Δεκατρείς νέους τρανς αστυνομικούς δέχεται η εκπαιδευτική ακαδημία του Chhattisgarh, κάνοντας την, την πρώτη πολιτεία της Ινδίας, που ανοίγει τις πόρτες της σε μια μερίδα τρανς ατόμων.
Όπως είναι γνωστό τα τρανς άτομα έρχονται συχνά αντιμέτωπα με παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους: διακρίσεις, βία και παρενόχληση. Μέσα από αυτά τα βιώματα δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος φόβου, άγνοιας, μισαλλοδοξίας, διακρίσεων, ακόμη και βίας υποκινούμενης από μίσος οδηγώντας τα σε συνθήκες κοινωνικού παραγκωνισμού. Κάθε κράτος είναι αρμόδιο για τον τερματισμό αυτών των παραβάσεων είτε δημιουργώντας ένα κράτος πρόνοιας είτε φροντίζοντας την ποινικοποίηση εκφράσεων μίσους με σκοπό την ομαλή διαβίωση τους. Γι΄ αυτόν τον λόγο είναι σημαντικό σε αυτό το σημείο να κάνουμε μια ανασκόπηση σε όλα όσα έχει καταφέρει η Ινδία τα τελευταία χρόνια για τα τρανς άτομα της χώρας.
Η Ινδία από την ίδια της την παράδοση αναγνωρίζει το τρίτο φύλο που δε θεωρείται κοινωνικά ούτε άνδρας ούτε γυναικά. Τέτοια άτομα είναι γνωστά ως hijras ή εναλλακτικά hijadas. Τα Hijras άτομα έλαβαν νόμιμα δικαιώματα ψήφου ως τρίτο φύλο το 1994. To 2014 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας κήρυξε τα τρανς άτομα ως μια τάξη κοινωνικά και οικονομικά καταπιεσμένη, που αντιμετωπίζει συνεχώς διακρίσεις, τόσο στην εκπαίδευση όσο και στον εργασιακό χώρο. Μέσα από αυτήν την απόφαση οι κυβερνήσεις θα ήταν πλέον υποχρεωμένες να πλαισιώνονται από ένα πρόγραμμα πρόνοιας για τα τρανς άτομα. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι τρανς άνθρωποι έχουν θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα στον επαναπροσδιορισμό του φύλου τους και έκρινε ότι το Ινδικό Σύνταγμα είναι υπόχρεο να εμπεριέχει την αναγνώριση τρίτου φύλου σε επίσημα έγγραφα (Άρθρο 15 απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ταυτότητας φύλου)[1] Από εκείνην την στιγμή και έπειτα τα κυβερνητικά έγγραφα, τα αποδεικτικά ταυτότητας, τα διαβατήρια, αλλά και τα τραπεζικά έντυπα θα είχαν τις εξής επιλογές: για τους άνδρες (M) και για τις γυναίκες (F), για το “τρίτο φύλο” (TG) και για τα τρανς άτομα “transgender” (T).
Το 2015 ο Υπουργός Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Ενδυνάμωσης, Thaawar Chand Gehlot, δήλωσε ότι η κυβέρνηση της χώρας θα εισήγαγε νομοσχέδιο σχετικά με τα δικαιώματα των τρανς ατόμων. Το νομοσχέδιο αυτό (Transgender Persons) εισήχθη στο κοινοβούλιο το 2016, ωστόσο, ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε το 2018, με 27 τροπολογίες. Πολλοί τρανς ακτιβιστές ήταν αντίθετοι στο νομοσχέδιο, καθώς δεν αναφερόταν καθόλου στον γάμο, την τεκνοθεσία, το διαζύγιο, αλλά και γιατί αναφερόταν στα τρανς άτομα, ως άτομα που ορίζουν την ταυτότητα τους, με βάση τη θεωρία του βιολογικού ντετερμινισμού (δηλαδή, ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά ελέγχεται από γενετικούς παράγοντες). Παρόλο που το νομοσχέδιο εγκρίθηκε, η κοινοβουλευτική επιτροπή της χώρας τέθηκε υπό διάλυση, και το 2019 δημιουργήθηκε εκ νέου ένα νέο νομοσχέδιο με αρκετές διαφοροποιήσεις αυτήν τη φορά. Για αρχή, όριζε ως τρανς τα άτομα των οποίων το φύλο δεν ταιριάζει με το φύλο που τους έχει αποδοθεί κατά τη γέννηση, συμπεριλαμβάνοντάς τα σε τρανς άντρες, τρανς γυναίκες, non-binary άτομα, αλλά και άτομα με κοινωνικο-πολιτισμικές ταυτότητες, όπως kinnar, hijra, aravani και jogta. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο καταδίκαζε τις διακρίσεις αυτών των ατόμων από εννέα διαφορετικούς τομείς, όπως η εκπαίδευση, η εργασιακή απασχόληση και η υγειονομική περίθαλψη. Όμως, το νομοσχέδιο αυτό, ακόμη και τότε, είχε πολλά ψεγάδια, όπως για παράδειγμα ότι, για έναν ανεξήγητο λόγο, σ το θέμα της σεξουαλικής επίθεσης προέβλεπε μέγιστη ποινή φυλάκισης δύο ετών για σεξουαλική επίθεση σε τρανς άτομο, ενώ την ίδια στιγμή η ελάχιστη ποινή για βιασμό μιας cis γυναίκας ήταν 10 χρόνια. Παρόλα αυτά το νομοσχέδιο πέρασε και έγινε νομός το 2019.[2]
Επιπλέον τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, το Ανώτατο Δικαστήριο του Μαντράς και το Ανώτατο Δικαστήριο του Ταμίλ Ναντού , αποφάσισε ότι ο όρος «νύφη» σύμφωνα με τον Ινδουιστικό Γάμο θα περιλαμβάνει πλέον και τις τρανς γυναίκες. Οι πολιτείες του Ταμίλ Ναντού και Κεράλα ήταν οι πρώτες ινδικές πολιτείες, που εισήγαγαν μια πολιτική πρόνοιας για τα φύλα. Σύμφωνα με την πολιτική, τα τρανς άτομα θα έχουν πλέον τη δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης σε χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, δωρεάν στέγαση, έγγραφα υπηκοότητας, εισαγωγή σε κολέγια με πλήρη υποτροφία για ανώτερες σπουδές, εναλλακτικές πηγές επιβίωσης μέσω της δημιουργίας ομάδων αυτοβοήθειας (για αποταμίευση) και της έναρξης προγραμμάτων δημιουργίας εισοδήματος.
Το 2017 , ο Πρωθυπουργός της πολιτείας Άντρα Πραντές , ανακοίνωσε τη θέσπιση συνταξιοδοτικών προγραμμάτων για τα τρανς άτομα. Με το υπουργικό συμβούλιο της, να εγκρίνει αυτήν την πολιτική, συμφωνώντας σε κρατική επιχορήγηση 1.500 ρουπιών ανά μήνα σε κάθε τρανς άτομο άνω των 18. Το 2018 ο Υπουργός Οικονομικών του Κασμίρ παρουσίασε μια πρόταση στη Νομοθετική Συνέλευση του Τζαμού και Κασμίρ, η οποία είχε ως στόχο να παρέχει στους τρανς άντρες, όχι μόνο δωρεάν ασφάλιση ζωής και ιατρικής περίθαλψης, αλλά και μηνιαία σύνταξη τροφής για άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών. Το 2019, ακολούθησε η κυβέρνηση του Μπιχάρ η οποία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός συμβουλίου που θα φρόντιζε για την ευημερία των τρανς ατόμων. Θα αποτελούσε ένα κέντρο διερεύνησης των κοινωνικών και νομικών προκλήσεων, που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα στην πολιτεία και ταυτόχρονα θα παρείχε οικονομική βοήθεια ύψους 15.000 ρουπιών για τη χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου. Η πολιτεία του Μπιχάρ ποινικοποίησε την άρνηση παροχής ιατρικής βοήθειας σε τρανς άτομα, αλλά και την άρνηση ενοικίασης κατοικίας για λογούς ταυτότητας φύλου, με φυλάκιση μεταξύ έξι μηνών και δύο ετών.
Η Ινδία είναι μια χώρα 25 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Είναι μια χώρα χωρισμένη σε 26 πολιτείες. Είναι η τελευταία χώρα που θα σκεφτόμασταν ότι νοιάζεται για τα LGBTQ+ δικαιώματα, αλλά παρόλα αυτά τα τελευταία χρονιά έχει κάνει απίστευτη κοινωνική πρόοδο. Πολλοί λένε ότι είναι προϊδεασμένη λόγω της ύπαρξης του τρίτου φύλου στον πολιτισμό της, άλλοι λένε ότι είναι πίσω όσον αφορά τα gay δικαιώματα, αλλά κάνεις δεν μπορεί να αρνηθεί την πρόοδο από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Ωστόσο, παρά την πρόοδο, η τρανς κοινότητα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει υψηλά επίπεδα βίας και διακρίσεων. Η LGBTI νεολαία σημειώνει, επίσης, υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου. Μια μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι 68% των LGBTI μαθητριών/τών Λυκείου εγκαταλείπουν το σχολείο τους, λόγω του στίγματος, του εκφοβισμού και των διακρίσεων.
Γράφει η Παναγιώτα Μπούκα
Πηγές
https://www.telegraphindia.com/odisha/state-s-first-transgender-passport/cid/1391219
http://socialjustice.nic.in/writereaddata/UploadFile/TG%20bill%20gazette.pdf
https://www.indiatoday.in/india/story/lok-sabha-passes-transgender-rights-bill-1411420-2018-12-17
Catharine A. MacKinnon, Sex equality under the Constitution of India: Problems, prospects, and “personal laws”, International Journal of Constitutional Law, Volume 4, Issue 2, April 2006, Pages 181–202 https://academic.oup.com/icon/article/4/2/181/722101
[1]https://www.constitutionofindia.net/constitution_of_india/fundamental_rights/articles/Article%2015#:~:text=Constitution%20of%20India&text=Prohibition%20of%20discrimination%20on%20grounds,sex%20or%20place%20of%20birth.&text=(1)%20The%20State%20shall%20not,birth%20or%20any%20of%20them.
[2]http://socialjustice.nic.in/writereaddata/UploadFile/TG%20bill%20gazette.pdf
