Το να παρακολουθείς ταινία που παίζει η Κρίστεν Στιούαρτ είναι περιπέτεια και απόλαυση ταυτόχρονα. Έχει το χάρισμα να σε ωθεί να να συναισθανθείς τον χαρακτήρα που υποδύεται, ξέρει πότε χρειάζεται να δώσει μια διακριτική και συγκρατημένη παρουσία και πότε να γίνει συναρπαστικά ανήσυχη, επίσης πότε να «τσαλακώσει» τον εαυτό της. Δεν διστάζει να το κάνει στην τελευταία της ταινία «Ματωμένος δεσμός», η οποία έκανε λαμπερή Ευρωπαϊκή πρεμιέρα (sold out κλασσικά) στις Ειδικές Προβολές της 74ης Μπερλινάλε και από 14 Μάρτη βρίσκεται στις αίθουσες.
της Δήμητρας Κυρίλλου
Η Στιούαρτ υποδύεται την μοναχική Λου, που μανατζάρει το γυμναστήριο «Κρατήρας» σε μια επαρχιακή πόλη στη μέση του πουθενά του Νιού Μέξικο. Ιδρώτας, τεστοστερόνη, άφθονη ματσίλα κι η Λου έχει μάτια μόνο για γυναίκες, όπως σαφώς αντιλαμβανόμαστε από τις πρώτες σκηνές της ταινίες. Και γοητεύει, ακόμα κι όταν ξεβουλώνει τη βρωμερή τουαλέτα του γυμναστηρίου, όπως ανοίγει η ταινία. Η ίδια προτιμά να περνά χρόνο μόνη της, έχοντας έννοια για την οικογένεια της αδελφής της που, αν και μεγαλύτερη, δείχνει ολότελα παγιδευμένη σε μια κακοποιητική σχέση με τον «πολύ» σύζυγό της, Τζέι- Τζέι. Η μητέρα τους εδώ και πολλά χρόνια έχει κυριολεκτικά εξαφανιστεί. Πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, όταν ο πατέρας τους είναι ο αρχιμαφιόζος της περιοχής Λου Σίνιορ (ένας αγνώριστος, καταπληκτικός «κακός» Εντ Χάρρις);
Η εμφάνιση της εντυπωσιακής Body-builder Τζάκι θα μαγνητίσει τη Λου ακαριαία. Επαρχιωτοκόριτσο από την Οκλαχόμα καθοδόν προς το Λας Βέγκας για να βρει την τύχη της στον επερχόμενο διαγωνισμό body-building, η Τζάκι πιάνει δουλειά στο σκοπευτήριο του Σίνιορ και γίνεται εύκολα το αντικείμενο της επιθυμίας των ανδρών της κωμόπολης αλλά, θα πέσει στην αγκαλιά της Λου, με πάθος και πόθο που κάνουν την οθόνη να πάρει φωτιά. Η Λου της προμηθεύει στεροειδή που εξασφαλίζει εύκολα από τη δουλειά της, για να «φτιάξει» το κορμί της για τον διαγωνισμό.
Προφανώς κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της μικρής πόλης και από ένα τυχαίο γεγονός, η παθιασμένη αγάπη των δυο γυναικών σύντομα θα βρεθεί μπροστά σε ένα αιματηρό μπλέξιμο, τις λεπτομέρειες του οποίου δεν είναι φρόνιμο να αναφέρουμε εδώ.
Αντλώντας από διάφορα κινηματογραφικά είδη, κυρίως film noire και western, αλλά και από τα pulp – κίτρινα μυθιστορήματα, η Βρεττανή σκηνοθέτρια Ρόουζ Γκλας στήνει ένα αρρωστημένο σκηνικό ψέματος, βίας, προδοσίας, ανεκπλήρωτων συναισθημάτων και επιθυμιών, όχι και τόσο αληθοφανές, που παρ’ όλα αυτά, γοητεύει. Το αστυνομικό στόρι ευσταθεί επειδή η ταινία εκτυλίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του ’80, δεν υπάρχουν κινητά, δορυφόροι, λάπτοπ, τηλεκάμερες κλπ., οι άνθρωποι τηλεφωνούν από συσκευές με καλώδια (ναι υπήρξαν κάποτε). Οι δυσλειτουργικές ηρωίδες αποδεικνύονται λιοντάρια που βγάζουν τη γλώσσα στο ανδροκρατούμενο – μαφιόζικο κατεστημένο που διοικεί τον μικρόκοσμο της άθλιας κωμόπολης, και βρίσκονται αντιμέτωπες με αυτό, και αυτό είναι το πιο δυνατό ατού της ταινίας. Μαζί με την Κρίστεν Στιούαρτ βέβαια….
