Ο σκληρός τρόπος με τον οποίο οι εφημερίδες αντιμετώπισαν τον θάνατο του Φρέντι Μέρκιουρι

24/11/2021

Στις 24 Νοεμβρίου 1991, ο Φρέντι Μέρκιουρι πέθανε σε ηλικία 45 ετών στο σπίτι του στο Κένσινγκτον. Ο θάνατός του ήρθε μόλις 24 ώρες αφότου ανακοίνωσε δημόσια ότι νοσούσε από AIDS.

Ακριβώς έτσι, το queer είδωλο που είχε καθορίσει μεγάλο μέρος της ροκ μουσικής της δεκαετίας του ’80 στο Ηνωμένο Βασίλειο έφυγε απ΄τη ζωή. Ο θάνατος του Μέρκιουρι προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο. Σε όλη του τη ζωή, ο frontman των Queen ήταν γεμάτος από ζωή.

Τις εβδομάδες μετά τον θάνατό του, η κληρονομιά του Φρέντι Μέρκιουρι εξευτελίστηκε από τις ταμπλόιντ εφημερίδες. Στην στήλη μιας εφημερίδας, τον περιέγραψαν ως διεστραμμένο, ενώ άλλοι δημοσιογράφοι, αναφερόμενοι δεικτικά στη σεξουαλικότητά του αλλά και στο γεγονός ότι ζούσε με τον ΗΙV/AIDS, τον κατηγορούσαν για ανήθικη ζωή.

Αυτή η περιόδος αποτυπώνεται στο νέο ντοκιμαντέρ του BBC 2, “Freddie Mercury: The Final Act”. Η ταινία παρακολουθεί τους τελευταίους μήνες της ζωής του τραγουδιστή με αποκορύφωμα τη συναυλία του Φρέντι Μέρκιουρι, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 20 Απριλίου του 1992, στο Γουέμπλεϊ.

Μέσα από συνεντεύξεις με υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, την αδερφή του, τους φίλους του και με άλλους που έζησαν την επιδημία του AIDS, το Freddie Mercury: The Final Act δίνει μια απάντηση στο πώς ήταν να ζεις ως queer σε μια περίοδο που η κοινωνία σε αναγνώριζε ως παρία.

Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ δήλωσε τρομοκρατημένος από τους σκληρούς τίτλους για τον τραγουδιστή

Ο James Rogan, σκηνοθέτης του Freddie Mercury: The Final Act, ήταν μόλις παιδί όταν πέθανε ο Μέρκιουρι. Συγκλονίστηκε όταν ανακάλυψε πόσο μοχθηρές ήταν οι ταμπλόιντ για τον frontman των Queen τις μέρες και τις εβδομάδες μετά τον θάνατό του.

«Είμαι ουσιαστικά σκηνοθέτης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, επομένως είμαι αρκετά συνηθισμένος να παρατηρώ τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχω τεκμηριώσει πολλές όλα αυτά τα χρόνια», δήλωσε ο James στο PinkNews. «Αλλά αναρωτιέμαι πώς μπορεί να έχει γράψει κάποιος τόσα φρικτά πράγματα για τον Φρέντι μετά τον θάνατό του».

«Υπήρχαν τίτλοι όπως, “Θα πυροβολούσα τον γιο μου αν είχε AIDS”. Τίτλοι που όταν τους διάβαζες σίγουρα σκεφτόσουν: “Πώς γίνεται να τυπώσει κάποιος κάτι τέτοιο;”. Απλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Και μετά άκουγες τη Μάργκαρετ Θάτσερ να αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία, λες και είναι κάτι κακό και συνειδητοποιείς ότι ήταν προϊόν της εποχής».

Ο Dan Hall είναι παραγωγός στο Freddie Mercury: The Final Act. Κοιτάζοντας πίσω εκείνη την εποχή, πιστεύει ότι οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν τη φήμη του Freddie για να τον διαπομπεύσουν τις εβδομάδες και τους μήνες μετά το θάνατό του – γι’ αυτό βάλθηκαν να διαλύσουν αυτή τη φήμη.

«Υπήρχε αυτή η αίσθηση του “δεν είμαι και τόσο χαρούμενος με την ακολασία του” – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό – ή “δεν μου άρεσε πολύ που ήταν bi, αλλά τον συγχώρεσα γιατί με διασκέδασε”», εξηγεί ο Dan. «Αυτό είναι φρικτό. Λες και δεν ήταν άνθρωπος, αλλά απλώς ένας διασκεδαστής. Δεν είχε σημασία γι΄αυτούς ότι πέθανε, γι’ αυτό και αμέσως μετά το θάνατό του, οι άνθρωποι άρχισαν να βγάζουν βρώμικους τίτλους σχετικά με τη ζωή του».

Τα μέλη των Queen, Brian May και Roger Taylor, τρομοκρατήθηκαν από τη συμπεριφορά των ταμπλόιντ 

Στο ντοκιμαντέρ εμφανίζονται τόσο ο Brian May όσο και Roger Taylor, οι οποίοι δηλώνουν αηδιασμένοι από την κακομεταχείριση των ταμπλόιντ. Και οι δύο μιλούν συγκινητικά και ειλικρινά για τον στενό τους φίλο. Το μήνυμά τους είναι σαφές – αυτό που ξέχασαν οι ταμπλόιντ ήταν ότι ο Φρέντι ήταν άνθρωπος, ένας άνθρωπος που υπέφερε και πάλευε και πιθανότατα ήταν τρομοκρατημένος από αυτό που τότε ήταν μια διάγνωση θάνατου.

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!