Ματιά στο κίνημα που όλοι γνωρίζουμε -αλλά μάλλον δε γνωρίζουμε-

17/03/2021
από
φεμινισμός
φεμινισμός

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου εμείς οι γυναίκες ( και όχι μόνο) έχουμε βρεθεί σε συζήτηση με οικογενειακό ή φιλικό μας πρόσωπο σχετικά με έμφυλα ζητήματα.

Λίγα λεπτά ‘μέσα’ στη συζήτηση και καταλαβαίνεις πως είναι σχεδόν αδύνατο να κάνεις μια ποιοτική και σωστή συζήτηση με κάποιο άτομο, που μόλις και μετά βίας γνωρίζει ορισμένα πράγματα περί του θέματος. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την έκβαση ενός διαλόγου να διατυπώνονται τεκμηριωμένες απόψεις σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα και να μη στηρίζονται οι ομιλητές σε αβάσιμες πληροφορίες.

Για παράδειγμα, ουκ ολίγες φορές έχει τύχει σε κάποια/ον/ο  να συνομιλεί με ένα άτομο σχετικά με το κίνημα του φεμινισμού και να ισχυριστεί πως σκοπός και ιδέα της όλης αυτής προσπάθειας είναι η υπεροχή της γυναίκας. Κάπου εδώ, λοιπόν, ίσως χρειαστεί να λήξει αυτή η ατελέσφορη συζήτηση και να συμβουλέψεις το άλλο άτομο να ενημερωθεί πιο πολύ περί του θέματος, έτσι ώστε η διαδικασία αυτή να έχει  κάποιο νόημα, ίσως την επόμενη φορά.

Με αφορμή αυτό, ας πιάσουμε το ζήτημα του φεμινιστικού κινήματος από την αρχή κι ας δούμε γενικά κάποιες πληροφορίες γι’ αυτό.

Ο φεμινισμός ως φιλοσοφία και κίνημα  μπορεί να χρονολογηθεί από τον Διαφωτισμό με στοχαστές, όπως οι Λαίδη Μόνταγκιου (Mary Wortley Montagu) και Μαρί Ζαν Αντουάν Νικολά ντε Καριτά, ή αλλιώς ως Μαρκήσιος de Condorcet, υπέρμαχοι της γυναικείας εκπαίδευσης. Ο φεμινισμός έγινε ένα οργανωμένο κίνημα τον 19ο αιώνα, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν πως οι γυναίκες υφίστανται άδικη μεταχείριση. Το πρώτο συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών πραγματοποιήθηκε στο Seneka Falls, στη Νέα Υόρκη, το 1848. Οι απαρχές του κινήματος του φεμινισμού, τοποθετούνται γύρω από τη Γαλλική Επανάσταση. Αρχικά, είχε τη μορφή ενός τετραδίου παραπόνων (1789), το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στη λεγόμενη Διακήρυξη Δικαιωμάτων των Γυναικών (1791). Από εκεί, το ενδιαφέρον μεταφέρεται στην Αγγλία, 70 χρόνια αργότερα, με τον αγώνα για τη διεκδίκηση ψήφου. Βασική αρχή ,δεν ήταν άλλη από την ισότητα των δυο φύλων. Κάπου στον εικοστό αιώνα εμφανίζονται και οι σουφραζέτες, οι οποίες ξεκίνησαν τη δράση τους με εισβολές σε βουλευτικές συνεδριάσεις και συνέχισαν με εμπρησμούς δημοσίων κτιρίων.

Την ίδια περίπου περίοδο στις Η.Π.Α. (1848) έχουμε την πρώτη Διακήρυξη Συναισθημάτων με αιτήματα που αφορούσαν το δικαίωμα ψήφου και τη διεκδίκηση δικαιωμάτων γενικότερα σε σχέση με προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες της εποχής είτε στο σπίτι είτε στον χώρο εργασίας τους. Σαράντα χρόνια μετά έχουμε το πρώτο Φεμινιστικό Συνέδριο.

Αξίζει να σημειωθεί πως η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η ημέρα της γυναίκας σε ανάμνηση της μεγάλης διαμαρτυρίας, που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωσαν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από τις γυναίκες. Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909. Από το 1975 η ημέρα της γυναίκας διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη την γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.

Όπως ήδη έχει αναφερθεί ο φεμινισμός, ως κοινωνικό κίνημα, εστιάζεται στον περιορισμό ή την  εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην προώθηση των ελευθεριών, των δικαιωμάτων, των ζητημάτων και των συμφερόντων των γυναικών μέσα σε κάθε κοινωνία κάθε πολιτισμού, κάθε χώρας και κάθε Ηπείρου. Δεν αποτέλεσε και δε θα αποτελέσει ποτέ ως στόχο του η υπεροχή του γυναικείου φύλου και η στερεοτυπική, ρατσιστική συμπεριφορά έναντι μιας ορισμένης ομάδας ανθρώπων. Ίσως ,το σκεπτικό αυτό να πηγάζει από το γνωστό ρητό ” Μην κάνεις ό,τι δε θες να σου κάνουν”. Το κίνημα αυτό εξελίσσεται με τον καιρό ακόμη περισσότερο και  έρχεται να αγκαλιάσει όχι μόνο τις γυναίκες αυτού του πλανήτη, αλλά και διάφορες άλλες κοινωνικές ομάδες, που δέχονται ανάρμοστες, ρατσιστικές, ομοφοβικές, χυδαίες συμπεριφορές, ομάδες που δυστυχώς ίσως να βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας καθώς και να θίξει διαφόρων ειδών κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα.

Επομένως, γιατί η προώθηση, η συμμετοχή και η υποστήριξη του φεμινιστικού κινήματος θίγει και, ενδεχομένως,  φοβίζει προσωπικότητες, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος; Γιατί η ελευθερία μας σας τρομάζει και σας προσβάλλει τόσο πολύ;

Γράφει η Κωνσταντίνα Καραχάλιου


Πληροφορίες σχετικά με την ιστορική εξέλιξη του φεμινισμού= Τσαρδάκης, Δ.(2019). Η γυναίκα και το φεμινιστικό κίνημα. Ανάκτηση από: https://www.capital.gr/me-apopsi/3347783/i-gunaika-kai-to-feministiko-kinima (τελευταία πρόσβαση 11/3/2021)

 




Δες και αυτό!