Οι οπαδοί της Ζενίτ έγραψαν το «Selection 12 manifesto», αξιώνοντας από τη διοίκηση να μην αποκτήσει ποτέ παίκτες «μαύρους, μιγάδες ή ομοφυλόφιλους!». Φαινόμενο ρατσισμού ή τοπικισμού;
Πρώτα απ’ όλα το κείμενο που ακροβατεί μεταξύ ρατσισμού και τοπικισμού, ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται όντως για κείμενο που έχει τις βάσεις του στο φαινόμενο που μαστίζει τα γήπεδα του κόσμου. Μάλιστα για να το πιστοποιήσει, φέρνει και ένα σημαντικό παράδειγμα, θέτοντας το με ένα ερώτημα: «Γιατί δηλαδή η Μπιλμπάο που δεν δέχεται παίκτες πλην των Βάσκων να είναι αντικείμενο θαυμασμού και εμείς που ζητάμε το ίδιο για την Ζενίτ να μας λένε ρατσιστές;»
Η «Landscrona» λοιπόν αξιώνει από τη διοίκηση την επιστροφή στις ρίζες. Δηλαδή «να μην υπάρχουν στην ομάδα μαύροι, μιγάδες ή ομοφυλόφιλοι ποδοσφαιριστές. Πιο συγκεκριμένα να μην αποκτώνται από εδώ και στο εξής παίκτες από τη Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ασία και την Ωκεανία». Αντ αυτού οι οπαδοί θέλουν να επιστρέψει η ομάδα στην «αγορά παικτών από τις γύρω σλαβικές περιοχές, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, τις Βαλτικές χώρες και τη Σκανδιναβία!»
Οπως ξεκαθαρίζει το μανιφέστο, «σκοπός είναι η Ζενίτ να γίνει και πάλι η ομάδα που θα εκπροσωπεί τις πραγματικές αξίες της Αγίας Πετρούπολης που τώρα έχουν χαθεί». Επίσης ζητείται η μείωση των μισθών που δίνονται και ειδικά στους νέους ποδοσφαιριστές, να ενισχυθούν οι ακαδημίες και πολλές ακόμα παραμέτρους γύρω από τη φιλοσοφία που θα ήθελαν οι οπαδοί να λειτουργεί ο σύλλογος.
Ίσως πίσω από τα ωραία λόγια για το τοπικό ποδόσφαιρο να κρύβεται η ρατσιστική φιλοσοφία που έχουν στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι της ρωσικής μεγαλούπολης. Στην «Landscrona» ισχυρίζονται πως απλά έχει να κάνει με κάτι σαν το δικό μας «παπούτσι από τον τόπο σου… ». Ωστόσο, το ένοχο παρελθόν του 12ου παίκτη της ομάδας, τότε που σε κάθε μαύρο που ήταν πιθανό να αποκτηθεί, στέλνονταν απειλητικά γράμματα, δεν σε αφήνει να σκεφτείς τον τοπικισμό, αλλά την έχθρα για το διαφορετικό…
Πηγή: gazzetta.gr / του Γιώργος Καραμάνος