αυτό, δεν είναι άλλο από το εξής:
Θεσμικά πλέον, επίσημα να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα της μοναδικής Πανελλήνιας ΛΟΑΤΚΙ+ Υπηρεσίας Ψυχικής Υγείας αυτού του τόπου.
Επιτέλους, κάντε το μέρος που σας αναλογεί ως Πολιτεία!
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ.
Κλεοπάτρα Οικονομίδου
