Οι ρομαντικές σχέσεις μεταξύ μεγαλύτερων και νεότερων ανδρών ήταν συνηθισμένες τόσο στην αρχαία Ελλάδα, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, όσο και στην αρχαία Ρώμη. Ωστόσο η σχέση του αυτοκράτορα Αδριανού με τον κατά πολύ μικρότερό του Αντίνοο έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Ο Αδριανός υπήρξε αυτοκράτορας κυβέρνησε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 117 μ.Χ. έως το 138 μ.Χ.. Είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τον Αντίνοο και ταξίδεψε μαζί του σε μια περιοδεία σε ολόκληρη την επικράτεια της αυτοκρατορίας. Ο Αντίνοος μάλιστα τον συνόδευε ως μέλος της αυτοκρατορικής φρουράς.
Ο Αδριανός φημολογείται πως γεννήθηκε στην Ιταλία. Σύμφωνα όμως με μια αυτοβιογραφία του, η οποία ανακαλύφθηκε πρόσφατα, φέρεται να γεννήθηκε στη Ρώμη τον Γενάρη του 76μ.Χ., από μια ισπανική αρχοντική οικογένεια με ιταλικές ρίζες. Οι γονείς του πέθαναν όταν εκείνος ήταν μόλις 10 ετών. Πέρασε έτσι υπό την κηδεμονία του ξαδέρφου από την μεριά του πατέρα του Τραϊανού. Στην ηλικία των 14 επέστρεψε στην Ιταλία με σκοπό να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Δεν άργησε να αναλάβει την θέση του χιλίαρχου, ενώ αργότερα έγινε λεγάτος της λεγεώνας της Άνω Παννονίας και κυβερνήτης της περιοχής. Για σύντομο χρονικό διάστημα διετέλεσε άρχων της Αθήνας.
Συμμετείχε στην ρωμαϊκές εκστρατείες της εποχής. Αντικατέστησε μάλιστα τον κυβερνήτη της Συρίας, λαμβάνοντας αυτόνομη διοικητική εξουσία και ανακηρύχθηκε διάδοχος του Τραϊανού. Σκοπός του έγινε η αποκατάσταση της τάξης στην Ανατολή, η κατάπνιξη της επανάστασης των Ιουδαίων και η εξασφάλιση των συνόρων της αυτοκρατορίας στον Δούναβη.
Στα μεγάλα του επιτεύγματα συγκαταλέγεται κυρίως η ειρηνιστική πολιτική του, κυρίως η επιτυχής διαπραγμάτευση της ειρήνης με την Παρθία και η ανέγερση μόνιμων αμυντικών έργων στα σύνορα της αυτοκρατορίας. Ο Αδριανός αποτέλεσε τον πιο πολύπλευρο από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Θεωρείται μεταξύ άλλων προστάτης των Γραμμάτων και τον Τεχνών, ουμανιστής, βαθύτατα φιλέλληνας. Έκτισε βιβλιοθήκες, υδραγωγεία, λουτρά και θέατρα φροντίζοντας για τις ανάγκες του ρωμαϊκού λαού.
Ο Αντίνοος γεννήθηκε στην Κλαυδιόπολη, στην επαρχεία της Βιθυνίας. Γνώρισε τον Αδριανό το 123 π.Χ. όταν βρισκόταν στη Βιθυνία και τον εντυπωσίασε με την ομορφιά και την πηγαία του ευγένεια. Φημολογείται πως γνωρίστηκε με τον Αδριανό λίγο πριν την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του εκπαίδευσης. Λίγο αργότερα συνόδευσε τον Αυτοκράτορα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Το φθινόπωρο του 130 στα πλαίσια της αυτοκρατορικής περιοδείας ο Αντίνοος ταξίδεψε μαζί με τον Αδριανό και την γυναίκα του στην Αίγυπτο. Βρέθηκε νεκρός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στις 24 Οκτωβρίου του ίδιου έτους στον ποταμό Νείλο.
Ο Αδριανός ήταν τόσο συντετριμμένος που παρέμεινε σε πένθος για χρόνια, γεμίζοντας το παλάτι του με αγάλματα που έμοιαζαν με τον χαμένο εραστή του, δίνοντας το όνομά του σε αστέρια και λουλούδια και διοργανώνοντας γιορτές και αθλητικούς αγώνες προς τιμήν του. Ο Αντίνοος τελικά θεοποιήθηκε και λατρεύτηκε ως θεός από μια λατρεία που εξαπλώθηκε σε όλη την αυτοκρατορία μέχρι το τέλος του τέταρτου αιώνα.
