Ο Πασκάλ Κάιζερ, ένας από τους ελάχιστους ανοιχτά αμφιφυλόφιλους ανθρώπους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, έχει εξελιχθεί σε φωνή στήριξης για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους του αθλήματος — και δεν έχει σκοπό να κρύψει τίποτα.
Ο 27χρονος διαιτητής που αγωνίζεται στην Oberliga Niederrhein, την πέμπτη κατηγορία του γερμανικού πρωταθλήματος, έχει πάνω από 170.000 ακολούθους στα social media, και είναι πλέον μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές στον χώρο της διαιτησίας παγκοσμίως.
Κατά τη διάρκεια του Pride Month, ανήρτησε στο Instagram βίντεο στο οποίο φιλά τον σύντροφό του Μόριτς, καθώς και κοινές φωτογραφίες τους — μία από αυτές δίπλα στον αγωνιστικό χώρο του RheinEnergieStadion της FC Köln, της αγαπημένης του ομάδας, της οποίας έχει μάλιστα και το έμβλημα τατουάζ στο μπράτσο του.
Ο Κάιζερ δεν διστάζει να φέρει την προσωπική του ζωή στο γήπεδο — κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παρότι αγωνίζεται σε επίπεδο όπου οι εξέδρες φιλοξενούν εκατοντάδες θεατές, συχνά γεμάτες με ένταση και… αλκοόλ, εκείνος δεν φοβάται την ομοφοβία — ούτε στα social media, ούτε στην κερκίδα.
«Το βλέπω ως αποστολή μου: να δημιουργώ ορατότητα. Να είμαι φωνή. Να ενθαρρύνω όσους δεν έχουν ακόμα το θάρρος να μιλήσουν», δήλωσε στο ΛΟΑΤΚΙ+ περιοδικό Schwulissimo.
«Ξέρω πόσο μόνος μπορεί να νιώθει κάποιος. Δεν θέλω να το νιώσει ποτέ ξανά κανείς έτσι».
Ο Κάιζερ μίλησε δημόσια για τη σεξουαλικότητά του πριν από τρία χρόνια, όταν ζούσε στην περιοχή Πρίγκνιτς, μεταξύ Αμβούργου και Βερολίνου. Εκεί βοήθησε στη διοργάνωση ενός τοπικού Pride, το γνωστό στη Γερμανία ως CSD (Christopher Street Day), και σύντομα έγινε ρεπορτάζ από την τοπική εφημερίδα.
Όταν σφύριξε τον επόμενο του αγώνα, παίκτες και προσωπικό και των δύο ομάδων τον χειροκρότησαν.
Απαντώντας σε όσους ισχυρίζονται ότι η σεξουαλικότητα «δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο», δηλώνει: «Αυτός ο ισχυρισμός είναι τόσο βολικός όσο και επικίνδυνος. Το ότι είμαστε queer δεν σταματά στο γήπεδο — ζούμε και έξω από αυτό. Όταν ένας στρέιτ παίκτης μιλά για τη φίλη του, κανείς δεν λέει “τι σχέση έχει αυτό με το ποδόσφαιρο;” Αλλά όταν εγώ μιλήσω για τον σύντροφό μου, ξαφνικά είναι “ιδιωτική υπόθεση.”»
«Από τότε που έκανα coming out, είμαι πολύ πιο ανοιχτός μέσα στο γήπεδο. Δεν κρύβω τίποτα πια — και αυτό με κάνει πιο δυνατό, όχι πιο αδύναμο. Πρέπει να τολμήσουμε να είμαστε παρόντες. Όχι μισοί, όχι φοβισμένοι.»
Ο Κάιζερ έχει δεχτεί μηνύματα από αρκετούς ΛΟΑΤΚΙ+ παίκτες και διαιτητές, ακόμα και από την Bundesliga, οι οποίοι του εκφράζουν την ανάγκη για καθοδήγηση, αλλά και το φόβο τους.
Πέρυσι, εξέφρασε την απογοήτευσή του όταν η «Ημέρα Coming Out στο Ποδόσφαιρο» πέρασε χωρίς καμία δημόσια αποκάλυψη, παρά τις προσδοκίες.
Απευθυνόμενος στους queer παίκτες που φοβούνται να κάνουν το βήμα, τους ενθαρρύνει:
«Παρακαλώ, Δώστε στο ποδόσφαιρο την ευκαιρία να γίνει το σπίτι σας — όπως έγινε και για μένα. Μην αφήνετε ξεπερασμένα πρότυπα ανδρισμού ή ηλίθια λόγια να σας πείσουν ότι δεν ανήκετε εδώ. Γιατί όχι μόνο ανήκετε — αλλάζετε τον χώρο με την παρουσία σας. Ίσως να μην είναι πάντα εύκολο. Μπορεί να ακούσετε πράγματα που πληγώνουν. Αλλά τότε θα δείτε πόσο δυνατοί είστε πραγματικά. Η αλλαγή ξεκινά μόνο όταν άνθρωποι σαν εμάς γίνονται ορατοί. Κι αν κάποιος σας ρωτήσει γιατί το “υπομένετε” όλο αυτό; Πείτε του: “Γιατί η καρδιά μου χτυπά για το ποδόσφαιρο — και η αγάπη για τον εαυτό μου είναι πιο δυνατή από το **μίσος των άλλων.”»
