Μια φεμινιστική θέση που δεν αντιτίθεται στην τρανσφοβία είναι μια περιθωριακή θέση

24/09/2020
BERLIN, GERMANY - SEPTEMBER 15: Judith Butler poses for a photo at the Jewish Museum on September 15, 2012 in Berlin, Germany. Butler is a philosopher and professor awarded the Theodor W. Adorno Award this year. (Photo by Target Presse Agentur Gmbh/Getty Images)

H φιλόσοφος και φεμινίστρια Τζούντιθ Μπάτλερ μίλησε για τον “φεμινισμό” αλλά και για τις φοβικές απόψεις που τον θέλουν να αποκλείει τα τρανς άτομα.

Τη συνέντευξη επιμελήθηκε η Alona Ferber.

Σε μια συνέντευξη στο New Statesman, η Μπάτλερ – μια κορυφαία φεμινίστρια και διανοούμενη της οποίας το έργο για το φύλο, τη σεξουαλικότητα και τη φιλοσοφία εκτείνεται σε αρκετές δεκαετίες – καθιστά απόλυτα ξεκάθαρο, 100 τοις εκατό, ότι δεν βρίσκεται εδώ για το είδος των “φεμινιστριών” που αποκλείουν τις τρανς γυναίκες.

Παρά τις προσπάθειες της δημοσιογράφου να περιγράψει αυτές τις  “κριτικές ως προς το φύλο” ως “δημοφιλείς”, η Μπάτλερ απαντά πολύ ξεκάθαρα ότι όλο αυτό πρόκειται για ένα “περιθωριακό κίνημα“.

Θέλω πρώτα να ρωτήσω αν οι φεμινίστριες που αποκλείουν τα τρανς άτομα αποτελούν το κύριο ρεύμα των φεμινιστριών“, με τη Μπάτλερ να απαντά: “Αν είναι σωστό να ταυτίσετε τη μία με την άλλη ομάδα, τότε μια φεμινιστική θέση που δεν αντιτίθεται στην τρανσφοβία είναι μια περιθωριακή θέση. Νομίζω ότι είναι λάθος. Στοιχηματίζω ότι οι περισσότερες φεμινίστριες υποστηρίζουν τα τρανς δικαιώματα και αντιτίθενται σε όλες τις μορφές τρανσφοβίας.

https://twitter.com/blipstress/status/1308614648460177408?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1308614648460177408%7Ctwgr%5Eshare_3&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.pinknews.co.uk%2F2020%2F09%2F23%2Fjudith-butler-trans-exclusionary-gender-critical-feminism-jk-rowling-transphobia%2F

Στη συνέχεια, η 64χρονη, η οποία ίσως είναι πιο γνωστή για το βιβλίο της Gender Trouble (Αναταραχή Φύλου) του 1990, ερωτάται για τον “γενικό δημόσιο λόγο” σχετικά με το εάν οι τρανς άνθρωποι πρέπει να επιτρέπεται νομικά να αυτοπροσδιορίζονται οι ίδιοι σε σχέση με το φύλο τους (αυτή η πιθανότητα χάθηκε όταν η επικεφαλής ισότητας Liz Truss αρνήθηκε να αποϊατρικοποιήσει το Νόμο για την Νομική Αναγνώριση Ταυτοτητας Φύλου).

Η δημοσιογράφος αναφέρθηκε και στην τρανσφοβική άποψη της JK Rowling, η οποία υποστηρίζει πως “αν τα τρανς άτομα έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν τα ίδια το νόμιμο φύλο τους, αυτό συνεπάγεται ότι “θα θέσει τις γυναίκες σε κίνδυνο να υποστούν βία.”

Αν κοιτάξουμε προσεκτικά το παράδειγμα που χαρακτηρίζετε ως “δημοφιλές”, μπορούμε να δούμε ότι υπάρχει ένα κομμάτι “φαντασίας”, ισχυρίζεται η Μπάτλερ.

“Μια φεμινίστρια που έχει μια τέτοια άποψη υποθέτει ότι το πέος ορίζει το άτομο και ότι οποιοδήποτε άτομο με πέος θα ταυτίζεται ως γυναίκα με σκοπό να χρησιμοποιεί τα αποδυτήρια και να αποτελεί απειλή για τις γυναίκες μέσα. Υποθέτει ότι το πέος είναι η απειλή ή ότι κάθε άτομο που έχει πέος και αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα εμπλέκεται ουσιαστικά σε μια ανειλικρινή και επιβλαβή μορφή μεταμφίεσης.

Αυτό συνεπάγεται μια πλούσια φαντασία, η οποία προέρχεται από ισχυρούς φόβους, αλλά δεν περιγράφει μια κοινωνική πραγματικότητα. Οι τρανς γυναίκες συχνά δέχονται διακρίσεις στα αποδυτήρια των ανδρών και οι τρόποι αυτοπροσδιορισμού τους είναι τρόποι περιγραφής μιας ζωντανής πραγματικότητας, που δεν μπορεί να συλληφθεί ή να ελεγχθεί από τις φαντασιώσεις που τις προσάπτονται.”

Το γεγονός ότι τέτοιες φαντασιώσεις γίνονται αντιληπτές ως γενικό επιχείρημα, είναι που προκαλεί ανησυχία.

Ερωτηθείσα ξανά για την JK Rowling, η Μπάτλερ απαντά ότι ενώ είναι προφανώς “ενάντια στην διαδικτυακή κακοποίηση κάθε είδους“, συμπεριλαμβανομένης της “βίαιης ή κακοποιητικής γλώσσας που χρησιμοποιείται στο διαδίκτυο εναντίον ανθρώπων όπως η JK Rowling“, προφανώς επίσης διαφωνεί με τις απόψεις της σχετικά με τους τρανς ανθρώπους.

Και, προσθέτει: “Ομολογώ ότι μπερδεύομαι από το γεγονός ότι επισημαίνετε την κακοποίηση εναντίον της JK Rowling, αλλά δεν αναφέρετε την κακοποίηση εναντίον των τρανς ανθρώπων και των συμμάχων τους που συμβαίνει τόσο διαδικτυακά όσο και αυτοπροσώπως.”

Εάν πρόκειται να αντιταχθούμε σε φαινόμενα παρενόχλησης και απειλών, όπως σίγουρα θα έπρεπε, θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι έχουμε μια καθαρή εικόνα σχετικά με το πού συμβαίνουν αυτά τα φαινόμενα, ποια άτομα επηρεάζονται βαθύτερα και αν γίνεται ανεκτό από εκείνους που θα έπρεπε να αντιδρούν σε αυτό. Δεν σημαίνει ότι οι απειλές εναντίον μερικών ανθρώπων είναι ανεκτές, αλλά εναντίον άλλων είναι απαράδεκτες.

Η Μπάτλερ επισημαίνει επίσης το γεγονός ότι συμμετέχοντας σε έναν αγώνα ενάντια στην “ιδεολογία του φύλου” και προωθώντας τη βιολογική ουσιοκρατία, οι φεμινίστριες που αποκλείουν τα τρανς άτομα μοιράζονται την ίδια θέση με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Είναι οδυνηρό να βλέπουμε ότι η θέση του Τραμπ πως το φύλο πρέπει να καθορίζεται από το βιολογικό σεξ και ότι η ευαγγελική και δεξιά Καθολική προσπάθεια να απομακρύνει τη μεταβλητή του φύλου από την εκπαίδευση και τη δημόσια πολιτική συμφωνεί με την επιστροφή των ριζοσπαστικών φεμινιστριών που αποκλείουν τα τρανς άτομα στο ρεύμα της βιολογικής ουσιοκρατίας“, ισχυρίζεται η Μπάτλερ.

Είναι θλιβερό που ορισμένες φεμινίστριες προωθούν μια ιδεολογία ενάντια σε αυτή του φύλου, μια θέση που υιοθετούν οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις στην κοινωνία.

https://twitter.com/KGuilaine/status/1308676321925648384?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1308676321925648384%7Ctwgr%5Eshare_3&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.pinknews.co.uk%2F2020%2F09%2F23%2Fjudith-butler-trans-exclusionary-gender-critical-feminism-jk-rowling-transphobia%2F

Η Μπάτλερ επαναφέρει επίσης τη συζήτηση πίσω στη ζωή των τρανς ατόμων. “Ας είμαστε σαφείς ότι η συζήτηση εδώ δεν διεξάγεται μεταξύ φεμινιστριών και τρανς ακτιβιστών», λέει. “Υπάρχουν φεμινίστριες που “επιβεβαιώνουν” τα τρανς άτομα, όπως και πολλά τρανς άτομα είναι επίσης αφοσιωμένα στο φεμινισμό.

Ένα σαφές πρόβλημα είναι ότι το όλο ζήτημα πλαισιώνεται ως μία συζήτηση μεταξύ φεμινιστριών και τρανς ανθρώπων. Δεν είναι. Ένας λόγος για να απορρίψουμε αυτό το πλαίσιο είναι ότι ο τρανς ακτιβισμός συνδέεται με τον queer ακτιβισμό και με τις φεμινιστικές “κληρονομιές” που παραμένουν πολύ ζωντανές σήμερα που μιλάμε.

Ο φεμινισμός ήταν πάντα αφοσιωμένος στην αναγνώριση του ότι οι κοινωνικές έννοιες του να είναι κάποιο άτομο άντρας ή γυναίκα, δεν έχουν ακόμη οριστεί.

Τόνια Στεργίου

Όταν αναλογίζομαι τον εαυτό μου μικρό, αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι πως μου άρεσε να γράφω. Οι πρώτες μου αναμνήσεις έχουν να κάνουν με ένα κάπως αυτάρεσκο κοριτσάκι να δηλώνει ευθαρσώς: “Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας και θα μοιράζω αυτόγραφα στους θαυμαστές μου.” Μεγαλώνοντας όμως οι τάσεις ναρκισσισμού μου ευτυχώς με εγκατέλειψαν κι άρχισα να σκέφτομαι πιο συλλογικά. Βρέθηκα έτσι λίγα χρόνια αργότερα να σπουδάζω Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και να σπάω κάθε μέρα το κεφάλι μου πώς να κάνω αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο. Η πολλή σκέψη με οδήγησε σε πρώτη φάση στο Antivirus, το οποίο έχει καταλήξει να είναι κάτι σαν οικογένεια για μένα. Εδώ θα με βρείτε να γράφω ό,τι με προβληματίζει, ό,τι με θυμώνει κι ό,τι με λυτρώνει. Έχω αδυναμία στις δυναμικές ιδέες, στους ακομπλεξάριστους ανθρώπους και στα βιβλία. Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, τις δογματικές απόψεις και το να μην έχω έμπνευση όταν τη χρειάζομαι. Τώρα αν θελήσετε κάποια στιγμή να μου μεταφέρετε κι εσείς τις ιδέες σας ή να κάνετε κάποια σχόλια, θα με βρείτε στα κοινωνικά δίκτυα. Εναλλακτικά μπορείτε να μου προσφέρετε καφέ ή σοκολάτα και θα τα βρούμε.




Δες και αυτό!