Μια καλή ιστορία έχει τη δύναμη να πυροδοτήσει μια «επανάσταση», υποστήριξε ο συγγραφέας του «Rustin», Julian Breece, σε μια ομιλία του στα Βραβεία Ισότητας του Λος Άντζελες.
Παραλαμβάνοντας το Βραβείο Ορατότητας στο γκαλά του Σαββάτου, ο Breece – ο οποίος έγραψε το σενάριο μαζί με τον Dustin Lance Black της καταξιωμένης βιογραφικής ταινίας για τον Μαύρο γκέι ακτιβιστή Bayard Rustin – περιέγραψε το δικό του ταξίδι για τη μεταφορά της ζωή του αφανή ήρωα του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα στη μεγάλη οθόνη. Όλα ξεκίνησαν βλέποντας μια φωτογραφία σε ένα blog.
Ο Breece, ένας millennial, υπενθύμισε ότι μεγάλωσε μέσα στο «στίγμα και την παραπληροφόρηση» που ακολούθησαν την κρίση του AIDS, όταν η λέξη γκέι θεωρούνταν προσβολή και δεν είχε εξωστρεφή πρότυπα στην προσωπική του ζωή ή στα μαθήματα που έπαιρνε στο σχολείο. Αυτή η έλλειψη θετικής εκπροσώπησης είχε το τίμημά της. «Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποίησα ότι οι αρνητικές ιστορίες που μου έλεγαν για ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου με έκαναν να αποσυρθώ», είπε. «Άρχισα να κάνω ό,τι μπορούσα για να κάνω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου, αυτό το κομμάτι που ήταν διαφορετικό, αόρατο».
Όλα αυτά άλλαξαν ένα βράδυ, όταν κατέβηκε κρυφά στο υπόγειο του σπιτιού της οικογένειάς του για να σερφάρει στο διαδίκτυο. Τότε, είδε μια φωτογραφία του Rustin με τον Martin Luther King Jr. στο blog ενός Μαύρου ακτιβιστή. «Και μόνο που είδα αυτή τη φωτογραφία του μεγάλου Δρ. King να στέκεται μαζί με τον ανοιχτά γκέι μέντορά του, άλλαξε τη ζωή μου με έναν μικρό και σημαντικό τρόπο», είπε. «Μου είπε ότι η αφήγηση που μου είχαν πουλήσει για τους γκέι, δεν ήταν όλη η ιστορία και με ώθησε να μάθω περισσότερα».
Όταν ο Breece άρχισε να κάνει επίσημη έρευνα για τον Rustin πριν από μια δεκαετία, ως καθιερωμένος σεναριογράφος του Χόλιγουντ, του έκανε εντύπωση πώς η ιστορία του εκλιπόντος ακτιβιστή για τον σχεδιασμό της πορείας στην Ουάσινγκτον θα μπορούσε να αποτελέσει μια συναρπαστική ταινία, καθώς κορυφώνεται με μια σπουδαία σκηνή της αμερικανικής ιστορίας, την ειρηνική διαμαρτυρία στο National Mall όπου ο King εκφώνησε την ομιλία του «Έχω ένα όνειρο».
«Με αυτή τη μία επική σκηνή, μπόρεσα να παρουσιάσω μια αντίθετη αφήγηση στην κινδυνολογία και τη ρητορική του φυλετικού διχασμού που πουλούσε στις αμερικανικές μάζες ένας μικρότερος αριθμός φανατικών στην εξουσία», δήλωσε ο Breece, σεναριογράφος-σκηνοθέτης, γνωστός επίσης για τη βραβευμένη μίνι σειρά «When They See Us» (Όταν μας βλέπουν). «Σηματοδοτεί επίσης για τους Μαύρους Αμερικανούς ότι υπήρχε δύναμη, ισχύς και ασφάλεια στους αριθμούς, ότι το όνειρό μας μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Αλλά αυτό το όνειρο πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει».
Αργότερα, το 2015, «ένας ισχυρός ατζέντης του Χόλιγουντ» θα έλεγε στον Breece ότι μια ταινία για έναν Μαύρο γκέι ακτιβιστή «δεν θα γινόταν ποτέ». Ο κάτοικος του Λος Άντζελες εμπνεύστηκε τότε από το έργο της Equality California. Η μεγαλύτερη πολιτειακή ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση πολιτικών δικαιωμάτων της χώρας «έθεσε τις βάσεις για επαναστατική αλλαγή», σημείωσε, δημοσιεύοντας τις ιστορίες των ομόφυλων ζευγαριών για να αλλάξει η οπτική του κοινού σχετικά με την ισότητα στο γάμο. Την ίδια χρονιά που του είπε αυτά τα λόγια ένας ατζέντης, η ισότητα στον γάμο έγινε νόμος της χώρας. Έτσι, συνέχισε να παλεύει, και ο πρωταγωνιστής του «Rustin», Colman Domingo, πήρε φέτος υποψηφιότητα για Όσκαρ επειδή ζωντάνεψε αυτόν συχνά περιθωριοποιημένο ήρωα.
«Ακόμα και όταν το όνειρό σου μοιάζει αδύνατο, πες την ιστορία», είπε.
Πηγή: Out Magazine
