Στη σειρά ντοκιμαντέρ «Nuclear Family» του HBO, η Ry Russo-Young ξαναθυμάται τα παιδικά της χρόνια και τους αγώνες που πέρασαν οι λεσβίες μαμάδες της για να κρατήσουν την οικογένειά τους ενωμένη.
https://www.youtube.com/watch?v=toqXM0EJ4hY
«Ως κάποια που δεν ήξερα απαραίτητα ότι ήθελα να κάνω παιδιά τόσα χρόνια, ήμουν πάντα σκεπτική, όταν άκουγα τους γονείς μου να το λένε αυτό», λέει η κινηματογραφίστρια Ry Russo-Young στη Guardian τηλεφωνικά από το γραφείο της στο Los Άντζελες. «Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, πριν κάνω παιδιά, ήμουν το κέντρο του σύμπαντός μου. Αφού απέκτησα παιδιά, δεν είχα άλλη επιλογή από το να τα κάνω το κέντρο του κόσμου. Αυτό με προσγείωσε και νομίζω ότι με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Σκέφτομαι τους άλλους πιο βαθιά, τις απόψεις τους, σε αντίθεση με τις δικές μου.»
Παρά τον σκεπτικισμό της, η Russo-Young διαπίστωσε ότι ο ερχομός του πρώτου της μωρού την άλλαξε ριζικά, ως άτομο και ως καλλιτέχνιδα: «Το να είμαι γονιός μου επέτρεψε να κατανοήσω τα στοιχήματα αυτής της ιστορίας με έναν νέο τρόπο, ως κάποια που αγαπώ αφάνταστα τα παιδιά μου, ανησυχώ γι’ αυτά συνεχώς, σκέφτομαι συνεχώς αν είναι χαρούμενα, ή αν θα μάθουν να διαβάζουν», είπε. «Η απόκτηση παιδιών είναι ένα τόσο τεράστιο γεγονός στη ζωή ενός ατόμου και μου έδωσε μια εντελώς νέα προοπτική.»
Η Russo-Young αφηγείται το ειδύλλιο ανάμεσα στις μητέρες της, Sandy και Robin, την απτόητη απόφασή τους να δημιουργήσουν μια αντισυμβατική οικογένεια τη δεκαετία του ’80 και τη νομική εκστρατεία που ακολούθησε για να τη διατηρήσουν ανέπαφη απέναντι σε μια εξωτερική πρόκληση από τον βιολογικό της πατέρα, Tom Steel. Περισσότερο από μια απειλή για το σπίτι που είχαν χτίσει οι Russo-Young, η υπόθεση μετατράπηκε σε δημοψήφισμα για το πώς τα δικαστήρια θα αντιμετωπίζουν τα ομόφυλα ζευγάρια σε περιπτώσεις αμφισβητούμενων γονέων.
«Ήθελαν κάτι τόσο βασικό – μια οικογένεια. Ήθελαν παιδιά και έπρεπε να παλέψουν για αυτό. Πολέμησαν σκληρά, και όλα για την αγάπη. Τι άλλο θα μπορούσε να αναγκάσει κάποιο άτομο να πολεμήσει τόσο σκληρά;»
Από ένα μεγάλο σύνολο αρχειοθετημένων υλικών ταινιών στο σπίτι, αποσπάσματα από την τηλεόραση, πρωτότυπες συνεντεύξεις, και τέσσερα τεράστια κιβώτια με κιτρινισμένα δικαστικά έγγραφα συνολικού ύψους άνω των 3.000 σελίδων, η Russo-Young προσπάθησε να κατανοήσει την οικογενειακή κρίση που καθόρισε τα παιδικά της χρόνια. Από όλη την έρευνα στη δική της ιστορία, διαπίστωσε ότι οι πιο αποκαλυπτικές στιγμές προήλθαν από τις εκτεταμένες συζητήσεις της με τη Sandy και τη Robin. «Κατά κάποιο τρόπο, το να κάθομαι με τις μαμάδες μου ήταν τόσο οικείο, γιατί αυτό κάνουμε πάντα», λέει. «Οι μαμάδες μου μού έλεγαν συνεχώς την ιστορία της γέννησής μου και της παιδικής μου ηλικίας και είναι υπέροχες αφηγήτριες. Μου αρέσει να κάθομαι και να τις ακούω να μιλούν για οτιδήποτε. Η άλλη πλευρά ήταν να τις ζητήσω να ξαναζήσουν τη δίκη σε πολύ λεπτομερές επίπεδο και ήξερα ότι θα ήταν αρκετά επώδυνο για εκείνες. Ήταν δύσκολο να τους ζητήσω να πάνε εκεί.»
