Τον πρόεδρο του κόμματος «Νίκη», Δημήτρη Νάτσιο, είχε καλεσμένο χθες στην εκπομπή του ο Νίκος Ευαγγελάτος.
Ο δημοσιογράφος θέλοντας να αποτυπώσει το ιδεολογικό πρόσημο της παράταξης που βρέθηκε κοντά στο να μπει στη Βουλή, άρχισε να κάνει ερωτήσεις στον πρόεδρό της για θέματα δικαιωμάτων και συγκεκριμένα αυτών που σχετίζονται με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Όταν, μάλιστα, ο πρόεδρος του «Νίκη» προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως δικαιολογία για να κρύψει τις σαφείς ομο/τρανσφοβικές του θέσεις, ο Ευαγγελάτος θυμήθηκε τη δικαιωματική του πλευρά, πιέζοντας τον περισσότερο.
Έφτασε δε στο σημείο να σχολιάσει – μετά από ερώτημα για τον γάμο των ομοφυλόφιλων (έτσι το έθεσε) – πως δεν γίνεται το 2023 να συζητάμε ακόμα για τέτοια πράγματα και πως ο σεβασμός των δικαιωμάτων αποτελεί ένα σημαντικό θέμα παιδείας.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως δημοσιογράφοι όπως ο κ. Ευαγγελάτος θυμούνται «αυτά τα σημαντικά θέματα παιδείας» κατά περίπτωση αποφεύγοντας -εσκεμμένα- να τα θέσουν σε πρωτοκλασάτα κόμματα εξουσίας και μέλη τους που δεν έχουν ξεκάθαρη θέση (ή έχουν και το κρύβουν) γι΄αυτά.
Όπως ακριβώς έγινε και στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών, στο οποίο μόνο ο -ακροδεξιός- Βελόπουλος ερωτήθηκε για κάποιο ΛΟΑΤΚΙ+ θέμα.
Κοινώς, δεν ρωτάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο αυτούς που μας συμφέρει, αλλά όλους/όλες ανεξαιρέτως. Και, επίσης, όταν ρωτάμε φροντίζουμε να μάθουμε τους κατάλληλους όρους.
