Ο 40χρονος ηθοποιός, Andrew Rannells, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: “Too Much Is Not Enough” , όπου μοιράζεται με τον κόσμο πτυχές της ζωής του.
Το βιβλίο καταγράφει τη ζωή του πριν γίνει γνωστός από το Μπρόντγουεϊ, κατά τα πρώτα χρόνια που πέρασε στη Νέα Υόρκη, καθώς και το πώς μεγάλωσε στην Ομάχα της Νεμπράσκα.
Σε ένα απόσπασμα που δημοσιεύτηκε στο Vulture, ο Rannells περιγράφει την εποχή που ήταν παπαδάκι και πήγαινε στο ιδιωτικό γυμνάσιο του Creighton της Ομάχα, όπου αγωνιζόταν με τη σεξουαλικότητα του και είχε σεξουαλική σχέση μ’ έναν άντρα πολύ μεγαλύτερό του. Πήγε να μιλήσει για όλο αυτό στον πνευματικό του, τον Πάτερ Δομίνικο και του περιέγραψε όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή του. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενε:
“Κάθισα απέναντι του σε μια σκοτεινή γωνία, τα γόνατά μας αγγίζονταν. Άρπαξε τον λαιμό μου, όπως αναμενόταν, και άρχισα να μιλάω” , λέει ο Rannells.
«Εγώ άρχισα να εξηγώ το τι μου συνέβαινε, αλλά από ένα σημείο και μετά δε μπορούσα να βρω τα σωστά λόγια για να κάνω coming out. Αντ ‘αυτού, άρχισα να κλαίω. Αισθανόμουν πολλή ντροπή. Ο πατέρας Δομίνικος έσφιξε πιο δυνατά τον λαιμό μου και άρπαξε τα δύο μου χέρια με το ελεύθερο χέρι του. Τα χέρια του ήταν σα γάντια του μπέιζμπολ. Μείναμε εκεί όσο εγώ έκλαιγα. Τελικά είπε: «Όλα καλά. Δεν έκανες τίποτα λάθος.» Δεν ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνα, αλλά ένιωσα καλά. Εκείνος σηκώθηκε και με πήρε μαζί του. Με αγκάλιασε σφιχτά. Ένιωσα ασφαλής, ότι είχα ακουστεί και ότι κατάλαβα. Στη συνέχεια, με απροσδόκητη δύναμη, με φίλησε. Στα χείλη. Έβαλε τη γλώσσα του στο στόμα μου και κρατούσε το πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Μετά με απελευθέρωσε κι έκανε το σημάδι του σταυρού στο μέτωπό μου. Χαμογέλασε.”
Ο Rannells εξηγεί ότι η εξομολόγηση στο Creighton ήταν διαφορετική από τις περισσότερες εξομολογήσεις και ότι συνέβαινε στις σκοτεινές γωνιές του περιβόλου του ναού, με μουσική να παίζει “σε χαμηλή ένταση για να παρασύρεται ο ήχος των εξομολογήσεων.”
“Ουσιαστικά χρειαζόταν να πλησιάσει κανείς το πρόσωπο ενός ιερέα και να ψιθυρίσει εκεί τις αμαρτίες της/του” , γράφει ο Rannells. “Μερικές φορές εκείνος μπορεί να έκλεινε τα μάτια του και θα σε άρπαζε από το πίσω μέρος του λαιμού σου σταθερά, ενώ σε εξομολογούσε. Τότε, μου φαινόταν σα «Ρωμαίος παλαιστής» , αλλά κοιτάζοντας πίσω σήμερα καταλαβαίνω ότι ήταν επίσης πολύ κακοποιητικός. Περίμενα στην ουρά για να μιλήσω με τον πατέρα Δομίνικο, ο οποίος ήταν δημοφιλής για την εξομολόγηση. Είπα στον εαυτό μου ότι θα μου ήταν χρήσιμη, ότι αυτή ήταν η καλύτερη επιλογή μου.”
Ο Rannells αναφέρει ακόμη ότι η συμβουλή του ιερέα δεν τελείωσε με την εξομολόγηση, αλλά επειδή ο πατέρας Δομίνικος ήταν σχολικός ιερέας, κι έτσι προσκλήθηκε στην αποφοίτησή του. Όταν είπαν αντίο, λοιπόν, ο ιερέας τον φίλησε ξανά.
“Σταθήκαμε στη μπροστινή πόρτα των γονιών μου και είπαμε το τελευταίο αντίο και μετά με άρπαξε από το πίσω μέρος του λαιμού μου και έβαλε τη γλώσσα του στο στόμα μου” , γράφει ο Rannells. “Απλά στάθηκα εκεί και τον άφησα. Δεν τον φίλησα κι εγώ, αλλά δεν έκανα και καμία κίνηση. Μου χαμογέλασε και περπάτησε προς το αυτοκίνητό του. Πήγα στην κουζίνα μας και κατέβασα ένα ποτήρι κρασί πριν γυρίσω πάλι πίσω στο πάρτι.”
Η ιστορία της σεξουαλικής κακοποίησης του Rannells έρχεται μόλις ένα μήνα μετά από τις αποκαλύψεις για το Βατικανό, που πραγματοποίησε συνάντηση υψηλόβαθμων επισκόπων για να αντιμετωπίσει την επιδημία της σεξουαλικής κακοποίησης στους κόλπους της εκκλησίας. Εβδομάδες πριν από τη σύνοδο κορυφής, οι New York Times δημοσίευσαν μια έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς τις ζωές των gay ιερέων που ζούσαν στη ντουλάπα και ανησυχούσαν ότι θα ήταν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της εκκλησίας για τις περιπτώσεις της σεξουαλικής κακοποίησης γενικότερα.
“Σχεδόν το 80% των ιερέων που εργάζονται στο Βατικανό είναι γκέι”
