Ας είμαστε ειλικρινείς, η χριστιανική ορθόδοξη εκκλησία είναι γεμάτη αναχρονισμούς, σεξιστικές και αντί – λοάτκι+ απόψεις.
Παράλληλα, η ελληνική εκπαίδευση παραμένει μη συμπεριληπτική, δύσκαμπτη και με ελάχιστες διαθέσεις να ασχοληθεί με θέματα σεξουαλικής εκπαίδευσης και να γίνει κοινωνός αντιλήψεων που προάγουν τον σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Εξ αιτίας αυτού, ο σχολικός εκφοβισμός συνεχίζει να “κυριαρχεί” στα ελληνικά σχολεία με τα παιδιά να τρομοκρατούνται και να κακοποιούνται σωματικά και ψυχολογικά, οδηγώντας τα μέχρι και σε αυτοκτονίες.
Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από τότε που ο νεαρός Νικόλας από την Αργυρούπολη αυτοκτόνησε. Ο ίδιος δεχόταν ομοφοβικό εκφοβισμό. Δεν είχε όμως το στήριγμα του σχολείου. Του κολλούσαν άσχημα και πέντε παιδιά τον στόλιζαν με δεκάδες «κοσμητικά επίθετα». Καίγανε τα σωθικά απ’ τον αντίλαλο της φράσης «η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια» που πρόσφατα είχαν εκστομίσει τα χείλη καθηγήτριάς του.
Μερικούς μήνες μετά, ένα ακόμα παιδί από το σχολείο του Νικόλα, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει.
Η υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη είναι ένα ακόμη σοκαριστικό παράδειγμα.
Υπόθεση Γιακουμάκη: Όταν ο φονικός εκφοβισμός κοστίζει μόλις 5 ευρώ την ημέρα
Γι΄αυτό ακριβώς και η όποια σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με τις χριστιανικές θεωρίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Γιατί με την πίστη ως Δούρειο Ίππο θα μεταφερθεί όλος αυτός ο αναχρονισμός που δικαιολογεί την απομόνωση του “διαφορετικού” άρα και του σχολικού εκφοβισμού.
Η κα. Κεραμέως, ως η νέα υπουργός Παιδείας, κάλεσε τους ιεράρχες, τους ιεροδιδασκάλους και τους σχετιζόμενους φορείς να συνδράμουν το έργο της ηγεσίας «σε ανοιχτό διάλογο με το υπουργείο». Ήταν μάλιστα ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε.
Προβληματίζομαι για τη σκοπιμότητα (και την επικινδυνότητα) αυτού του ανοιχτού διαλόγου κυρίως όταν αναλογίζομαι και τη στενή σχέση που διατηρεί το κόμμα της κα. Κεραμέως με την εκκλησία.
Πιο πολύ όμως φοβάμαι!
