Επανάσταση είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αλλαγή.
Τα πράσινα λιβάδια, απέραντα βοσκοτόπια για λαούς που φοβούνται τον κόπο τους, σιγά σιγά κι έναν πόντο τη φορά, μεγαλώνουν. Η πραότητα της επιβολής, η κατάκτηση του χώρου σε ανοιξιάτικο σκηνικό, η πιστότητα στην πορεία του χρόνου και η δριμύτητα της αυτοπροβολής ως ασφαλούς και αναγκαίας κανονικότητας, κάνουν τα γεμάτα ανθρώπους βοσκοτόπια να φέρουν τα σκήπτρα της παντοδυναμίας στην γη της επαγγελίας.
Κι αν βρέθηκε ο παράδεισος, τότε ότι είναι έξω από αυτόν είναι κόλαση, και τα δασκάλεψαν καλά από ερίφια πως λειτουργεί το σύστημα.
Η πηγή της χαράς του αμνού είναι να κοιτάζει προς το κέντρο -έτσι αγνοεί τις άγνωστες σκιές πέρα από το συρματόπλεγμα. Κανένας δεν θέλει να στέκεται στην άκρη του κοπαδιού γιατί εκεί είναι πιο εκτεθειμένος στα δαιμόνια πέρα από το βοσκοτόπι. Οι ποιμενικοί, μαντρόσκυλα των λιβαδιών που καθόλου δεν νοιάζονται για το ποίμνιο αλλά για τον βοσκό που κάθε τόσο σφυρίζει, βρίσκουν χαρά στο δικό τους παιγχνίδι για σφυγμομετρημένη ελευθερία, εισπράττοντας γλυκάδια τοκιζόμενης εκτίμησης. Το συρματόπλεγμα είναι βαμμένο στα χρώματα του λιβαδιού για να μην προσβάλει την αισθητική του ποιμένα. Χωρίς να παραβιάζει τον οπτική οριοθετεί την προοπτική και δίχως να προκαλεί αφήνει ατάραχο το ηλεκτρικό ρεύμα να ρέει μέσα του, παίζοντας το ρόλο του δικαίου κριτή.
Πέρα από εδώ είναι η κόλαση. Ένα βήμα έξω από το συρματόπλεγμα και ο παρθενικός υμένας θα σπάσει από σπέρμα ανεπιθύμητο. Κι έπειτα δεν έχεις γυρισμό. Ο καλός ποιμήν θα σταθεί, ως φιλεύσπλαχνος τραπεζίτης, και θα σου δείξει την οδό του σφαγείου.
Ποιο πρόβατο στέκεται εγγύτερα στην καρδιά του λιβαδιού και ποιο εκείνο που πιο φανατικά αποτάσσεται τον κόσμο πέρα απ’ το μαντρί; Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου δεν παραμένει ο ωχαδερφισμός απέναντι στην πραγματικότητα, είναι η επιλογή μιας πραγματικότητας που σέρνεται σε μια αέναη παλινδρόμηση μεταξύ βολής και έπαρσης.
Ο κόσμος μας αλλάζει. Οι οικονομίες έχουν πάρει την εξουσία από τους πολιτικούς, προσλαμβάνοντας τους ως αιρετούς δημαγωγούς για να κρατούν το κοπάδι στο απέραντο λιβάδι που έγινε μαντρί.
Έβγαλε ο άνθρωπος τον άνθρωπο από προτεραιότητα. Οι οικονομίες των ανθρώπων επενδύουν στα επικερδή κι όχι στα ανθρώπινα. Χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας δεν κατάφεραν να διδάξουν στον άνθρωπο ότι μπορεί πάντα πάνω από το λίγο να υπάρχει το πολύ, και πάνω από το καλό το καλύτερο, αλλά πάνω από τον άνθρωπο δεν χωράει τίποτα.
Η υγεία και η παιδεία δεν χωρούν σε κρατικούς προϋπολογισμούς.
Είναι εποχή για αλλαγές.
Εμπρός λοιπόν.
@Salonikios82
