Όταν η Theresa Jean Tanenbaum άλλαξε το όνομά της το προηγούμενο καλοκαίρι συνειδητοποίησε ότι το deadname της βρίσκεται σε δεκάδες ακαδημαϊκά συγγράμματα που έχει στα 20 χρόνια καριέρας της.
Η Tanenbaum, η οποία αποφάσισε να προχωρήσει με την φυλομετάβασή της ενώ διανύει την δεκαετία των 40 έχει δημοσιευτεί σε δεκάδες επιστημονικά περιοδικά.
Πέρα από το ότι το deadname της αποτελεί μια τραυματική ανάμνηση για το παρελθόν της, σύμφωνα με την ίδια, το γεγονός ότι η νέα της δουλειά εκδίδεται με το σωστό όνομα που έχει επιλέξει σημαίνει ότι είναι σαν να χάνει την συνέχεια που υπάρχει στο έργο της, καθώς τα παλιά της κείμενα εκδόθηκαν με το deadname της.
“Βρέθηκα αντιμέτωπη με κάτι που έμοιαζε με μια αδύνατη επιλογή: να εγκαταλείψω όλη μου την προηγούμενη δουλειά ή να δεχτώ ότι δε θα μπορέσω ποτέ να γλιτώσω από μια ταυτότητα που για δεκαετίες ένιωθα ότι ήταν σαν φυλακή”, είπε η Tanenbaum στο Nature.
Η ίδια αποφάσισε να δοκιμάσει μια τρίτη επιλογή, να επικοινωνήσει με όλους τους εκδότες της, 15 νομικά πρόσωπα που ήταν υπεύθυνα για 87 διαφορετικά επιστημονικά συγγράμματα και να ζητήσει να τα επικαιροποιήσουν με το νέο της όνομα.
Δεν περίμενε όμως ότι κανένας από αυτούς δεν θα δεχόταν να αλλάξει το όνομα στα ψηφιακά τους αρχεία.
Ένα χρόνο μετά η Tanenbaum εξηγεί γιατί αυτή η άρνηση είναι τόσο επικίνδυνη.
“Η ύπαρξη δημόσιων συνδέσεων μεταξύ του ονόματός μου και του deadname μου με βάζει σε έναν δρόμο άμεσου κίνδυνου.”, έγραψε στο Nature – ένα περιοδικό που εκδίδεται από το Springer Nature, το οποίο ήταν ένας από τους εκδοτικούς οίκους που αρνήθηκαν να επικαιροποιήσουν το όνομά της.
“15 χώρες ποινικοποιούν τη ταυτότητα φύλου ή την έκφραση των τρανς ατόμων – ένα έγκλημα που σε μερικές περιπτώσεις τιμωρείται με θανατική ποινή.”
“Και πριν την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου[που έκανε παράνομο το να μπορούν οι εργοδότες να απολύσουν άτομα επειδή είναι γκέι ή τρανς], τουλάχιστον 20 πολιτείες τις Αμερικής δεν προστάτευαν τα τρανς άτομα από τις διακρίσεις των εργοδοτών. Ακόμα και όταν ο νόμος μας προστατεύει, η διάκριση παραμένει αληθινή”.
Παρά την άρνηση των εκδοτικών οίκων η Taneunbaum επιμένει. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειά της βρίσκεται στην ψηφιακή βιβλιοθήκη της ACM (Association of Computing Machinery), η οποία αποτελεί η μεγαλύτερη “αποθήκη” πληροφορίας για θέματα Πληροφορικής.
Ψάχνοντας τις πολιτικές αλλαγής ονόματος ή Tanenbaum ήρθε σε επαφή με το διοικητικό της ACM κααι αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια ομάδα εργασίας με αυτήν μέσα, μέλη του διοικητικού και άλλα 3 τρανς άτομα του χώρου, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το ζήτημα και να φτιάξουν μια συμπεριληπτική πολιτική σχετικά με την αλλαγή του ονόματος.
Αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα. Ένα από αυτά, σύμφωνα με την Tanenbaum, είναι ότι τα cis άτομα έχουν αντίρρηση στο να επικαιροποιηθούν τα ονόματα σε τρανς άτομα “υπαινισσόμενα ότι αυτό το αίτημα αποτελεί κάποια μορφή για να τους ξεγελάσουν ή κάποια απάτη”.
Μετά από 16 μήνες, η ομάδα εργασία έφτιαξε μια συμπεριληπτική πολιτική αλλαγής ονόματος η οποία έχει εγκριθεί και από δικηγόρους και ψηφίστηκε από το υπόλοιπο διοικητικό της ACM.
“Το σχέδιο είναι ότι η ACM θα ενημερώσει όλα τα ψηφιακά αρχεία συσχετιζόμενα με έναν συγγραφέα που έχει αλλάξει το όνομά του”, εξηγεί η Tanenbaum, με μια προειδοποίηση ότι μια προηγούμενη έκδοση υπάρχει φυλαγμένη σε ένα ξεχωριστό χώρο σε περίπτωση που χρειαστεί για νομικού λόγους που αφορούν στο έργο.
“Όταν υλοποιηθεί θα είναι, από όσο ξέρω, μια πρωτιά στον χώρο των εκδόσεων: μια τρανς-συμπεριληπτική προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς για την αναδρομική αλλαγή των ονομάτων των συγγραφέων σε δημόσια αρχεία.”, δήλωσε η Taunenbaum”.
“Αυτές οι αλλαγές δεν θα εξαλείψουν πλήρως το πρόβλημα του deadname, του outing και του misgendering. Παρόλα αυτά, θα κάνουν την τραυματική, εκνευριστική και απάνθρωπη διαδικασία της φυλομετάβασης λιγότερο έντονη.”
“Αυτό θα επιτρέψει σε άτομα σαν και εμένα να περάσουν περισσότερο χρόνο ερευνώντας, όπως έχουμε εκπαιδευτεί να κάνουμε, και λιγότερο χρόνο πολεμώντας να μας αποκαλούν με τα ονόματά μας”.
