«To δωμάτιο μου», «το πάρκο που συχνάζω», «η ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση στην οποία ανήκω». Αναζητώντας τα safe spaces της τρανς – non binary κοινότητας, καλέσαμε οχτώ άτομα να φωτογραφηθούν στον χώρο εκείνον (και να μας μιλήσουν γι΄αυτόν), που τα κάνει να αισθάνονται ασφαλή.
Λατρεύω κάθε γωνιά της Αθήνας. Το Πάρκο Ελευθερίας είναι ένα όμορφο σημείο πράσινου στην καρδιά της, δυο βήματα από το σπίτι μιας ξαδέρφης μου που αγαπώ πολύ και απέναντι από το νοσοκομείο όπου παρακολουθείται η φυλομετάβασή μου. Κάτω από τον Λυκαβηττό, δίπλα από το Μέγαρο Μουσικής και με θέα στη Βασιλίσσης Σοφίας αισθάνομαι και ορατή και ασφαλής.
Το safespace μου αυτή την περίοδο είναι ο χώρος της Colour Υouth. Εκεί ήταν η πρώτη μου, ουσιαστικά, επαφή με ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και ο πρώτος χώρος που ένιωσα άνεση να εκφράσω ελεύθερα την ταυτότητα μου ως queer άτομο. Στην Colouryouth γνώρισα πολλά όμορφα πλάσματα και απέκτησα νέες ουσιαστικές φιλίες μέσω διάφορων events που γινόντουσαν στον χώρο.
Η βιβλιοθήκη (We Need Books) είναι ένας ήσυχος χώρος που με εμπνέει, με βοηθάει να συγκεντρωθώ και με κάνει να νιώθω απόλυτη ασφάλεια. Είναι ξεκάθαρα queer-friendly, διαθέτοντας μία ενότητα ΛΟΑΤΚΙ λογοτεχνίας και είναι ελεύθερη για όλους. Έρχονται παιδιά, ηλικιωμένοι, φοιτητές και καλλιτέχνες, και όσο κι αν διαφέρουμε, όποιες γλώσσες κι αν μιλάμε, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και συνυπάρχουμε.
Το σπίτι μου είναι το safe space μου. Είναι ο μονός χορός στον οποίο μπορώ να νιώσω 100% ελεύθερη και να αφήσω την φαντασία μου να οργιάσει. Μέσα σε αυτούς τους 4 τοίχους έχω καταφέρει να βρω τον εαυτό μου και να ξεκινήσω να σχεδιάζω ρούχα που με φέρνει λίγο πιο κοντά στο όνειρο μου να μετακομίσω στο Λονδίνο και να γινώ σχεδιάστρια μόδας.
Η ελευθερία μας εύχομαι να είναι παντού, όπως ακριβώς νιώθω και εγώ. Ο λόγος που διάλεξα το Ζάππειο είναι γιατί υπάρχει ο θεός του Έρωτα εκεί. Η αγάπη και ο έρωτας για μένα είναι το οξυγόνο της ζωής και φυσικά δε θα μπορούσα πάρα μόνο να τον ακολουθώ πιστά. Εύχομαι να αγαπήσουμε όλα μας εμάς, με ένα χαμόγελο που θα φωτίζει τη ζωή μας.
Το σπίτι σου είναι εκείνος ο χώρος που σε κάνει να αισθάνεσαι ασφαλής. Δεν ένιωσα ποτέ έτσι, μέχρι που απέκτησα καινούργιο συγκάτοικο. Το γατάκι μου έκανε το διαμέρισμα έναν χώρο γεμάτο αγάπη, ζωή και χάδια. Τώρα ξέρω πράγματι τι σημαίνει σπίτι, ξέρω τι σημαίνει safe space. Ευχαριστώ Μούστη.
Κάποτε έλεγα πόσο πολύ θέλω να φύγω από αυτούς τους τέσσερις τοίχους του πατρικού μου για να ξεφύγω από το τραύμα του να μεγαλώνεις ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο στην Ελλάδα. Πλέον είναι ο χώρος που νιώθω πραγματικά ελεύθερο να εκφραστώ, να «παίξω», και να ανακαλύψω τον εαυτό μου, την αυθεντική μου φύση αλλά και όλες τις εκφάνσεις του φύλου μου.
Φίλιππος
Σε μια κοινωνία που δε σέβεται την ταυτότητα μου, νιώθω ελεύθερος σε ένα μικρό διαμέρισμα γεμάτο θαλπωρή και αγάπη, με την κολλητή μου. Οι σημαίες που ήταν χρόνια χωμένες σε μια ντουλάπα, πλέον στολίζουν περήφανα το χώρο και επιτέλους έχω ένα πολύχρωμο «καταφύγιο».
φωτογραφίες: Γιώργος Κασαπίδης
