Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός, Αλ Πατσίνο, δώρισε τα χρήματα που έβγαλε από την γκέι ταινία «Cruising», σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, αφού συνειδητοποίησε ότι εκμεταλλευόταν τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Στην ταινία του 1980, που είναι χαλαρά βασισμένη σε ένα βιβλίο του Τζέραλντ Γουόκερ, πρωταγωνιστεί ο Αλ Πατσίνο ως αστυνομικός που ξεκινάει μια μυστική αποστολή με την ελπίδα να βρει έναν κατά συρροή δολοφόνο που στοχεύει γκέι άνδρες στη Νέα Υόρκη.
Γράφοντας για την ταινία στη νέα του βιογραφία, ο Πατσίνο αναγνώρισε ότι το «Cruising» «έγινε πολύ αμφιλεγόμενο κατά τη διάρκεια της παραγωγής του», με τους διαφωνούντες να ανησυχούν ότι μπορεί να αποβεί επιζήμιο για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Η ταινία απεικονίζει τους γκέι άνδρες να ζουν διπλές ζωές και να κάνουν ανώνυμο cruising σε δημόσιους χώρους και άσχημα ξενοδοχεία. Σύμφωνα με το People, ο Πατσίνο δεν συνειδητοποίησε ότι «εκμεταλλευόταν» την κοινότητα, μέχρι που τελείωσαν τα γυρίσματα.
Έγραψε ότι εν τέλει παρέμεινε «σιωπηλός» αντί να προωθεί την ταινία μετά την κυκλοφορία, και ότι δώρισε ό,τι χρήματα έβγαλε για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
«Πήρα τα λεφτά, και ήταν πολλά, και τα έβαλα σε ένα ακατάσχετο τραπεζικό ταμείο», είπε ο Πατσίνο.
«Το έδωσα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και, με τους τόκους, μπόρεσε να διαρκέσει μερικές δεκαετίες. Δεν ξέρω αν αυτό ανακούφισε τη συνείδησή μου, αλλά τουλάχιστον τα χρήματα έκαναν κάτι καλό».
Η χρηματική δωρεά έγινε ανώνυμα, καθώς ο ηθοποιός δεν ήθελε να φανεί ως ένα διαφημιστικό κόλπο. «Ήθελα απλώς να βγει κάτι θετικό από όλη αυτήν την εμπειρία», πρόσθεσε, χωρίς όμως να προσδιορίσει σε ποια φιλανθρωπικά ιδρύματα πήγαν τα λεφτά.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Γουίλιαμ Φρίντκιν, δήλωσε στο The Wrap το 2013 ότι η ταινία «δεν ήταν το καλύτερο βήμα προς τα μπροστά για το γκέι κίνημα», αλλά υπογράμμισε ότι δεν ήταν ποτέ ο σκοπός του να γίνει η ταινία μια κριτική προς τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
«Απλώς σκέφτηκα ότι ο κόσμος του S&M θα αποτελούσε ένα καλό σκηνικό για ένα μυστηριώδες έγκλημα, δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να αντικατοπτρίζει τον γκέι τρόπο ζωής», είπε. «Κατάλαβα τότε ότι οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να πετύχουν τα γκέι δικαιώματα δεν θα εκτιμούσαν μια τόσο σκληρή εικόνα. Εξακολουθεί να είναι πολύ σκληρή, πολύ σκληρή και διφορούμενη».
