Μία από καρδιάς ιστορία διαβάσαμε στο stuff, από μία λεσβία κοπέλα, η οποία μιλά για το coming out, όπως το βίωσε η ίδια σε δύο φάσεις, με δυσκολότερη τη φάση της αποκάλυψης και της αποδοχής από τον εαυτό της.
Διαβάστε την ιστορία της Taylor Kawiti:
Η ιστορία του coming out μου έχει δύο μέρη: Το coming out στον εαυτό μου και το coming out στην οικογένειά μου.
Δεν το ήξερα εκείνη την περίοδο, αλλά το coming out στον εαυτό μου ήταν ουσιαστικά η πιο δύσκολη εμπειρία μου. Μεγάλωσα σε μία οικογένεια μαρτύρων του Ιεχωβά, που ως γκέι παιδί με τρόμαζε, με αποτέλεσμα να θάβω βαθιά τα συναισθήματά μου.
Αναπολώντας το παρελθόν, ήμουν πάρα πολύ γκέι από πολύ νεαρή ηλικία. Η πρώτη μου έλξη ήταν για την Beyoncé, όταν ήμουν τεσσάρων ετών.
Μεγαλώνοντας αισθανόμουν έλξη κυρίως για διάσημες γυναίκες και για τις φίλες μου. Από την ηλικία των 8 ως τα 14 έβγαινα με συμμαθήτριές μου, αλλά για πολλά χρόνια ήμουν σε άρνηση και δεν έβλεπα ότι είμαι γκέι. Έλεγα στον εαυτό μου ότι ήμουν σεξουαλικά απογοητευμένη και μπερδεμένη.
Αν μου άρεσε ένα αγόρι περισσότερο από ένα άλλο, έπειθα τον εαυτό μου, ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του, παρά το γεγονός ότι κανένα τους δε μου άρεσε τόσο, όσο μου άρεσαν τα κορίτσια.
Ήμουν 16 ετών, όταν παραδέχτηκα στον εαυτό μου, ότι μάλλον ήμουν μπάι. Έζησα την κατάρρευση, τον υποβιβασμό και έκλαψα με λυγμούς για ώρες, σε σημείο που μου άνοιγε η μύτη, με τη σκέψη ότι ήμουν εντελώς αηδιαστική και αποτρόπαιη, με το να είμαι, έστω κατά ένα μέρος, γκέι.
Καθησύχασα τον εαυτό μου λέγοντάς μου ότι είμαι μπάι, οπότε ξεκίνησα να βγαίνω μόνο με αγόρια και ποτέ με κορίτσια. Παρόλο που ήμουν out στον εαυτό μου, ήμουν ακόμη πολύ βαθιά χωμένη στη ντουλάπα, όσον αφορούσε την πραγματική μου σεξουαλικότητα.
Κράτησα το “βαθύ, σκοτεινό μυστικό μου” για τον εαυτό μου για μία εβδομάδα, μέχρι που κατέρρευσα και είπα στη μαμά μου ότι αισθάνομαι εν μέρη μία έλξη προς τα κορίτσια.
Περίμενα να νιώσει αηδιασμένη, όπως ένιωθα εγώ για τον εαυτό μου, αλλά δεν ήταν – ήταν εντάξει μ’ αυτό. Μου είπε ότι αυτό ήταν αυτό που είμαι και ότι είναι εντάξει να είμαι γκέι. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιο άτομο στην πραγματική μου ζωή μου, κι όχι μέσω του ίντερνετ, μου είπε ότι είναι εντάξει να είμαι γκέι.
Η ενθάρρυνση της μαμάς μου με βοήθησε να ξεκινήσω να είμαι περισσότερο ανοιχτή με τον εαυτό μου και οφείλω σε κείνη αρκετή από την αυτοαποδοχή που έχω κατακτήσει.
Τα αδέλφια μου το έμαθαν αμέσως μετά και με υποστήριξαν φουλ.
Τελευταίος το έμαθε ο μπαμπάς μου. Βασικά, ποτέ δεν έκανα coming out στον ίδιο. Το ήξερε ότι ήμουν γκέι, αλλά είναι κοφτός στις απόψεις του, ώστε να μην του ανοίγω καμία κουβέντα σχετικά με τα γκέι άτομα, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου ερωτικής ζωής.
Παρόλα αυτά, σήμερα είμαι εντελώς out ως λεσβία και είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ.
Για το www.stuff.co.nz
