Τίποτε απολύτως δεν είπε το ΣτΕ στην απόφαση του για το θέμα της αιμοδοσίας εκτός από την παράλειψη ουσιώδους τύπου της ελλιπούς αιτιολογίας, λόγω μη λήψης υπόψη μιας από τις πολλές γνωμοδοτήσεις που υπάρχουν για το θέμα.
Γράφει ο Βασίλης Σωτηρόπουλος*
Λήψη υπόψη φυσικά δεν σημαίνει και αποδοχή!
Επομένως τίποτε δεν κέρδισαν οι προσφεύγοντες καθώς η πορεία της υπόθεσης τωρα είναι πολύ απλή: η Διοίκηση του Υπουργείου απλά θα επανεκδώσει την απόφαση ως έχει, έχοντας φροντίσει να λάβει υπόψη τυπικά την γνωμοδότηση της επιτροπής και τελικά θα επαναφέρει με επιστημονικά στοιχεία την ρύθμιση στην ορθή της διάσταση: έτσι ώστε δηλαδή η σεξουαλική επαφή ενιαία, είτε με ομόφυλο είτε με ετερόφυλο άτομο να κρίνεται διοικητικά ότι είναι της ίδιας και της αυτής επικινδυνότητας.
Εξάλλου το ΣτΕ αναφέρεται απλώς σε γνωμοδότηση που πρέπει να ληφθεί υπόψη και όχι βέβαια να τηρηθεί, καθώς με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία κατά την έννοια του άρθρου 17 ΚΔΔιαδ η υπουργική απόφαση σαφώς και δύναται νομίμως να αποκλίνει από μια απλή επιστημονική γνωμοδότηση εφόσον φυσικά μπορεί να επικαλεστεί την επαρκή επιστημονική αντίκρουση της από άλλη γνωμοδότηση.
Στο δίκαιο της υγείας δεν νομοθετούν οι γνωμοδοτούντες, αλλά όπως και παντού ο νομοθέτης και η κανονιστικώς δρώσα διοίκηση.
Επομένως το ΣτΕ επισήμανε απλώς μια ασήμαντη τυπική έλλειψη στην αιτιολογία των υπουργικών αποφάσεων και όχι κάποια ουσιαστική παραβίαση του νόμου ως προς την εξίσωση των αιμοδοτών χωρίς διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Αυτή είναι η πραγματική διάσταση της συγκεκριμένης δικαστικής απόφασης. Μια ασήμαντη τυπική παράλειψη στην διατύπωση της διοίκησης που θεραπεύεται με λίγο καλύτερα νομικά.
*Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος είναι δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Το παρόν κείμενο αποτελεί ανάρτηση του ίδιου στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
