Χριστίνα ΜαργιώτηH Γκρέτα Γκάρμπο και η Μερσέντες ντε Ακόστα αποτελούν αναμφίβολα δύο από τις πιο εμβληματικές και πολυσυζητημένες φιγούρες του 20ού αιώνα. Η σχέση τους, που εξελίχθηκε σε ένα ασταθές αλλά βαθιά συναισθηματικό ειδύλλιο, μας δίνει μια σπάνια ματιά στην ιδιωτική ζωή δύο γυναικών που αψήφησαν τους κανόνες της εποχής τους.
Η ζωή της Γκρέτα Γκάρμπο
Γεννημένη ως Γκρέτα Λοβίσα Γκούσταφσον στις 18 Σεπτεμβρίου 1905 στη Στοκχόλμη, η γνωστή ηθοποιός ξεκίνησε την καριέρα της στον βωβό κινηματογράφο της Σουηδίας πριν μετακομίσει στο Χόλιγουντ το 1925. Εκεί, υπέγραψε συμβόλαιο με την Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) και γρήγορα έγινε μια από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής της. Η πρώτη της αμερικανική ταινία, “Torrent” (1926), την έκανε γνωστή στο κοινό, αλλά ήταν η ταινία “Flesh and the Devil” (1926) που την καθιέρωσε ως διεθνή σταρ.
Η Γκάρμπο συνήθιζε να υποδύεται Femme Fatale ρόλους. Η επιτυχία της συνεχίστηκε με ταινίες όπως “A Woman of Affairs” (1928), “The Mysterious Lady” (1928) και “The Kiss” (1929). Η μετάβασή της στον ηχητικό κινηματογράφο ήταν εξίσου επιτυχημένη, με ταινίες όπως “Anna Christie” (1930) και “Romance” (1930), για τις οποίες έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Παρά την τεράστια επιτυχία της, η Γκάρμπο ήταν διαβόητα συγκρατημένη στην ιδιωτική της ζωή. Απέφευγε τη δημοσιότητα και προτιμούσε να ζει μόνη της. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, ενώ η σεξουαλικότητά της απασχόλησε έντοντα τον κίτρινο τύπο. Μετά την αποτυχία της ταινίας “Two-Faced Woman” (1941), αποσύρθηκε από την οθόνη σε ηλικία μόλις 35 ετών και έζησε την υπόλοιπη ζωή της σε σχετική απομόνωση, απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις για επιστροφή στον κινηματογράφο.
Η ζωή της Μερσέντες ντε Ακόστα
Η Μερσέντες ντε Ακόστα γεννήθηκε την πρώτη του Μάρτη του 1893, στη Νέα Υόρκη. Υπήρξε σημαντικό όνομα στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής της: θεατρική συγγραφέας, ποιήτρια και σεναριογράφος. Η Ακόστα ήταν ανοιχτά περήφανη λεσβία σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούταν ταμπού.
Η ερωτική της ζωή υπήρξε πολυσυζητημένη και πολυτάραχη. Είχε σχέσεις με πολλές διάσημες γυναίκες της εποχής της. Ανάμεσα στις κατακτήσεις της ήταν η Μαρλέν Ντίτριχ, οι χορεύτριες Ισιδώρα Ντάνκαν και Ταμάρα Καρσάβινα, και οι ηθοποιοί Όνα Μάνσον και Πόλα Νέγκρι.
Στα εκρηκτικά απομνημονεύματά της “Here Lies the Heart” (1960) περιγράφει λεπτομερώς τα ερωτικά της ειδύλλια με νεαρές στάρλετ του Χόλυγουντ, γεγονός που προκάλεσε οριστική ρήξη μαζί τους. Ο ανοιχτός τρόπος με τον οποίο εξέφραζε τη σεξουαλικότητά της ερχόταν όμως σε έντονη αντίθεση με την κλειστή φύση της Γκάρμπο.
Η γνωριμία και η σχέση τους
Οι δύο γυναίκες γνωρίστηκαν το 1931, τέσσερα χρόνια μετά το τέλος του πιο διάσημου ειδυλλίου της Γκάρμπο, εκείνου με τον ηθοποιό Τζον Γκίλμπερτ. Η σχέση τους ήταν τουλάχιστον ασταθής. Ήταν, επίσης, γεμάτη πάθος και καυγάδες. Πάντα, ωστόσο, κατάφερναν να συμφιλιωθούν. Βασικό λόγο για τον ασταθή χαρακτήρα της σχέσης τους αποτέλεσε η ταραχώδης ερωτική ζωή της Ακόστα.
Παρά τις διαφορές στον χαρακτήρα τους, η Γκρέτα ήταν ξετρελαμένη με τη Μερσέντες. Έστειλε περισσότερες από 180 κάρτες, επιστολές και τηλεγραφήματα ρομαντικού περιεχομένου στη συγγραφέα όλα αυτά τα χρόνια. Οι οικογένειες και των δύο γυναικών έχουν διαθέσει λιγότερα από τα μισά από αυτά τα στοιχεία της αλληλογραφίας.
Οι δύο γυναίκες μοιράστηκαν ένα βαθύ και έντονο συναισθηματικό δέσιμο. Η Μερσέντες, παρά τις πολλές της σχέσεις, φαινόταν να έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά της Γκρέτα. Σε ένα από τα γράμματα της δεύτερης προς την πρώτη, η ηθοποιός αναφέρει: “Δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στη φύση μας, όπως την έχει δημιουργήσει ο θεός. Πάντα πίστευα ότι εσύ κι εγώ ανήκουμε μαζί“. Αυτό το γράμμα, όπως και πολλά άλλα τεκμήρια της κοινής τους ζωής, υποδηλώνει ότι η σχέση τους ήταν πολύ περισσότερο από μια απλή φιλία.
Η Μερσέντες ντε Ακόστα πέθανε το 1968, έχοντας υπομείνει αρκετά χρόνια κακής υγείας και οικονομικών προβλημάτων. Η Γκάρμπο έμελλε να επιβιώσει της πρώην συντρόφου της κατά 22 χρόνια, πεθαίνοντας το 1990, πλουσιοπάροχα αλλά μόνη. Παρά τη μυστικοπάθεια που περιέβαλε την προσωπική της ζωή, η Γκάρμπο άφησε πίσω της μια κληρονομιά που συνεχίζει να γοητεύει και να εμπνέει.
