Ο Τζιμ Χάτον γεννήθηκε το 1949. Μεγάλωσε στο Κάρλοου της Αγγλίας. Εργαζόταν ως κομμωτής. Κάποιο απ’ τα πολύχρωμα βράδια του Μάρτη του 1985, αποφάσισε να πιει ένα ποτό στο λονδρέζικο γκέι μπαρ, Heaven. Εκεί γνώρισε κάποιον που στην αρχή τον άφησε εντελώς αδιάφορο. Ο γοητευτικός ξένος όμως, αποπειράθηκε να κεράσει τον Τζιμ. Εκείνος αρνήθηκε ευθαρσώς και αποχώρησε. Ο ξένος δεν ήταν άλλος από τον Φρέντι Μέρκιουρι. Ο Τζιμ όμως εκείνη την περίοδο ήταν σε σχέση.
Οι δρόμοι τους χώρισαν για να ξανασυναντηθούν μοιραία μόλις 18 μήνες αργότερα, στο ίδιο κλαμπ. Μετά από εκείνη τη συνάντηση, ξεκίνησαν να βγαίνουν. Το φλερτ μεταξύ τους δεν άργησε να εξελιχθεί σε σχέση. Οι δυο τους έζησαν μαζί ως σύντροφοι και αντάλλαξαν βέρες, αν και η ισότητα στον γάμο δεν είχε ακόμη νομιμοποιηθεί.
Αυτό που ξεκίνησε δηλαδή ως ένα απλό ποτό σε ένα κλαμπ μετατράπηκε στην πιο σημαντική σχέση του τραγουδιστή, σε μια σχέση που χαρακτηρίστηκε από την αγάπη και την απώλεια και που διήρκησε ως το τέλος της ζωής του.
Ο Τζιμ δεν άργησε να μετακομίσει στην έπαυλη του Φρέντι. Η προσωπική τους ζωή ήταν, στην πραγματικότητα, πολύ πιο πεζή από ό,τι θα περίμεναν οι θαυμαστές του σταρ. Στη σκηνή, ο Μέρκιουρι ήταν ο απόλυτος showman. Η παρουσία του ηλέκτριζε τα πλήθη. Στο σπίτι, όμως, “όταν γύριζα από τη δουλειά. Ξαπλώναμε μαζί στον καναπέ. Μου έκανε μασάζ στα πόδια και με ρωτούσε για τη μέρα μου”, αναφέρει ο Τζιμ σε συνέντευξή του στους Times το 2006.
Η σχέση τους ξεκίνησε να έχει τριγμούς εξαιτίας της έντονης ζωής του ροκ σταρ. Η κατανάλωση ουσιών, τα καθημερινά πάρτι και η εναλλαγή ερωτικών συντρόφων οδήγησαν τον Τζιμ να δώσει τελεσίγραφο στον Φρέντι. Οι δυσκολίες μιας ομόφυλης σχέσης την δεκαετία του 1980 μπορούν εύκολα να γίνουν αντιληπτές, αν αναλογιστούμε το γεγονός πως η ομοφυλοφιλία δεν είχε ούτε 10 χρόνια αποποινικοποιημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, ο Χάττον έγινε μάρτυρας ιστορικών στιγμών, όπως η εμφάνιση των Queen στο Live Aid το 1985. “Έμεινα άναυδος. Μπορούσες να νιώσεις την επίδραση που είχε η σκηνική του παρουσία στο πλήθος”, είπε για την παράσταση, την οποία παρακολούθησε στα παρασκήνια. Η σχέση τους παρέμεινε μυστική μέχρι το τέλος της ζωής του Μέρκιουρι το 1991.
Παρόλο που ο Τζίμ βοήθησε τον Φρέντι να κάνει ιδιωτικές θεραπείες στο σπίτι τους, ο αγώνας κατά του AIDS βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ο τραγουδιστής αρνήθηκε να αφήσει την ασθένειά του να τον εμποδίσει να ζήσει τη ζωή του. Γύρισε μάλιστα το μουσικό βίντεο για το “Barcelona” παρά τις επιθυμίες του γιατρού του, αλλά ο Τζιμ και οι φίλοι του παρατήρησαν ότι σιγά σιγά εξασθενούσε.
Έπαιρνε το φάρμακο AZT, το οποίο αν και αρχικά εγκρίθηκε από τον ΠΟΥ (1987), σύντομα αποδείχθηκε αναποτελεσματικό στη θεραπεία του HIV από μόνο του. Ο Τζιμ παραδέχτηκε αργότερα πως ενδεχομένως αρνιόταν τη σταθερά επιδεινούμενη κατάσταση του Φρέντι. Υποπτευόταν επίσης ότι ο Φρέντι ενδέχεται να διαισθανόταν πως το τέλος του πλησίαζε καθώς “αποφάσισε να σταματήσει τη φαρμακευτική αγωγή για το AIDS τρεις εβδομάδες πριν πεθάνει”, όπως αναφέρει στο βιβλίο του Mercury and Me.
Όταν ο Mercury προσβλήθηκε από την ασθένεια, το δημόσιο στίγμα του AIDS ήταν ακόμα αρκετά έντονο. Ποτέ δεν επιβεβαίωσε, ωστόσο, τη διάγνωσή του μέχρι την μέρα πριν από το θάνατό του, όταν ο μάνατζέρ του εξέδωσε μια δήλωση στο όνομα του Mercury. Σε όσους τον ρωτούσαν γιατί, απαντούσε: “Fuck them it’s my business”.
Λίγες ημέρες πριν τον θάνατό του, θέλησε να δει τους πίνακές του, οπότε ο Χάτον τον βοήθησε να κατέβει τις σκάλες της έπαυλής του και στη συνέχεια τον μετέφερε ξανά επάνω. “Δεν είχα ποτέ συνειδητοποιήσει ότι ήσουν τόσο δυνατός όσο είσαι”, παρατήρησε ο Μέρκιουρι όσο ο σύντροφός του τον κρατούσε αγκαλία για να επιστρέψει το δωμάτιό του. Αυτή έμελε να είναι η τελευταία συζήτηση του ζευγαριού.
Ο Φρέντι πέθανε από βρογχική πνευμονία ως επιπλοκή του AIDS στις 24 Νοεμβρίου 1991 σε ηλικία 45 ετών. To 1994 ο Τζιμ εκδίδει το Mercury and Me, ένα βιβλίο για την σχέση των δύο. Αφήνει την τελευταία του πνοή τρεις μέρες πριν τα γενέθλιά του δεκαέξι χρόνια αργότερα, την πρώτη του Γενάρη του 2010.
