Δεξιός, gay και χριστιανός ορθόδοξος. Ο Χρυσοβαλάντης Κεφαλάς μιλάει στο WE για την κρίση στην Ελλάδα, τους Ρεπουμπλικάνους και το πως είναι να “βγαίνεις από την ντουλάπα”.
Η γιαγιά και ο παππούς (από την πλευρά της μητέρας του) ήταν εκείνοι που εγκατέλειψαν την Ελλάδα με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής, αυτοί που διέσχισαν τον Ατλαντικό και εγκαταστάθηκαν στο Maryland, της Baltimore. “Διαπίστωσαν πως έχουν βρεθεί σε μια εξαιρετική χώρα, όπου όποιος δουλεύει σκληρά, μπορεί να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. Χρειαζόμαστε μια νέα κατεύθυνση, στην Washington, μια νέα ηγεσία, γιατί οι πολιτικοί καριέρας, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει εμπόδια στην ευκαιρία, είναι φύσει αδύνατο να ανανεώσουν το αμερικανικό όνειρο. Πρέπει να ανακτήσουμε αυτό το όνειρο και αυτό το όραμα, χρειαζόμαστε νέο δρόμο και νέα καθοδήγηση” και εκείνος διαβεβαίωσε πως διαθέτει ό,τι χρειάζεται, για να ηγηθεί αυτής της διαδρομής.
Κατά 90%, η κυρίαρχη σκέψη όσων διαβάζετε αυτές τις γραμμές, είναι “όχι που θα έλεγε κάτι άλλο”. Μόνο που εν αντιθέσει με ό,τι έχετε συνηθίσει, τα λόγια του αποδεικνύονται με πράξεις. Τα διαπιστευτήρια του αφορούν τα πτυχία του στη νομική και στην επικοινωνία, τη δουλειά του ως αναπληρωτή νομικού συμβούλου του Κυβερνήτη Robert Ehrlich (ήταν ο νεαρότερος δικηγόρος στην ιστορία του Maryland που ανέλαβε αυτό το πόστο), έγραφε τις ομιλίες του πρώτου Γενικού Εισαγγελέα που είχε διορίσει ο Barak Obama, Eric Holder, έχει εργαστεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και ανήκει στο ψηφοδέλτιο των Ρεπουμπλικανών, μολονότι είναι δηλωμένος gay. Εφ όσον κέρδισε αυτή τη μάχη -έγινε ο πρώτος Ρεπουμπλικανός που αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος και κέρδισε μια θέση στη Γερουσία-, προφανώς και δεν υπάρχει κάποια που να τον κάνει να λιποψυχήσει.
Την ημέρα που οι ΗΠΑ απέκτησαν τη νέα Miss America (την Ελληνοαμερικανή Betty Cantrell), έγραψε στο Twitter “We now have a Greek-American #missamerica, @missgeorgiaorg, but still no Greek-American US Senator…”
Αλλά δεν σας είπαμε ποιος είναι ο κύριος. Είναι ο Chrysovalantis Kefalas, ευρύτερα γνωστός στις ΗΠΑ ως Chrys -κίνηση στην οποία προέβη, για να τακτοποιήσει την αδυναμία των ψηφοφόρων του να προφέρουν το όνομα του. Αυτός ήταν ο μόνος συμβιβασμός που έχει κάνει στη μέχρι τώρα πολιτική του καριέρα. O 35χρονος Ελληνοαμερικανός υποψήφιος για αξίωμα του Γερουσιαστή. Των Ρεπουμπλικανών. Σημείωση: όλα τα μέλη της οικογενείας του είναι Δημοκράτες!Απόφοιτος του ιδιωτικού σχολείου, Calvert Hall και του Loyola University του Maryland, πήρε πτυχίο στη νομική από το University of Baltimore. Μια θεία του (αδελφή της γιαγιάς του για την ακρίβεια) τον έπεισε να ρίξει μια ματιά, στο οικονομικό πρόγραμμα των Ρεπουμπλικανών, αλλά και σε αυτό για τα θέματα ατομικής ελευθερίας και τότε ήταν που αποφάσισε να δουλέψει για τον Γερουσιαστή, Robert Ehrlich. Όταν εκείνος έγινε Κυβερνήτης, ο Κεφαλάς ανέλαβε τη δουλειά του υπεύθυνου νομικού συμβούλου, στις μεταρρυθμίσεις για την ποινική δικαιοσύνη. Το 2011 κατέθεσε υπέρ της ισονομίας στους γάμους (μεταξύ αντιθέτων και ιδίων φύλων), στη Δικαστική Επιτροπή της Γερουσίας, στο Maryland και αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίον ενημέρωσε τον κόσμο για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Την οικογένεια του την είχε κατατοπίσει ένα χρόνο νωρίτερα. “Για χρόνια υπέκυπτα στα “θέλω” της ελληνικής κοινότητας που μου κανόνιζε ραντεβού. Ξέρετε με πόσες ανιψιές και εγγονές έχω βγει; Μέχρι που είχα δοκιμάσει τη “reparative therapy” (“θεραπεία επανόρθωσης” από… ειδικούς που διατείνονται πως μπορούν να γιατρέψουν την ομοφυλοφιλία) και όταν ολοκλήρωσα το πρόγραμμα σκέφτηκα “έχεις κάνει τα πάντα και δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που νιώθεις”. Τότε ήταν που είπα στους γονείς μου ότι είμαι gay”. 
Σε περίπτωση που δεν έχετε πρόχειρη την πληροφορία, έως το 2011 και την απόπειρα του να αλλάξει τη νομοθετική εξουσία επί της ισότητας του γάμου, δεν είχε προκύψει έστω ένας εκπρόσωπος της Δεξιάς που έστω να υποστηρίζει τα δικαιώματα της LGBT (Lesbian Gay Bisexual Transgender) κοινότητας. “Σκέφτηκα πως κάπου εκεί θα τελείωνε η όποια πολιτική μου καριέρα” ομολογεί “δεν υπήρχε περίπτωση να υπηρετήσω το κόμμα των Ρεπουμπλικανών, σε επίπεδο χώρας ή πολιτείας”. Έκανε λάθος. Ένα χρόνο μετά (και ενώ είχαν μεσολαβήσει σχετικές αρθρογραφίες του στη Ηuffington Post και την Washington Post, μαζί με γενικότερες ενέργειες) οι ψηφοφόροι του Maryland, αυτοί του Main και εκείνοι της Washington ενέκριναν το νόμο. Ήταν η πρώτη φορά που τα δικαιώματα του γάμου επεκτάθηκαν σε ζευγάρια του ίδιου φύλου, με λαϊκή ψήφο. Σήμερα οι πολιτείες αυτές είναι 17. Σύντομα θα αναλάμβανε να γράφει τις ομιλίες του Attorney General, Eric Holder και επί της ουσίας, δούλευε για τον Barak Obama. Ζούσε στην πρωτεύουσα (το DC) με τον σύντροφο του, Tommy McFly, παραγωγό της δημοφιλούς ραδιοφωνικής εκπομπής “Tommy Shot” (“Είναι ο πρωταθλητής μου, ο βράχος μου” ενημερώνει) και δούλευε για τον Πλανητάρχη, όταν άρχισε να ονειρεύεται τη ζωή του ως υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών. Το δευτερόλεπτο που διέρρευσε, τον περασμένο Φεβρουάριο, ότι η Barbara Mikulski αποσύρεται από… την ενεργό δράση (ήταν Senior United States Senator από το Maryland -είναι η γυναίκα με την πιο μακρά θητεία, στην ιστορία του Κογκρέσου των ΗΠΑ), έλαβε ένα γραπτό μήνυμα στο κινητό του. Ήταν από τον Tommy και του έλεγε να μην το σκεφτεί και να διεκδικήσει τη θέση.
Για να το κάνει αυτό, χρειάστηκε να επιστρέψει στη Βαλτιμόρη, όπου η οικογένεια του εξακολουθεί να έχει ένα εστιατόριο (Costas Inn). Το κύριο σύνθημα του ήταν “δεν μπορώ να είμαι ο οποιοσδήποτε άλλος, πέραν του εαυτού μου”. Το News247.gr επικοινώνησε μαζί του, με τη βοήθεια του άμεσου συνεργάτη του, Darron Moffatt και του ζητήσαμε να σχολιάσει την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, να κάνει τις προτάσεις του, αλλά και να μας εξηγήσει όλα όσα τον αφορούν -και δεν θα λέγατε πως είναι τα πιο απλά που υπάρχουν μεταξύ των πολιτικών αυτού του κόσμου.
Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε… με κάτι απλό: την κρίση που περνά η Ελλάδα από το 2008, ειδικότερα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο με τις τρεις ψηφοφορίες, το capital control και τη γενικότερη αβεβαιότητα “Ως υπερήφανος Ελληνοαμερικανός, με πονά να βλέπω τη χώρα του πατέρα μου και των προγόνων μου, να περνά κρίση που γίνεται όλο και χειρότερη. Με πονά να βλέπω τους ηγέτες της Ελλάδας να είναι ανίκανοι να σφυρηλατήσουν μια μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους Ευρωπαίους ηγέτες και εκείνους των ΗΠΑ, προκειμένου να αποτραπεί μια επερχόμενη οικονομική καταστροφή. Η ελληνική οικονομία χρειαζόταν αναδιάρθρωση εδώ και πολλές δεκαετίες. Οπότε, μέρος αυτού που παρατηρούμε τώρα είναι η αποτυχία των κυβερνήσεων, να ηγηθούν. Να μειώσουν τη γραφειοκρατία, να διασφαλίσουν πως εφαρμόζονται οι νόμοι, να αφήσουν την επιχειρηματικότητα να καινοτομήσει, να αναπτυχθεί, να επενδύσει και να επιτύχει. Έχουμε δει την ίδια αποτυχία, σε επίπεδο ηγεσίας -τηρουμένων των αναλογιών- σε όλη την Ευρώπη, αλλά και την Washington DC.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, για τις δεκαετίες των πολιτικών που “έπνιγαν” την οικονομική ανάπτυξη, την παραγωγικότητα, την καινοτομία και τις επενδύσεις. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για το χείμαρρο της διαφθοράς και τα κύματα του χρέους που υποθήκευσαν το μέλλον της Ελλάδας. Οι ενέργειες διάσωσης και ο ερχομός των ξένων κυβερνήσεων, για να σώσουν την κατάσταση, δεν θα είναι η θεραπεία για τα όσα στενοχωρούν την Ελλάδα. Η πραγματική αλλαγή είναι ανάγκη, όπως είναι ανάγκη να γίνει υπό την ηγεσία ανθρώπων -αυτό σημαίνει με μια πλήρη αναθεώρηση του τρόπου που λειτουργεί η χώρα σήμερα, μέσω της προώθησης της οικονομικής ελευθερίας και της ενίσχυσης του κρατικού δικαίου. Το φορολογικό σύστημα και αυτό των ρυθμίσεων πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων, για να προσελκύσει τις απευθείας επενδύσεις των ξένων και έτσι να δημιουργηθούν περισσότερες δουλειές.
Η επιχειρηματικότητα πρέπει να επιβραβευθεί, ενώ το σύστημα δημοσίων υπηρεσιών πρέπει να τελεί υπό διαρκή έλεγχο, οι βιομηχανίες πρέπει να αναπτυχθούν, να καλλιεργηθούν και το “φακελάκι” να σταματήσει. Για αυτό θα χρειαστεί σοβαρές ποινές, δια νόμου. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να τείνει χείρα προς την επιχειρηματική κοινότητα της Ελλάδας -και της Διασποράς-, για να αναπτύξει στρατηγική που θα ακολουθήσει την επόμενη δεκαετία. Μόνο έτσι θα έλθει η ανάπτυξη και η καινοτομία στην Ελλάδα. Είμαστε οι κληρονόμοι του θρύλου του Περικλή. Ως Έλληνες σίγουρα μπορούμε να βάλουμε σε τάξη το σπίτι μας και να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις σήμερα, που θα κάνουν πιο δυνατή τη χώρα αύριο”.
Η επιστροφή στη δραχμή, θα ήταν λύση; “Πρέπει να αποβάλουμε την ιδέα ότι το νόμισμα του ευρώ, από μόνο του δημιούργησε αυτήν την κρίση. Αν η Ελλάδα είχε δραχμή και την ίδια ώρα υπήρχε το ίδιο επίπεδο δανεισμού, από το εξωτερικό, η κρίση αυτή θα είχε ξεσπάσει πολύ νωρίτερα. Δεδομένου αυτού, δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα έπρεπε να δεχθεί το ευρώ, ευθύς εξ αρχής. Το ευρώ έχει αποδειχθεί ένα λανθασμένο πείραμα, σχεδόν από την πρώτη ημέρα. Αυτό που πιστεύω είναι ότι θα έπρεπε να υπάρξει μια προγραμματισμένη, μακροπρόθεσμη έξοδος από το ευρώ. Όλες οι εθνικές κυβερνήσεις θα έπρεπε να έχουν νομισματική κυριαρχία”.
Μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς βλέπουν οι Αμερικανοί τα όσα γίνονται στη χώρα μας και δη οι Ελληνοαμερικανοί; “Πολλοί βλέπουν μια αναλαμπή από το πώς μπορεί να είναι το δικό μας μέλλον, αν δεν αντιμετωπίσουμε τη δική μας κρίση χρέους. Οι ΗΠΑ χρωστούν 13 τρισεκατομμύρια δολάρια, το 75% του ΑΕΠ μας, που είναι το υψηλότερο ποσοστό, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπό την ισχύουσα νομοθεσία, το χρέος θα φτάσει το 78% του ΑΕΠ, έως το 2025 και θα υπερβεί το μέγεθος της οικονομίας, έως τα μέσα του 2030. Το χειρότερο είναι συνεχίσουμε στην τρέχουσα πορεία, έως το 2030 -σε 15 χρόνια από τώρα- κάθε δολάριο από τα έσοδα, θα πρέπει να πηγαίνει στις υποχρεωτικές δαπάνες των κοινωνικών προγραμμάτων και τους τόκους του χρέους. Σε ό,τι αφορά τους Ελληνοαμερικανούς, κατηγορία στην οποία ανήκω και εγώ, είναι πολύ δύσκολο να βλέπουμε όσα γίνονται -ξέρουμε για τι είναι ικανοί οι Έλληνες, γνωρίζουμε πόσο σκληρά δουλεύουν οι συγγενείς μας στην Ελλάδα για να κάνουν καλύτερες τις ζωές των ιδίων και των οικογενειών τους και παρ’ όλα αυτά, η χώρα αποτυγχάνει να κάνει ό,τι συμβαίνει σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου”.
Πέραν της οικονομικής κρίσης, υπάρχει και προσφυγική με εκατομμύρια ανθρώπους να εξωθούνται σε απόδραση από τις χώρες τους και τον Jean Claude Juncker να προτείνει την υποχρεωτική μοιρασιά αυτών, μεταξύ των 25 από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι πρέπει να γίνει για να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές; Ποιοι μηχανισμοί πρέπει να επιβληθούν και μάλιστα άμεσα;“Θα μιλήσω γενικά και θα σου πω ότι οι δημοκρατίες του κόσμου, οφείλουν να δεχθούν τους πρόσφυγες από χώρες που έχουν διαλυθεί από πολέμους. Όταν είμαστε στην καλύτερη μας κατάσταση, έχουμε στις ΗΠΑ παράδοση στην υποδοχή προσφύγων. Το πρόβλημα ωστόσο, είναι στις λεπτομέρειες. Δεν μπορείς να το κάνεις, αν δεν διασφαλίσεις πως δεν θα αποτελέσουν πρόβλημα, δεν θα προκαλέσουν κίνδυνο, στη χώρα σου. Η μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη είναι μια πολύ δύσκολη ιστορία. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λύση. Δεν μπορεί να προκύψει κάτι, χωρίς ένα σημαντικό debate μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να συμβεί: να καθίσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι και να σκεφτούν διεξοδικά αυτήν την τεράστια πρόκληση”.
Ας περάσουμε σε εσάς, ξεκινώντας από την παιδική σας ηλικία, ως τρίτης γενιάς μετανάστη. Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις που έχετε από εκείνη την εποχή; “Ο πατέρας μου ήλθε από τη Ρόδο και οι γονείς της μητέρας μου από την Κάρπαθο και τον Πειραιά. Υποθέτω ότι έζησα την ελληνική κουλτούρα και τις παραδόσεις, το ίδιο αυστηρά με κάθε έναν που ζει στην Ελλάδα. Η πρώτη μου γλώσσα ήταν τα ελληνικά. Η αλήθεια είναι πως στο νηπιαγωγείο ήξερα περισσότερα ελληνικά, από αγγλικά. Και τότε, είχα έναν φίλο, τον Γρηγόρη, ο οποίος μου έκανε τη μετάφραση. Η εκκλησία μου, ο Άγιος Νικόλαος, ήταν το επίκεντρο του σύμπαντος μου. Μετείχα σε ό,τι εκδήλωση αφορούσε την εκκλησία, πήγαινα στο Κατηχητικό. Ο παππούς και η γιαγιά μου, αλλά και οι γονείς μου ενστάλαξαν μέσα μου την αγάπη για την Ελλάδα και για όσα εκπροσωπούσε, για όσα μαχόταν. Όταν πήγαινα στα ξαδέλφια μου, στην Ελλάδα, συνήθιζαν να μου λένε “είσαι πιο παραδοσιακός Έλληνας, από ό,τι είμαστε εμείς”.
Πότε αποφασίσατε (και γιατί) να γίνετε δικηγόρος; “Οι γονείς μου, μου έχουν πει ότι έλεγα πως θα γίνω δικηγόρος, απ’ όταν ήμουν στη δεύτερη τάξη του δημοτικού και η δασκάλα μου, μας δίδαξε την ιστορία των Kennedys και ιδιαίτερα αυτή του Robert F. Kennedy. Πρέπει να ήμουν πολύ ενθουσιώδης για αυτό το μάθημα. Ένιωθα πως άλλαξε όλη τη χώρα και ήθελα να κάνω κάτι μεγάλο κι εγώ. Όπως περνούσαν τα χρόνια, έβλεπα τη μητέρα μου να μην αποδέχεται το status quo στην εκκλησία. Τη θυμάμαι να μάχεται πάντα, να κάνει την κοινότητα μας καλύτερη. Αυτό μου δημιούργησε την επιθυμία να κάνω κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τις αλλαγές, να κάνει τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες. Δεν ήταν μόνο οι Kennedys που με ενέπνευσαν. Είχα και μια θεία, την Mary Mathews, που είχε έντονο το αίσθημα του πατριωτισμού και βάφτισε το USS Worktown, ένα καταδρομικό μάχης. Δεν με άφησε ποτέ να ξεχάσω ότι η αμερικανική ευκαιρία οφείλετο στην ατομική προσπάθεια. Επίσης, εμπνεύστηκα από το μεγαλείο του Ronald Reagan”.
Τι ήταν αυτό που σας ιντριγκάρισε περισσότερο στην πολιτική; Γιατί θέλατε να γίνετε μέλος αυτού του κόσμου; “Κατά τη διάρκεια της ζωής μου και των εμπειριών μου, έμαθα πως δεν έχουμε… πολύ χρόνο στη γη. Όπως και ότι δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει αυτός ο χρόνος. Οπότε, γιατί να μην κάνουμε κάτι που να επηρεάσει καταστάσεις; Να μην αφήσει ένα μικρό, αλλά θετικό σημάδι στην πολιτεία ή την χώρα; Η πολιτική μπορεί να το επιτύχει αυτό. Δεν είναι εύκολο. Κάποιες φορές γίνεται πολύ αποθαρρυντικό. Αλλά τη στιγμή που συναντάς κάποιο, ο οποίος έχει βρεθεί σε ένα καλύτερο μέρος, επειδή εσύ έχεις κάνει κάτι, να είστε βέβαιοι πως δεν υπάρχει κάποιο καλύτερο συναίσθημα από αυτό. Όποτε θα έλθει η ώρα να κλείσω τα μάτια μου, για πάντα, θέλω να αναπαυτώ, γνωρίζοντας ότι έκανα τα πάντα που μπορούσα για να κληρονομήσουν η πολιτεία, η χώρα των ανιψιών μου, των βαφτισιμιών μου κάτι πιο δυνατό. Όπως έκαναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες, μαζί με τους γονείς μου για εμένα. Θέλω να ξέρω πως τα έδωσα όλα, για όλους. Όχι μόνο για τον εαυτό μου”.
Γιατί διαλέξατε τους Ρεπουμπλικάνους; “Γιατί η χώρα αυτή είναι στα καλύτερα της, όταν αυτό το κόμμα είναι στην εξουσία, εάν επικεντρώνει στα βασικά και διασφαλίζει τα απαραίτητα, όπως είναι η εθνική ασφάλεια, η ασφάλεια των πολιτών, η ελεύθερη επιχειρηματικότητα, η παιδεία και οι υποδομές. Προσπαθώντας να κάνει τα πάντα. Η Washington έχει βαρύνει τους αμερικανικούς πόρους και έχει δημιουργήσει τεράστια βάρη σε πολλά σκληρά εργαζόμενα νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις. Επιχειρώντας να κάνουμε ό,τι θέλουμε, έχουμε περιορίσει τη δυνατότητα να κάνουμε αυτά που χρειαζόμαστε. Ήλθε η ώρα να ανανεώσουμε -για αυτόν τον αιώνα- εκείνες τις ιδέες που ενέπνευσαν τη δημιουργία του ρεπουμπλικανικού κόμματος και οι οποίες μας έχουν εξυπηρετήσει όλους, καλά: η προσωπική ελευθερία, η δημοσιονομική ευθύνη, η ισχυρή εθνική άμυνα και οι ίσες ευκαιρίες”.
Διαβάζοντας την ιστορία σας, θα έλεγα πως η λέξη “overachiever” έχει προκύψει για ανθρώπους σαν και εσάς. Ήσασταν ο νεαρότερος δικηγόρος στην ιστορία του Maryland, που τέλεσε χρέη νομικού συμβούλου κυβερνήτη, η καμπάνια σας για US Senate ήταν η πρώτη της ιστορίας, για υποψήφιο που έχει δηλώσει πως είναι gay, όπως ήσασταν ο πρώτος υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών που αποκαλύψατε ότι είστε ομοφυλόφιλος. “Κάποιοι ενδεχομένως να πουν ότι έχω ένα chip στον ώμο μου. Ποτέ δεν ένιωσα το αίσθημα της ολοκλήρωσης ή ότι δεν έπρεπε να αποδείξω ποιος είμαι και τι θέλω. Πάντα δίπλα μου έβλεπα ανθρώπους με περισσότερα εφόδια, που πήγαν σε σχολεία με μεγαλύτερο prestige και που θεωρούσα πιο έξυπνους, πιο χαρισματικούς. Η απάντηση μου ήταν να προσπαθώ πάντα να καλύψω τις ελλείψεις μου, δουλεύοντας πιο σκληρά από τον καθένα. Δεν τα πήγαινα καλά με τους ανθρώπους που μου έλεγαν ότι δεν θα τα καταφέρω, πως δεν προχωράμε όσο γρήγορα χρειάζεται, ως άνθρωποι, ως πολιτεία και ως χώρα. Πρώτα σκέφτηκα διεξοδικά τα πάντα, είδα τα εμπειρικά δεδομένα και αποφάσισα να περπατήσω το δρόμο που είχα επιλέξει ως σωστό, χωρίς να δεχθώ ότι υπήρχε έλλειμμα προόδου”.
Πόσο σημαντικό ήταν για αυτήν την πορεία, να δεχθείτε τη σεξουαλικότητα σας και να την αποκαλύψετε στους οικείους σας; “Δεν αγκάλιασα αυτό που είμαι, αβίαστα. Το έκανα μετά από πολύ προσεχτική σκέψη, με τεράστια δόση πόνου και εσωτερικής πάλης και έτσι έφτασα εκεί που ήθελα. Με ενδιέφερε να ξέρω, να αποδείξω πως δεν μπορούσα να αλλάξω αυτά που αισθανόμουν. Αυτό δεν συνέβη σε μια νύχτα. Υπό κάποιες έννοιες, πιστεύω ότι ακόμα συντελούνται αλλαγές μέσα μου. Το παράδειγμα είναι διαφορετικό από ό,τι περίμενα, αλλά οι φιλοδοξίες, οι αξίες και η ζωή μπορεί να μείνει η ίδια. Ήταν πολύ σημαντικό να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και να μη νιώθω πως δεν μπορώ να είμαι αυτός που είμαι. Με απελευθέρωσε και δεν υπάρχουν πραγματικά λέξεις, ικανές να περιγράψω τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Το καλύτερο μέρος της ιστορίας ήταν το χαμόγελο στο πρόσωπο της γιαγιάς μου και η χαρά της που με βλέπει να ζω τη ζωή που όφειλα να ζω”.
Είστε ενεργό μέλος της εκκλησίας του Αγίου Νικόλα, στη Baltimore. Παρεμπιπτόντως, η ορθοδοξία δεν αποδέχεται ακριβώς τους ομοφυλόφιλους. “Κοιτάξτε, η εκκλησία έχει χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Και για χιλιάδες χρόνια, το να είσαι gay ήταν σαν να έχεις κάποια φυσική αναπηρία. Η επιστημονική κοινότητα άλλαξε τη θεώρηση των πραγμάτων, τη δεκαετία του ’80. Η κατανόηση και ο διαφωτισμός έρχεται σε περισσότερους ανθρώπους πια και στην καρδιά μου, πιστεύω πως μια μέρα θα έλθει και στην εκκλησία Του. Πιστεύω ότι η εκκλησία αφορά την αγάπη. Η αγάπη είναι η βάση του οικοδομήματος. Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας ορθόδοξος και η απίστευτη αξία που είναι βυθισμένη στη ζωή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, είναι εκπληκτική. Δεν θα μπορούσα να ευχηθώ για κάποια καλύτερη κοινότητα”.
Πώς καταφέρατε να μην αποτελέσει πρόβλημα για την ηγεσία του κόμματος σας, η σεξουαλικότητα σας; “Το επίθετο μου είναι Κεφαλάς και νομίζω ξέρετε τι σημαίνει. Άπαξ και πήρα την απόφαση μου, ήξερα πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να αλλάξω τις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων και μέχρι τώρα κάτι έχουμε καταφέρει. Σιγά σιγά, υπάρχει πρόοδος, η οποία συνεχίζεται”.
Ποια ήταν η ανάγκη που σας ώθησε να καταθέσετε στην Δικαστική Επιτροπή της Γερουσίας, στο Maryland, για τα ίσα δικαιώματα στο γάμο;“Έχοντας παλέψει τόσο σκληρά, για να αποδεχθώ τον εαυτό μου, δεν ήθελα ποτέ κανείς να περάσει ό,τι εγώ. Σας είπα και πριν ότι το να αποκαλύψω ποιος είμαι, ήταν σαν… να παρίσταμαι στην κηδεία μου. Ήταν πολύ σκληρό. Κανείς δεν πρέπει να το περνά αυτό. Μα κανείς”.
Πώς νιώσατε το 2012, οπότε το Maryland έγινε η 9η πολιτεία που νομιμοποίησε το γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων;“Είχα δουλέψει στις δημοσκοπήσεις εκείνη την ημέρα. Είχα στο μυαλό μου, ένα γράμμα που μου είχε γράψει ο πατέρας μου, όταν του είπα πως είμαι gay. Μεταξύ άλλων, έγραφε ότι δεν θα καταφέρω να αλλάξω τα στερεότυπα και το στίγμα. Κάτι που συνέβη, μέσα σε λίγα χρόνια. Ήμουν σε κατάσταση δυσπιστίας. Συγκλονισμένος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι μου είχε πει ο νονός μου: όλοι στην οικογένεια είχαν καταθέσει ψήφο. Ήταν μια πολύ συναισθηματική βραδιά”.
Πώς διαχειρίζεστε την κριτική του δικού σας κόμματος, επί των θεμάτων της LGBT κοινότητας; Εσχάτως, ο Donald Trump είπε πως αντιτάσσεται στους γάμους των ομοφυλόφιλων, ενώ όλοι οι υποψήφιοι για την προεδρεία των Ρεπουμπλικανών, καταδίκασαν την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία επιτράπηκαν οι γάμοι των gays. “Ούτε οι Ρεπουμπλικανοί, αλλά ούτε και οι Δημοκράτες έχουν… καθαρά τα χέρια τους, σε ό,τι αφορά την ισονομία στους γάμους. Πιστεύω ότι χρειάζεται να προχωρήσουμε, στις επιχειρήσεις, στο να παρέχουμε περισσότερες ευκαιρίες σε όλους στο Maryland και τις ΗΠΑ, όπως και να ενισχύσουμε τη μεσαία τάξη”.
Πιστεύετε ότι ήλθε η ώρα να αλλάξουν οι Ρεπουμπλικανοί τη φήμη που έχουν ως πολέμιοι των gays; Στο τέλος της ημέρας, τι σχέση έχει η σεξουαλικότητα του καθένα με το δικαίωμα στη ψήφο ή την πολιτική;“Αυτό που πιστεύω είναι ότι το κόμμα των Ρεπουμπλικανών χρειάζεται να ανανεώσει εκείνες τις πετρωμένες ιδεολογίες που έχει και πιο συγκεκριμένα αφορούν την προσωπική ελευθερία, τη δυνατή εθνική άμυνα και τις ίσες ευκαιρίες. Είναι ανάγκη να επικεντρωθούμε στη δουλειά που έχει να κάνει η Αμερική. Δουλειά για να αποκαταστήσει πράγματα, όπως τις κατασκευές στο Maryland και να δώσει σε όλους την ευκαιρία να διαπρέψουν”.
Ποιος είναι ο υπέρτατος στόχος σας;“Να μη γίνω απλά ο μόνος Ελληνοαμερικανός US Senator της κοινότητας, αλλά να γίνω ο καλύτερος, υπερασπιζόμενος τις πολιτικές στην Washington, προς όφελος του Maryland, με τρόπο που θα κάνει το αύριο όλων καλύτερο”.
Από την Ανδρονίκη Μπάκουλη
πηγή: News247.gr
