Οι αναγγελίες γάμου και το δικαίωμά μας να είμαστε ασφαλείς

15/05/2024
Το να είσαι ΛΟΑΤΚΙ+ σημαίνει να πρέπει να είσαι σε επιφυλακή ακόμη και όταν σου συμβαίνουν πράγματα που για τον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνται συνηθισμένα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα ζευγάρι γυναικών από τον Πειραιά που πήρε την απόφαση να τελέσει γάμο, μετά και την ψήφιση του σχετικού νόμου. Το ζευγάρι πριν λίγες μέρες ήρθε σε επαφή με τον δήμο και ακολούθησε την τυπική διαδικασία. Πολύ σύντομα, ωστόσο, είδε -προς μεγάλη του έκπληξη- να δημοσιεύονται σε τοπικό μέσο (piraeuspress.gr) πληροφορίες για τον χρόνο και τον τόπο που πρόκειται να γίνει ο γάμος, χωρίς (ευτυχώς) να γίνεται αναφορά στα ονόματα τους.

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα, μάλιστα, το οποίο πρόκειται για «αποκλειστικό ρεπορτάζ του μέσου»  δίνει πληροφορίες για το «ποιος πρόκειται να τελέσει τον γάμο» (αφού, όπως σημειώνει, «η συντριπτική πλειοψηφία των Αντιδημάρχων Πειραιά αρνήθηκε να “τελέσει” τον πολιτικό “γάμο της χρονιάς” για λόγους πεποιθήσεων»), ενώ αναφέρεται και σε «κινητοποιήσεις ορθόδοξων οργανώσεων, έξω από την Πινακοθήκη, προκειμένου να αντιδράσουν και να διαδηλώσουν για ακόμη μια φορά ενάντια στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου των ομοφυλόφιλων».  Κάτι, βέβαια, που προκαλεί εντύπωση καθώς καμία επίσημη «αντίδραση» δεν έχει υπάρξει από κάποια τέτοια οργάνωση, συλλογικότητα που να «δικαιολογεί» την παραπάνω αναφορά στο άρθρο του μέσου.

Εντύπωση προκαλεί, επίσης, και η κατακλείδα του άρθρου:«Μετά τη δημοσιοποίηση όμως του θέματος από το Piraeus Press και με δεδομένο ότι μια σημαντική μερίδα Πειραιωτών – εκκλησιαστική και όχι μόνο – θεωρεί «προκλητική» μια τέτοια ενέργεια, τις επόμενες μέρες αναμένεται να ανοίξει και πάλι ο δημόσιος διάλογος για το ζήτημα, σε τοπικά και πανελλαδικά ΜΜΕ».

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι στο άρθρο γίνεται αναφορά και στην «ξεκάθαρη (σ.σ. ομοφοβική) θέση» του μητροπολίτη Πειραιώς, Σεραφείμ, ενάντια στην ισότητα στον γάμο και τα ομόφυλα ζευγάρια.

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ, αφού η συγκεκριμένη ανάρτηση αναδημοσιεύτηκε στη συνέχεια και από πολλά άλλα μέσα. Όπως είναι λογικό, οι δύο γυναίκες υπό το φόβο ενδεχόμενων ομοφοβικών και κακοποιητικών αντιδράσεων (θυμίζουμε ότι ο χρόνος και ο τόπος της τελετής είχαν γίνει γνωστοί) άρχισαν να επικοινωνούν με όλα αυτά τα μέσα που είχαν κάνει κάποια σχετική δημοσίευση. Μετά την παρέμβασή τους αρκετά αποφάσισαν να το κατεβάσουν (δυστυχώς, όχι όλα). Έκπληξη, ωστόσο, προκαλεί η αντίδραση του αρχικού μέσου που περιορίστηκε να αφαιρέσει την ημερομηνία που θα γινόταν η τελετή.

Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα δήλωσαν οι δύο γυναίκες στο περιοδικό μας, όταν -προσπαθώντας να διεκδικήσουν το δίκιο τους-  ανέφεραν στο μέσο ότι πρόκειται να κινηθούν νομικά, εκπρόσωπός του απάντησε περιπαικτικά απειλώντας τες με μήνυση για φίμωση του μέσου και εκφοβισμό . Έχουν κρατήσει, μάλιστα, στιγμιότυπα από τη συνομιλία τους αυτή, ώστε να αποδείξουν ότι ουδέποτε απείλησαν ή λειτούργησαν εκφοβιστικά και ότι απλώς ζήτησαν να προστατευθούν (όπως και είναι λογικό).

Ας μου επιτραπούν τώρα κάποια σχόλια. Στην Ελλάδα του 2024 τα ομόφυλα ζευγάρια (και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα) γενικότερα, εξακολουθούν να δέχονται λεκτικές και σωματικές επιθέσεις. Το επιβεβαιώνουν περίτρανα και οι πρόσφατες έρευνες. Γι΄αυτό και το να αποκαλύπτεις, ως μέσο, τις πληροφορίες ενός τέτοιου γάμου μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνο (να και κάτι ακόμη, για το οποίο δεν ανησυχούν τα ετερόφυλα ζευγάρια). Όταν, μάλιστα, φτάνεις στο σημείο να μιλάς για αντιδράσεις που θα προκληθούν, χωρίς να το βασίζεις ή να το αποδεικνύεις κάπως, τότε το κίνητρό σου είναι μάλλον η πρόκληση και όχι η ενημέρωση (και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό).

Είναι, επίσης, εξωφρενικό και απαράδεκτο, το πώς κάποιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το οτιδήποτε προκειμένου να ερεθίσουν το ομοφοβικό/συντηρητικό κοινό τους.

Και για να το πω πιο απλά… στους γάμους μας δε θέλουμε την αστυνομία, σε περίπτωση που κάποιοι μας επιτεθούν. Τους δικούς μας ανθρώπους θέλουμε, να μοιραστούν τη χαρά μας.

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!