newsroom
Καθώς ο νέος νόμος “Σκοτώστε τους ομοφυλόφιλους” (Kill the Gays) που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Κοινοβούλιο της Ουγκάντα περιμένει την υπογραφή του προέδρου της χώρας, τα νέα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε “ασφαλή σπίτια” στο κράτος της Ανατολικής Αφρικής, φοβούνται για το τι θα επακολουθήσει.
Στο LGBTQ NATION διαβάζουμε ότι, περίπου 20 καταφύγια είναι καταφύγια για ΛΟΑΤΚΙ+ νέους στην Ουγκάντα που δεν έχουν πού αλλού να πάνε αφού τους έχουν διώξει από τα σπίτια τους οι οικογένειές τους ή τους έχουν απορρίψει από σχολεία, δουλειές ή στέγαση λόγω της ταυτότητάς τους.
Αφού η αστυνομία της Ουγκάντα συνέλαβε τον Ali (ψευδώνυμο) κατά την επιδρομή σε ένα υπόγειο γκέι μπαρ το 2019, ο πατέρας του νεαρού του είπε: «Δεν είσαι παιδί μου. Δεν μπορώ να έχω ένα παιδί σαν εσένα», δήλωσε ο Ali στο BBC.
«Με έψαχνε για να με χτυπήσει, αλλά η μητέρα μου μου είπε να κρυφτώ. Δεν είχα κάποιο σχέδιο, αλλά ήξερα ότι έπρεπε να φύγω από το σπίτι».
Ο 25χρονος Ali, κρατούσε τη σεξουαλική του ταυτότητα κρυφή επειδή η Ουγκάντα ήταν ήδη εχθρική προς τις “σεξουαλικές μειονότητες”- το ομοφυλοφιλικό σεξ είναι εδώ και καιρό παράνομο στη χώρα, με αποτέλεσμα οι παραβάτες να εκτίουν ποινή φυλάκισης.
Τώρα, το δρακόντειο νομοσχέδιο κατά της ομοφυλοφιλίας επιβάλλει ισόβια φυλάκιση για όποιον αναγνωρίζεται ως ομοφυλόφιλος και τη θανατική ποινή για “επιβαρυμένη ομοφυλοφιλία”.
«Όλοι λένε ότι δεν είμαστε φυσιολογικοί, ότι δεν είμαστε άνθρωποι. Αλλά αυτό ακριβώς είμαι εγώ. Σκέφτηκα να επιστρέψω στο σπίτι μου, αλλά ο πατέρας μου δεν θα με άφηνε ποτέ να επιστρέψω στο σπίτι του», λέει ο Ali.
«Η μόνη σκέψη που έχω στο μυαλό μου είναι: “‘Που θα πάω;”».
Μια άλλη διάταξη του νόμου ποινικοποιεί τη μίσθωση ακινήτων “με σκοπό την ανάληψη δραστηριοτήτων που ενθαρρύνουν την ομοφυλοφιλία”, γεγονός που θα καθιστούσε παράνομες τις δομές στις οποίες ο Αλί και άλλοι νέοι άνδρες βρίσκουν καταφύγιο.
Αυτά τα καταφύγια θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν “οίκοι ανοχής”.
«Συνήθως έχουμε περίπου 10 έως 15 άτομα σε ένα καταφύγιο ανά πάσα στιγμή», λέει ο John Grace, συντονιστής στην Κοινοπραξία Καταφυγίων Μειονοτήτων της Ουγκάντα, μια οργάνωση-ομπρέλα που χρηματοδοτεί και βοηθά στο συντονισμό του δικτύου των ΛΟΑΤΚΙ+ καταφυγίων.
«Σε περίπτωση που οι σημερινοί ένοικοι του καταφυγίου εκδιωχθούν από τον ιδιοκτήτη, δεν έχουμε καμία βιώσιμη επιλογή», λέει ο Grace. «Αν το νομοσχέδιο υπογραφεί από τον πρόεδρο, θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε νομικές διώξεις, βία, διακρίσεις και στιγματισμό επειδή διαθέτουμε ασφαλή στέγαση σε άστεγα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, καθώς και επειδή αυτοπροσδιοριζόμαστε ως ΛΟΑΤΚΙ+.
Ενώ κατάφερε να βρει καταφύγιο πριν από τέσσερα χρόνια, ο Ali, πρώην εργαζόμενος σε εστιατόριο, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει διώξεις, υπομένοντας επίσης μια απρόκλητη επίθεση, επειδή είναι ομοφυλόφιλος, που τον οδήγησε στο νοσοκομείο και μια επιδρομή σε ένα καταφύγιο που τον έβαλε στη φυλακή για δύο μήνες.
Το 2020, μήνες μετά την πανδημία, «η αστυνομία έκανε έφοδο στο καταφύγιο», θυμάται ο Ali. «Μας έκαναν ουρά και ο κόσμος μας καλούσε να μας κοιτάξει, να μας κοροϊδέψει και να μας εξευτελίσει. Οι άνθρωποι μας έφτυναν».
Ο Ali και περίπου 20 άλλοι άνδρες από το καταφύγιο συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για παραβίαση των περιορισμών κατά της πανδημίας.
«Διευθυντής της φυλακής που είχε δει τις λεπτομέρειες του φακέλου της υπόθεσής μας, διέταξε άλλους κρατούμενους να μας χτυπήσουν. Συμμετείχε κι αυτός».
