O TAZ κάνει με δειλά βήματα την πρώτη του προσπάθεια να γράψει κάτι εορταστικό κι ευοίωνο. Δικαιολογήστε τον για την ατσουμπαλοσύνη του, δεν είναι συνηθισμένος σε τέτοια.
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και τις αναπηρίες σου είναι να τις κοιτάξεις κατάματα. Αν πονάει λέει; Δεν μπορώ να σου περιγράψω. Γι αυτό και εφευρίσκεις κάθε πιθανή δικαιολογία προκειμένου να το αποφύγεις. Γυρνάς με πανικό στα γράμματα που δεν έστειλες ποτέ σου και σκίζεις τα γραμματόσημά τους, έτσι, για να έχεις μια δικαιολογία που δεν βρήκες ποτέ το θάρρος να τα στείλεις. Όπως δεν βρήκες ποτέ το θάρρος και να διαβάσεις το περιεχόμενό τους. Τα έγραψες μηχανικά, γνωρίζοντας πως ποτέ σου δε θα τα στείλεις.
Έβαλες μέσα ωραίες λέξεις, παρομοιώσεις και μερικά άλλα ακαταλαβίστικα για να θαυμάσεις τον εαυτό σου αφού παραλήπτης ποτέ δε θα υπήρχε. Κι όμως, μπήκες στον κόπο να τα γράψεις, στάθηκες στην ουρά του ταχυδρομείου. Eντάξει, είμαστε κάπου στη δεκαετία του 50 που όλα μοιάζουν καρτ ποστάλ και δεν υπάρχουν pc. Ακόμα κι αυτό όμως σκέψου το λιγάκι. Γιατί επιλέγεις τη δεκαετία του 50 με τα εξαγνισμένα Χριστούγεννα; Το παιδικό τρενάκι που χαζεύει όλη η οικογένεια να τρέχει κάτω από το φωτισμένο τρενάκι; Γιατί δεν κοιτάς κατάματα τα σημερινά σου Χριστούγεννα; Όσο κυνικά ή όσο νοσταλγικά θες. Απλά κοίτα τα. Άνοιξε τα μάτια. Το πρώτο που θα ανακαλύψεις είναι πως τα σκισμένα γραμματόσημα είναι μια δική σου νεύρωση γιατί πλέον γραμματόσημα δεν χρειάζονται.
Απλά τα χρησιμοποιείς όπως ίσως κάποτε σε χρησιμοποίησαν κι εκείνα για να επαναφέρεις θυμούς, απώλειες και αρρυθμίες. Για να μετατρέψεις την κατήφια σου σε κάτι ρετρό νοσταλτζίκ. Ε ναι, πολλά σου γράμματα δεν έφτασαν ποτέ στον Άη Βασίλη, Άη Γιάννη, Άη Ιβάν ή όπως τον λέγανε τον όμορφο. Κι επίσης πολλά που μπορεί να έφτασαν, στα έσκισε χωρίς καν να μπει στον κόπο να τα διαβάσει. Και τι έγινε μωρέ; Αυτή δεν είναι στο κάτω κάτω η ομορφιά των γραμμάτων; Αυτός δεν τα διάβασε. Εντάξει. Εσύ τώρα που έχει περάσει καιρός, έχεις τη δύναμη να ανακαλύψεις τη δύναμη των λέξεων σου την ώρα που τις έγραφες; Να τις αφήσεις πάλι να κυλήσουν στο δέρμα σου κι ας έχει γεράσει από τότε. Να τις αφήσεις σαν ενυδατική στα χέρια. Να πάρεις το χαλασμένο σου Χριστούγεννο και μέσα από αυτό να φτιάξεις ένα καινούργιο; Και το σκισμένο γραμματόσημο; Ακόμα καλύτερα βρε χαζούλη, θα σε ρωτάνε γιατί είναι σκισμένο και εσύ θα τους απαντάς επειδή είναι παλιό και συλλεκτικό. Που είναι.
Κοίτα να δεις τι κατάφερες μόλις τώρα. Είναι 5 το πρωί και είχα σκοπό να γράψω κάτι δραματικό και μαύρο. Γι αυτό και οι 3 διαφορετικοί τίτλοι. Όμως συγγνώμη κιόλας αλλά μόλις πριν λίγο μου έφερες το σκισμένο μου γραμματόσημο. Ναι, μπορεί να κουβαλάει πόνο, μια ερωτική ιστορία που δεν κατέληξε καλά. Όμως είναι πολύτιμο σαν παλιό και πολύτιμο με άλλη χρήση σε καινούργια χέρια. Η ζωή μου εκεί μέσα, που έχω το δικαίωμα, τη χαρά, την ελευθερία, να την ταχυδρομήσω ξανά. Ή να την ταχυδρομήσω για πρώτη φορά αν βοήθησα τότε.
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και τις αναπηρίες σου είναι να τις κοιτάξεις κατάματα. Αν πονάει λέει; Δεν μπορώ να σου περιγράψω. Γι αυτό και εφευρίσκεις κάθε πιθανή δικαιολογία προκειμένου να το αποφύγεις. Γυρνάς με πανικό στα γράμματα που δεν έστειλες ποτέ σου και σκίζεις τα γραμματόσημά τους, έτσι, για να έχεις μια δικαιολογία που δεν βρήκες ποτέ το θάρρος να τα στείλεις. Ή ένα παυσίπονο που τα έστειλες και σου επεστράφησαν. Πέρνα σεβαστικά με το δάχτυλο σου πάνω από το σκίσιμο του γραμματοσήματός σου. Κι ένας νέος κόσμος θα σου ανοιχτεί. Θα κουβαλάει πόνους από τον παλιό και καλά θα κάνει γιατί τι να τον κάνεις τον καινούργιο κόσμο αν δεν μπορείς να τον συγκρίνεις με έναν παλιό.
Όμως εκεί είναι που τώρα η περιπέτεια σε περιμένει να ανοίξεις τα μάτια σου. Δεν σου εγγυώμαι με την καμία ότι θα είναι η καλύτερη της ζωής σου. Μπορεί να είναι και χειρότερη από εκείνη του σκισμένου γραμματοσήμου. Όμως αυτή τη φορά θα ξέρεις. Είτε είναι καλή είτε είναι «άσε το καλύτερα» θα έχει το γραμματόσημο της το σκισμένο. Κι αυτό το σκίσιμο αυτή τη φορά όταν το βλέπεις δε θα είναι αφορμή πόνου και φόβου. Αλλά υπόσχεση για νέες περιπέτειες, για νέες εξερευνήσεις. Για νέες αναιρέσεις και επαναπροσδιορίσεις πάνω στο τι αξία έχει ένα σκισμένο γραμματόσημο. Ναι, ακόμα κι αυτό που δεν έστειλες ποτέ.
Τι σε εμποδίζει να το στείλεις τώρα; Δεν πίστευα στις γιορτές, αλλά φέτος αισθάνομαι ότι υπάρχει ένα δεντράκι στην καρδιά μου γεμάτο σκισμένα γραμματόσημα για να το στολίσω, να γίνουν αστρόσκονη και να ενώσουν τα χαμόγελα και τις μουντζούφλες μας. Μου το εύχομαι. Σου το εύχομαι.
