Με το να είναι ο εαυτός της, έγινε πρότυπο, όταν το 2010 της απονεμήθηκε το Βραβείο MacArthur “Genius” .
Από αποσπάσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το βιβλίο “Invincible Women: Conversations with 21 Inspiring and Successful American Immigrants” της Bilha Fish, που θα είναι διαθέσιμο στις 4 Μαΐου του 2020, από τον Hybrid Global Publishing, μπορούμε να γνωρίσουμε λίγο παραπάνω τη Nergis Mavalvala.
Χρειάστηκε δέκα λεπτά για να πεισθεί η Nergis Mavalvala να αποτελέσει μέρος του βιβλίου της, σημειώνει η συγγραφέας, επισημαίνοντας ότι έχει αγωνιστεί με επιτυχία με πολλά στερεότυπα: είναι γυναίκα αστροφυσικός, σε έναν κόσμο κυρίως ανδροκρατούμενο, είναι ακαδημαϊκός στην Αμερική και μετανάστρια από το Πακιστάν, αυτοπροσδιορίζεται ως “out, κουήρ, person of color” και είναι εργαζόμενη μητέρα με δύο παιδιά.
“Αλλά από τη στιγμή που πείθεται, η εξαίσια προσωπικότητά της αναλαμβάνει και μου αποκαλύπτει την απέραντη μεγαλοσύνη της δικής της ζωής, καθώς και τον μυστηριώδη ουρανό που μελετά” , γράφει η Fish.
Η Nergis γεννήθηκε στο Καράτσι του Πακιστάν σε μια οικογένεια που ενθάρρυνε και υποστήριζε την περιέργεια, τη γνώση και την εκπαίδευση. Πίστευε ότι η καλύτερη εκμάθηση συνέβη έξω από την τάξη, και η δική της ξεκίνησε στο κατάστημα ποδηλάτων της γειτονιάς, με τον τοπικό ηλεκτρολόγο, όπου πρωτοανακάλυψε και διερεύνησε τους τρόπους με τους οποίους δουλεύουν τα γρανάζια και τα κυκλώματα.
Συνέχισε να αναπτύσσει τα ενδιαφέροντα και τις πρακτικές της ικανότητες, να εξερευνά μηχανήματα και ηλεκτρονικά κυκλώματα και κατασκεύασε ένα λέιζερ, το οποίο την οδήγησε τελικά να συμμετάσχει στην ομάδα του Dr. Rainer Weissστο MIT το 1991, εργαζόμενη στο Observatory Gravitational-Wave Laser Interferometer (LIGO). Ο Weiss κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική το 2017 για τη δουλειά του και της ομάδας του πάνω στο LIGO.
Το LIGO ανιχνεύει τα αποτελέσματα των βαρυτικών κυμάτων χρησιμοποιώντας ακτίνες λέιζερ, σε μια νέα μέθοδο, με σκοπό να ανακαλυφθούν γεγονότα που συνέβησαν εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά στο διάστημα. Την ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλέψει το 1916 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας.
Με την ελπίδα να δημιουργηθεί ένα πιο ευαίσθητο LIGO για να μπορούμε να ανιχνεύσουμε πιο αδύναμα και μακρύτερα βαρυτικά κύματα, η Nergis διερευνά τα πεδία της κβαντικής μηχανικής και οπτικής μηχανικής. Το έργο της θα μπορούσε να οδηγήσει στην επίλυση του μυστηρίου της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang), συνδυάζοντας έτσι τη διαχρονική αγάπη της για την κατασκευή και τη φυσική, μια αγάπη που άνθισε και ανατροφοδοτήθηκε σε αυτό το κατάστημα ποδηλάτων στο Καράτσι.
Η χαλαρή φιλοσοφία της Nergis σχετικά με το ότι είναι outsider από άποψη κουλτούρας και επαγγέλματος – είναι μετανάστρια από το Πακιστάν, μία από τις λίγες γυναίκες φυσικούς – με κάποιον τρόπο την έκανε να νιώσει άνετα, ώστε να αποκαλύψει τη σεξουαλική της ταυτότητα. Όταν ερωτεύτηκε, λέει, ότι ήταν μια οργανική διαδικασία προς το coming out. Και εκ των υστέρων, βλέπει τη συμπεριφορά της ως tomboy κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας ,ως μια διαδικασία gender-bending. Με το να είναι ο εαυτός της, έγινε πρότυπο, όταν το 2010 της απονεμήθηκε το Βραβείο MacArthur “Genius” .
Στο βιβλίο η Fish την ρωτά αν πιστεύει ότι η έρευνά σας θα οδηγήσει στην ανίχνευση των μικρότερων βαρυτικών κυμάτων, που δημιουργήθηκαν από το Big Bang.
Η ίδια απαντά:
“Αχ, ναι. Αυτό θα ήταν κάτι. Δε νομίζω ότι θα συμβεί αυτό στη ζωή μου. Νομίζω ότι είναι δυνατόν να γίνει στις επόμενες γενιές, αλλά τέτοια αδύνατα κύματα απαιτούν πιο ευαίσθητα μέσα. Το πρώτο τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου ήταν τόσο μικρό, που ακόμα και μερικά σημερινά παιχνίδια τηλεσκόπια για παιδιά είναι καλύτερα. Αλλά από τότε έχουν περάσει τετρακόσια χρόνια και έχουμε κατασκευάσει απίστευτα μεγαλύτερα και ισχυρότερα τηλεσκόπια. Κι αυτό μας επέτρεψε να βλέπουμε όλο και μακρύτερα. Αυτό που είδε ο Γαλιλαίος ήταν στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Είδε κρατήρες στο φεγγάρι, είδε την Αφροδίτη, είδε τον Κρόνο. Τα οπτικά τηλεσκόπια σήμερα κοιτάζουν προς την άκρη του παρατηρούμενου σύμπαντος. Και γι ‘αυτό το επόμενο πράγμα που πρέπει να συμβεί στον τομέα αυτό στα κύματα βαρύτητας είναι να κατασκευάζουμε όλο και πιο ευαίσθητα όργανα παρατήρησης. Μερικές φορές σημαίνει μεγαλύτερα, μερικές φορές σημαίνει απλώς πιο έξυπνα, και μερικές φορές σημαίνει και τα δύο.”
Αυτό θα απαιτούσε μεγαλύτερες διαδρομές με λέιζερ και παρατηρητήρια στο διάστημα;
“Ναι, υπάρχει η ιδέα να τοποθετηθούν στο διάστημα, έτσι θα είναι μέσα στα ανθρώπινα όρια και να παρατηρήσουν τα κύματα βαρύτητας από το πολύ πρώιμο σύμπαν. Όμως, ακριβώς επειδή είδαμε βαρυτικά κύματα, που μας ταξιδεύουν πίσω στην κυριολεξία, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουμε μια εξήγηση για το πώς συνέβη η αρχή. Θα μας δώσει απλώς περισσότερες πληροφορίες, ότι το Big Bang είτε συνέβη με τον τρόπο που σκεφτήκαμε, είτε ίσως θα υπάρξει μία έκπληξη και δε συνέβη τελικά με τον τρόπο που σκεφτήκαμε.”
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην προσπάθεια να επιτύχετε στην επιστήμη σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο;
“Προσωπικά, όχι. Νομίζω ή παρατηρώ ότι υπάρχει μια συστηματική προκατάληψη εκεί έξω; Ναι, είναι εκεί έξω. Η δική μου προσωπική εμπειρία ήταν πολύ θετική και νομίζω ότι είναι εν μέρει, επειδή έχω καταπληκτικούς συμβούλους, που δε με καθοδηγούν επειδή είμαι γυναίκα – το κάνουν γιατί είμαι επιστήμονας. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε γνωρίζω ότι υπάρχουν διαρθρωτικοί παράγοντες και προκατάληψη έξω εκεί, που κρατούν ορισμένες δημογραφικές ομάδες στο περιθώριο. Αλλά δεν ήταν η δική μου εμπειρία αυτή.”
Τι γίνεται με το ότι είστε μετανάστρια; Αισθανθήκατε διαφορετική; Είχατε δυσκολία στην προσαρμογής;
“Όταν ήρθα στο κολέγιο, ήρθα σε ένα περιβάλλον που ήταν αρκετά φιλόξενο. Σίγουρα, είχα εμπειρίες του τύπου: “Ω, είσαι από το Πακιστάν, πρέπει να είσαι κάπως ένα εξωτικό πλάσμα.” Νομίζω ότι, αν μη τι άλλο, με έκανε πιο αποφασισμένη. Δε θα έλεγα καν ότι ήταν αρνητικές εμπειρίες. Ήταν περισσότερο εμπειρίες με ανθρώπους, που απλά δε γνώριζαν πολλά για τον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, έκαναν αστεία ερωτήματα, ή είχαν αστείες προσδοκίες. Εγώ, από την άλλη πλευρά, ακόμη και μεγαλώνοντας στο Πακιστάν, είχα μία πολύ μεγαλύτερη επίγνωση του τι ήταν ο υπόλοιπος κόσμος. Είμαι το είδος του ατόμου, που απλώς πλέει μέσα, από όλα αυτά τα πράγματα. Δεν τα παρατηρώ. Συνεχίζω. Δεν είχα, επίσης, κανένα πολιτιστικό σοκ, γιατί μεγάλωσα διαβάζοντας αγγλικά και αμερικανικά βιβλία και παρακολουθώντας αγγλική και αμερικανική τηλεόραση. Σίγουρα δε βρήκα τίποτα το απροσδόκητο.”
Τι γίνεται με το να είσαι ανοιχτά γκέι; Ήταν ευκολότερο αυτό, όταν βρεθήκατε στις Ηνωμένες Πολιτείες;
“Ναι, νομίζω ότι είναι μέρος του περιβάλλοντος. Πρώτα το αναγνώρισα για τον εαυτό μου, και όταν ήμουν φοιτήτρια πτυχιούχος στο MIT, το είπα και στον κόσμο, και αυτό ήρθε αρκετά φυσικά, ήμουν στις ΗΠΑ και εκεί κανείς σε νοιάζεται, και κανένα άτομο δεν είναι υπερβολικά δεσμευμένο από τους υφιστάμενους κοινωνικούς κανόνες. Ήμουν γύρω στα 25 όταν έκανα coming out. Κανείς δε φαινόταν να νοιάζεται, ή να το προσέχει. Νομίζω ότι το πιο δύσκολο κομμάτι θα μπορούσε να λειτουργήσει μέσα από την οικογένειά μου, αλλά σίγουρα όχι στον χώρο εργασίας μου. Εάν οι άνθρωποι σκέφτονταν κάτι επ’ αυτού, είχαν την καλή λογική να μην πουν τίποτα.
Όταν κοιτάζω τα νεαρά άτομα να κάνουν coming out ως κουήρ, για πολλά είναι συχνά κάτι πολύ φυσικό, μια πολύ υποστηριζόμενη διαδικασία. Ξέρω, βέβαια, ότι αυτό δεν ισχύει σε ολόκληρη τη χώρα. Είσαι ισχυρό και σίγουρο όταν γνωρίζεις ποιο είσαι, για τι είσαι ικανό. Και αυτό μεταφράζεται σε ικανότητα προσαρμογής. Νομίζω ότι η δύναμη και η εμπιστοσύνη είναι κατάλληλες εδώ, γιατί αυτό είναι που χρειάζεσαι, όταν πρέπει να περάσεις μέσα από όλο αυτό.”
