Η Άλις Όστεν υπήρξε μία από τις πρώτες γυναίκες φωτογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και το έργο της συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες καταγραφές queer ζωής γυναικών στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα.
Η Όστεν καταγόταν από το Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης, μεγάλωσε σε μια αρκετά εύπορη οικογένεια, ήταν το μοναδικό παιδί της μητέρας της και το αγαπημένο εγγόνι των παππούδων της. Από νεαρή ηλικία είχε την ελευθερία να ασχοληθεί με ό,τι κι αν ήθελε, ξεφεύγοντας συχνά από τα στερεοτυπικά γυναικεία πρότυπα που της επέβαλε η εποχή της.
Μέσα από τον φωτογραφικό της φακό, απαθανάτισε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της περίπου 8.000 εικόνες. Σε αυτές καταγράφονται τόσο η προσωπική της ζωή όσο και οι αλλαγές που υπέστη η Νέα Υόρκη, οι ζωές των μεταναστών και η καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης κατά την Βικτωριανή περίοδο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον φαίνεται να έχουν οι φωτογραφίες από τον κοινωνικό της κύκλο, τις οποίες είχε ονομάσει “ The Larky Life” και στις οποίες βλέπουμε κάποια από τα πρώτα ίσως θα λέγαμε cross dressing πάρτι της εποχής όπως επίσης και τις οικείες και συντροφικές σχέσεις μεταξύ γυναικών της εποχής. Το έργο της Άλις Όστεν θα μπορούσε να είχε χαθεί εντελώς από την ιστορία όμως χάρις τον Όλιβερ Ο. Τζένσεν, ο οποίος το 1951 ανακάλυψε τις φωτογραφίες της, κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία.
Με τη σύντροφο ζωής της, Γερτρούδη Τέιτ, η οποία καταγόταν από το Μπρούκλιν και ήταν δασκάλα χορού, συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1899 στο ξενοδοχείο Catskills. Η Τέιτ είχε πάει εκεί για να ηρεμήσει, μετά την περιπέτεια υγείας της, καθώς είχε επιζήσει από τυφοειδή πυρετό. Από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε ανάμεσά τους μια σχέση που υπερέβαινε τη φιλική. Χάθηκαν για πολύ λίγο, αλλά το επόμενο καλοκαίρι και στη συνέχεια όλα τα επόμενα, ταξίδευαν μαζί, κάνοντας σχεδόν τον γύρο της Ευρώπης. Μετά από 18 χρόνια, παρά την άρνηση των οικογενειών τους να αποδεχτούν τη στενή σχέση μεταξύ τους, δεν δίστασαν να συζήσουν στο σπίτι της Άλις.
Σε μια εποχή όπου οι ομόφυλες σχέσεις έπρεπε να κρύβονται από το βλέμμα της κοινωνίας, οι δύο γυναίκες τόλμησαν να ζήσουν την αγάπη τους με αξιοπρέπεια, πίστη και συντροφικότητα. Η Άλις Όστεν και η Γερτρούδη Τέιτ υπήρξαν σύντροφοι ζωής για περισσότερο από πενήντα χρόνια. Αν και η σχέση τους δεν μπορούσε να αναγνωριστεί επίσημα σε μια κοινωνία που δεν δεχόταν τις κουήρ ταυτότητες, μέσα από τις φωτογραφίες, τα προσωπικά αντικείμενα και τις μαρτυρίες, είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια βαθιά ερωτική και συναισθηματική σχέση.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής τους αντιμετώπισαν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και έχασαν το σπίτι στο οποίο έμεναν. Παράλληλα, η Άλις υπέφερε από αρθρίτιδα και αναγκάστηκε να μετακομίσει σε ένα ίδρυμα για άπορους, όπου η Γερτρούδη την επισκεπτόταν κάθε εβδομάδα. Παρά τα εμπόδια, προσπαθούσαν να είναι πάντα η μία στο πλευρό της άλλης, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη τους ξεπερνούσε τις κοινωνικές συμβάσεις και τις προκαταλήψεις της εποχής.
Η Άλις Όστεν εφύγε πρώτη από την ζώη το 1952 σε ηλικία 86 ετών , ενώ η Γερτρούδη Τέιτ μια δεκαετία αργότερα σε ηλικία 90 ετών. Ενώ οι δύο γυναίκες ήθελαν να ταφούν μαζί οι οικογένειές τους δεν σεβάστηκαν την επιθυμία τους.
Σήμερα, το σπίτι στο Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης, όπου και έζησαν, έχει γίνει μουσείο “Alice Austen House Museum” και έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους ιστορικούς τόπους της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Η ζωή τους αποτελεί φόρο τιμής σε όλες εκείνες τις queer σχέσεις που υπήρξαν, αλλά σβήστηκαν από την επίσημη ιστορία.
