newsroom
Η διάσημη θεωρητικός φιλόσοφος έχει δίκιο (και πάλι) και τα τρανσφοβικά άτομα έχουν εξαγριωθεί γι’ αυτό (και πάλι)
Η Τζούντιθ Μπάτλερ* δημοσίευσε ένα κείμενο απάντηση σε ένα παλιότερο τρανσφοβικό κέιμενο της Σούζαν Μουρ και της εφημερίδας The Guardian. Σύμφωνα με το κείμενο της Μουρ, “οι τρανς γυναίκες δεν ανήκουν στους γυναικείους αγωνιστικούς χώρους”. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι TERFs είναι θυμωμένες με την Μπάτλερ επειδή αξιολόγησε ότι τέτοια κινήματα είναι, στην πραγματικότητα, φασιστικά.
Στο κείμενό της η Μπάτλερ διερωτάται γιατί η ιδέα του “φύλου” προκαλεί αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο, σημειώνοντας απότομη αύξηση από αντίποινα τα τελευταία χρόνια από όλο το ιδεολογικό φάσμα. Αυτό περιλαμβάνει έναν Ουγγρικό νόμο που ψηφίστηκε τον Ιούνιο, ο οποίος απαγόρευσε την “προπαγάνδα” σχετικά με την “ομοφυλοφιλία και την ταυτότητα φύλου”, τις “ζώνες χωρίς ΛΟΑΤ” της Πολωνίας και μια Δανική κοινοβουλευτική πρόταση που καταδίκαζε τον “υπερβολικό ακτιβισμό” στην ακαδημαϊκή έρευνα, η οποία φυσικά περιλαμβάνει ολόκληρο το πεδίο των σπουδών φύλου.
Ενώ η Μπάτλερ παραδέχεται ότι το κίνημα της “ιδεολογίας κατά του φύλου” είναι σε μεγάλο βαθμό ασυνάρτητο, ένας από τους λίγους κατανοητούς στόχους του σε όλους τους συνασπισμούς του είναι να ανατρέψει τη νομοθετική πρόοδο που έχουν κερδίσει οι ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστές και φεμινίστριες τις τελευταίες δεκαετίες. Και φυσικά, υπάρχει η αντίφαση στην καρδιά της ρητορικής στην κριτική και στον αποκλεισμό της ταυτότητας φύλου: υποτίθεται ότι ανησυχεί για την ασφάλεια των cis γυναικών και κοριτσιών, παρόλο που αυτές οι κινήσεις τις βλάπτουν επίσης. Οι τρανσφοβικοί φονταμενταλιστές τείνουν επίσης να «αντιτίθενται στην αναπαραγωγική ελευθερία των γυναικών και στα δικαιώματα των μονογονέων» και «αντιτίθενται στην προστασία των γυναικών κατά του βιασμού και της ενδοοικογενειακής βίας», ενώ προωθούν νομοθεσίες όπως οι δεκάδες επαναλήψεις του αποκαλούμενου «Save Women’s Sports Act».
Αλλά αντί να είναι περιορισμός, η Μπάτλερ υποστηρίζει ότι η ασυνέπεια της ιδεολογίας κατά του φύλου είναι στην πραγματικότητα ένα από τα βασικά πλεονεκτήματά της. Επειδή τα επιχειρήματα του κινήματος είναι τόσο εύπλαστα, οι τρανσφοβικοί είναι σε θέση να κινητοποιούν τη δεξιά, την αριστερά και όλους τους ενδιάμεσους.
Για το σκοπό αυτό, ο Μπάτλερ κάνει καλή δουλειά στο να επισημάνει ότι το κίνημα κατά των τρανς ατόμων αφορά τελικά στην ενίσχυση της κυβερνητικής εποπτείας — τον περιορισμό της πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη και γενικά την επιδίωξη της απαγόρευσης των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων από τη δημόσια σφαίρα, η οποία ταιριάζει αρκετά σχεδόν σε κάθε τυπικό ορισμό του φασισμού. Αυτό περιλαμβάνει τις ΤΕRFs που εναντιώνονται στην ταυτότητα φύλου, το αυτοαποκαλούμενο “αριστερό” ισοδύναμο των πιο ακροδεξιών φονταμενταλιστών.
Φυσικά, αυτό οδήγησε τις ΤΕRFs να θυμώσουν πραγματικά με την Μπάτλερ. Η αυτοαποκαλούμενη “ηλικιωμένη φεμινίστρια” Βικτόρια Σμιθ, δήλωσε ότι θα “βοηθούσε τους πάντες εάν κάποιος καθόταν με την Τζούντιθ Μπάτλερ και εξηγούσε υπομονετικά τι είναι το φύλο”.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Gender Trouble, το πιο σημαντικό έργο της Μπάτλερ, δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1990 και εξηγεί υπομονετικά τι είναι το φύλο στο ευρύ κοινό.
Αλλά όπως έγραψε η ίδια η Μπάτλερ, οι TERFs και οι τρανσφοβικοί όλων των κατηγοριών δεν ενδιαφέρονται για συνεπή ή λογικά επιχειρήματα.
