Όταν ο Kayden Coleman ήταν έγκυος στη 10 μηνών κόρη του, κανείς δεν το είχε καταλάβει.
«Οι περισσότεροι πίστευαν ότι είχα κοιλιά», λέει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην Today. «Tουλάχιστον δε χρειάστηκε να φοβάμαι ότι θα δεχτώ κάποια τρανσφοβική επίθεση», σημειώνει.
Ο Coleman ζει σήμερα στο Χιούστον και έχει δύο παιδιά την 7χρονη Azaelia και το μόλις 10 μηνών μωρό Jurnee. Μέσα από την εμπειρία του προσπαθεί να ενημερώσει το κοινό αλλά και το ιατρικό προσωπικό για το πώς βιώνουν τα τρανς άτομα την εμπειρία της εγκυμοσύνης. Οι τρανς άνθρωποι αντιμετωπίζουν ήδη υψηλά ποσοστά βίας, διακρίσεων και παρενόχλησης. Ένα σκληρό βίωμα που απλά γίνεται χειρότερο στο μαιευτήριο.
https://www.instagram.com/p/CPliMgDLdIs/
Ο 34χρονος Coleman περιγράφει κα τις δύο εγκυμοσύνες του, ως «δύσκολες και ταραχώδεις».
«Υπήρξε πολύ τραύμα. Το περισσότερο από αυτό προήλθε από τον κόσμο των κλινικών, το ιατρικό προσωπικό. Υπήρξαν πολλές ερωτήσεις για την ταυτότητά μου. Μου έλεγαν πως δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι σε αυτά τα μέρη και να αναζητώ ιατρική φροντίδα γιατί αυτά τα μέρη θεωρούνται γυναικεία. Μου είπαν να κάνω έκτρωση απίστευτα πολλές φορές», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Για τον ίδιο, το ιατρικό προσωπικό στα μαιευτήρια δεν είναι ενημερωμένο γύρω από την τρανς ταυτότητα και δε γνωρίζουν πως να υποστηρίξουν τρανς άτομα που θέλουν να γεννήσουν.
«Η εγκυμοσύνη περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από straight cis άτομα», δήλωσε η Ray Rachlin, μαία και διευθύντρια του Refuge Midwifery στη Φιλαδέλφεια.
https://www.instagram.com/p/CKWatP7A4Pc/?utm_source=ig_embed
«Μέχρι και η γλώσσα που χρησιμοποιείται στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό αναφέρεται αποκλειστικά στις γυναίκες. Κάτι που μπορεί να είναι επίπονο για ένα άτομο που δεν προσδιορίζεται ως γυναίκα». Η Rachlin προτείνει τη χρήση ουδέτερων ως προς το φύλο όρων για να αποφευχθεί «αυτός ο πόνος».
«Είναι πραγματικά μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τη γέννηση και τον τοκετό», είπε.
Η Rachlin παραδέχεται ότι μπορεί να υπάρξουν δυνατότητες εκπαίδευσης.
«Όταν ξεκίνησα, παρόλο που ήμουν queer, δεν χρησιμοποιούσα γλώσσα χωρίς αποκλεισμούς. Το φύλο είναι πραγματικά ριζωμένο στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την εγκυμοσύνη, τη γέννηση και τη γονιμότητα. Έπρεπε να κάνω πολλή εξάσκηση και να κάνω ένα βήμα πίσω. Ένα από τα πιο συνηθισμένα πράγματα είναι να αποκαλείς κάποιο άτομο “μαμά”, αντί να χρησιμοποιείς απλά το όνομά του. Όταν αποκαλούσα κάποιον “μαμά”, προσπαθούσα να δημιουργήσω μια σύνδεση, αλλά αυτό που έκανα ήταν να τον προσβάλλω, να του στερώ την αυτονομία του».
https://www.instagram.com/p/CHAkV08lP3C/
Αντίστοιχη ήταν και η εμπειρία τ@ Chandler, που αυτή τη στιγμή έχει δύο παιδιά και που αυτοπροσδιορίζεται ως non binary.
«Κατέβασα μερικές από αυτές τις ανόητες εφαρμογές για να δω πόσο μεγαλώνει το μωρό. Πάντα υπήρχε η υπόθεση πως ο γονιός κύησης είναι γυναίκα που αναγνωρίζεται ως μητέρα. Ίδιο είναι το πρόβλημα και για τ@ σύντροφό μου, που είναι επίσης queer. Δεν υπάρχει άλλη αναφορά, πέρα από το “πατέρας».
Πολλές πτυχές της εμπειρίας μιας τυπικής εγκυμοσύνης δεν λειτουργούν για τους τρανς ανθρώπους.
«Ένα τρανς άτομο κινδυνεύει κάθε φορά που μπαίνει σε μια κλινική», δήλωσε η Rachlin. «Οι μαίες όπως και εγώ έχουμε εκπαιδευτεί να φροντίζουμε τους τρανς ανθρώπους».
