Μετά την πρόσφατη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Bloomberg, αρκετά μέσα έσπευσαν να γράψουν για τις προθέσεις του Έλληνα πρωθυπουργού να νομιμοποιήσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (κάποια στιγμή).
Κάποια, μάλιστα, απ΄αυτά ασχολήθηκαν με τη γενικότερη κατάσταση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων στη χώρα μας, αναγνωρίζοντας τα θετικά βήματα που έχουν γίνει και τα υψηλότερα σκορ που (φαίνεται να) σημειώνει η χώρα μας σε σχετικές έρευνες. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;
Τις τελευταίες ώρες η είδηση για την άγρια δολοφονία της Άννας, μιας τρανς γυναίκας από την Κούβα πρωτοστατεί στην ελληνική επικαιρότητα. Και ενώ η διαχείριση μιας τέτοιας είδησης είναι – διπλά σε επίπεδο ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας – τρομακτική και δύσκολη (queer τραύμα), το πράγμα φαίνεται να λαμβάνει (και) χαρακτηριστικά θεσμικής βίας, αφού για τουλάχιστον 24 ώρες η δολοφονημένη γυναίκα στερείται της ταυτότητάς της και αναγνωρίζεται από την αστυνομία με προσδιορισμούς και αντωνυμίες που κακοποιούν τη μνήμη της. Φυσικά, αυτό είναι μόνη η αρχή, καθώς η θεσμική – κακοποιητική – θέση της αστυνομίας αναπαράγεται και αποτυπώνεται από τις – πολλές φορές – αφιλτράριστες ροές ειδήσεων των ενημερωτικών μέσων. Στη συνέχεια αυτή η λανθασμένη αναπαραγωγή περνά και στoν δημόσιο διάλογο, με τον καθένα να γράφει και να σχολιάζει ό,τι χλευαστικό και κακοποιητικό του έρθει. Και αυτή είναι μια διαδικασία που δεν συμβαίνει μεμονωμένα αλλά συχνά, τουλάχιστον στην περίπτωση των τρανς θυμάτων.
Η δολοφονία της Άννας, ωστόσο, δείχνει και κάτι άλλο. Τον αυξημένο κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα (και κυρίως οι τρανς γυναίκες) στη χώρα μας. Ένας κίνδυνος που δεν φαίνεται να αποτυπώνεται στις έρευνες των υψηλών σκορ, ούτε να καλύπτεται από τα «θετικά βήματα της κάποιας στιγμής». Ένα κίνδυνος υπαρκτός, καθημερινός και πολύ γνώριμος σε πολλά από εμάς.
Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε μια αύξηση στις επιθέσεις των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Στον δρόμο, σε εστιατόρια, σε σχολεία, τράπεζες, στα pride ακόμα και στα ίδια μας τα σπίτια. Στη Βουλή αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία τουλάχιστον κόμματα με σαφή αντί- ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντα και έντονη ρητορική μίσους. Στο κυβερνητικό σχήμα παρατηρούμε την ίδρυση υπουργείων που εντελώς προκλητικά μας εξαιρούν.
Από όλα αυτά καταλαβαίνουμε ότι όντως γίνονται βήματα σε αυτή τη χώρα. Φοβάμαι, ωστόσο, ότι δεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Την έλεγαν Άννα, ήταν τρανς γυναίκα και ήταν μία από εμάς!
