Την ανάγκη να υπάρξει άμεση εφαρμογή της ισονομίας όλων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξαρτήτως σεξυαλικού προσανατολισμού, εξέφρασαν όλοι όσοι συμμετείχαν στο συνέδριο της Ιταλικής Προεδρίας με θέμα “Αντιμετώπιση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατισμού και ταυτότητας φύλου” στις 28 Οκτωβρίου, στις Βρυξέλλες.
Πρώτη η αρμόδια Επίτροπος Δικαιοσύνης και Δικαιωμάτων, Martine Reicherts, παραδέχτηκε ότι έχουν γίνει πολύ λίγα βήματα από τα κράτη-μέλη για την προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ατόμων.
Το συνέδριο, όμως, είχε και αποκαλυπτικό χαρακτήρα, ειδικά όταν ανέβηκε στο βήμα ο Aodhán Ó Ríordáin, υπουργός Ισότητας, Πολιτισμού και Νέων Κοινοτήτων της Ιρλανδίας. Μιλώντας υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων, παρόλο που ο ίδιος είναι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Aine Kerr, είπε ότι στο σχολείο ήταν θύμα bullying από τους συμμαθητές του οι οποίοι τον θεωρούσαν υπερβολικά ψηλό, ομοφυλόφιλο και κορόιδευαν το όνομά του.
Μάλιστα, τον φώναζαν “Gaydon O Queerdon”. Όπως εξομολογήθηκε σε ιρλανδικό ραδιόφωνο, μετά την ομιλία του στις Βρυξέλλες, ο υπουργός θυμήθηκε τις ομοφοβικές λεκτικές επιθέσεις που δεχόταν στο σχολείο και τόνισε πόσο έντονες και επαναλαμβανόμενες γινόταν που “έβαζα μονίμως ακουστικά και άκουγα μουσική όταν έβγαινα έξω να μοιράσω την τοπική εφημερίδα. Σκοπός ήταν να μην ακούω τα σχόλια γύρω μου που γινόταν όλο και πιο έντονα όσο περνούσε ο καιρός. Υπήρχαν φορές που τέλειωναν οι μπαταρίες του walkman… Νομίζω ότι δεν ήμουν ο μόνος που υπέφερε από αυτή τη συμπεριφορά.”
Ο ίδιος, μαζί με τη σύζυγό του έχουν αγωνιστεί για την αναγνώριση του δικαιώματος του γάμου σε όλους, ενώ στις Βρυξέλλες τόνισε ότι χρειάζεται ένας Οδικός Χάρτης, με βάση τον οποίο θα επιτευχθεί η πλήρης ισότητα των ΛΟΑΤ ατόμων απέναντι στο νόμο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα κράτη-μέλη που υποστήριξαν την προτασή του ήταν η Γαλλία, η Ολλανδία, Σουηδία, Φιλανδία, Μάλτα και Λετονία.
Από την πλευρά της, η Διεθνής Αμνηστία ανακοίνωσε ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια από τα κράτη-μέλη στην προστασία των ΛΟΑΤ ατόμων από ομοφοβικές επιθέσεις, ενώ η αγγλική αντιπροσωπεία αποκάλυψε ότι το 2014 αυξήθηκαν κατά 5% τα κρούσματα ομοφοβικών επιθέσεων στη Βρετανία σε σχέση με το 2013!
Ο Ιρλανδός υπουργός θυμήθηκε τις ομοφοβικές λεκτικές επιθέσεις που δεχόταν στο σχολείο και φόραγε μονίμως ακουστικά για να μην ακούει τα σχόλια των άλλων παιδιών.
Η Επίτροπος Reicherts, στην τελευταία ομιλία της, αφού αποχωρεί με την αλλαγή της Κομισιόν υπό τον νέο πρόεδρο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, μίλησε για ένα σχέδιο δράσης με τα βήματα που μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να βοηθήσει πραγματικά τις μειονότητες που θέλει να προστατεύσει, σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη:
- Ένας τρόπος είναι η αλλαγή της νομικής βάσης ώστε να μπορέσουν όποια κράτη-μέλη το επιθυμούν να προχωρήσουν σε πιο ριζοσπαστικά μέτρα προστασίας των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ατόμων.
- Η πιο σημαντική δουλειά στη βελτίωση της ζωής των ΛΟΑΤ ατόμων γίνεται καθημερινά από τις ΜΚΟ, τους ακτιβιστές και άλλους αφοσιωμένους πολίτες. Η Κομισιόν θα πρεπει να συνεχίσει να στηρίζει αυτές τις προσπάθειες.
- Ο ρόλος της Κομισιόν είναι περιορισμένος, οπότε είναι απαραίτητη η συμμετοχή από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών, προκειμένου η πολιτική της ισονομίας να μη γυρίσει μπούμερανγκ.
- Η οριζόντια οδηγία κατά των διακρίσεων έχει μπλοκαριστεί από το Συμβούλιο Υπουργών εδώ και έξι χρόνια. Με τους κατάλληλους ελιγμούς και συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές, με πρωτοβουλία του νέου προέδρου της Κομισιόν, θα μπορέσει να δοθεί διέξοδος στις ζωές πολλών ΛΟΑΤ ατόμων που αντιμετωπίζουν διακρίσεις στην εργασία, στο σχολείο, ακόμα και στην περίθαλψή τους. Στα διαδικαστικά: Για να περάσει η Οδηγία από το Συμβούλιο, χρειάζεται ομοφωνία, πράγμα που είναι αδύνατο. Η Επίτροπος θεωρεί ότι όλοι θα πρέπει να τοποθετηθούν επί του θέματος και να ενεργοποιηθεί ένα κοινό ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο, εφόσον υπάρχει σαφής πλειοψηφία που στηρίζει τη συγκεριμένη μεταρρύθμιση.
- Αύξηση της ενημέρωσης των Ευρωπαίων πολιτών, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε το μίσος και τον φόβο απέναντι στη ΛΟΑΤ κοινότητα. Τα ίδια τα μέλη της κοινότητας να μπορέσουν να γίνουν πιο ορατά και “κατανοητά” από την υπόλοιπη κοινωνία. Αυτό θα γίνει μαζί με τις ακτιβιστικές οργανώσεις σιγά-σιγά, με μικρά και μεγάλα project, που θα συνεχίσει να στηρίζει η Κομισιόν.