«Θα φορούσατε γυναικεία ρούχα, αν σας το ζητούσαν;»

30/09/2020

Μια συζήτηση άνοιξε εχθές στο GNTM, σχετικά με το κατά πόσο τα αγόρια που συμμετέχουν φέτος στο παιχνίδι, θα έμπαιναν στη διαδικασία να φορέσουν “γυναικεία” ρούχα, αν το ζητούσε για παράδειγμα ένας σχεδιαστής.

Στο ερώτημα αυτό κάποιοι φάνηκαν απόλυτα αρνητικοί ενώ είδαμε και έναν που δήλωσε πως δε θα είχε πρόβλημα, αφού “η μόδα, όπως και η τέχνη, δεν έχουν φύλο”.

Αφορμή για τη συζήτηση αυτή στάθηκε η φωτογραφία ενός παίκτη, που σύμφωνα με τους κριτές “έβγαζε μια θηλυπρέπεια” (προτιμώ το θηλυκότητα).

Φυσικά και κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία να ρωτήσει κάποιο από τα κορίτσια, αν θα είχε πρόβλημα να φορέσει κάποιο “ανδρικό” ρούχο, μιας και κάτι τέτοιο θεωρείται συνηθισμένο και τις περισσότερες φορές εξαιρετικά σικ.

Και κάπου εδώ είναι που ανακαλύπτεις τη βασική προβληματική αυτής εδώ τη συζήτησης. Φυσικά και το κάθε άτομο είναι ελεύθερο να φορέσει ό,τι θέλει. Εξίσου ελεύθερο να μην θέλει να φορέσει κάτι. Το πρόβλημα ξεκινά, όταν η συζήτηση γίνεται με έμφυλους όρους “ανδρικό – γυναικείο” και όταν ο λόγος για τον οποίο κάποιος μπαίνει στη διαδικασία να απορρίψει ένα ρούχο είναι γιατί φοβάται ότι θα “τον παρεξηγήσουν” ή αυτό θα σημαίνει κάτι για τη σεξουαλικότητά του. Ακόμη χειρότερα όταν αυτό το ρούχο αναγνωρίζεται ως θηλυπρεπές (προτιμώ το θηλυκό), δηλαδή γυναικείο, δηλαδή προσβλητικό για έναν άνδρα.

Τα ρούχα όμως δεν έχουν φύλο κι αν έχουν δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται κι από άλλα. Επίσης δεν υπάρχει τίποτα κακό από άνδρες που εκφράζουν θηλυκότητα και το αντίθετο.

Αλήθεια, πόσο διαφορετική θα ήταν αυτή η συζήτηση αν δεν έκοβαν τα queer άτομα, που δήλωσαν συμμετοχή; 

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!