Η Ένωση Σκηνοθετών – Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ), συνεχίζει τη δράση LANDMARKS II – Το Σινεμά στο Κέντρο | Η Αθήνα στο Σινεμά με τελευταία προβολή και συναυλία Larry Gus στο ΑΣΤΟΡ τη Μεγάλη Δευτέρα 29 Απριλίου.
Οι προβολές ταινιών που έλαβαν χώρα τις προηγούμενες Δευτέρες του Απριλίου στα ιστορικά σινεμά του κέντρου στέφθηκαν με επιτυχία, αναδεικνύοντας την σχέση της Αθήνας με το σινεμά, και καλώντας το κοινό να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές της πόλης που ζούμε, μέσα από τον κινηματογράφο.
Σκηνοθέτες, ηθοποιοί και ακαδημαϊκοί προλόγισαν τις ταινίες και αποκάλυψαν διαφωτιστικές λεπτομέρειες τόσο για την κατασκευή των ταινιών όσο και την Αθήνα προηγούμενων δεκαετιών. Από τον κινηματογράφο Έλλη και την συγκινητική, εξομολογητική ομιλία του Χρήστου Ρούσου, την αληθινή ιστορία του οποίου “παραποίησε” Ο Άγγελος (1982) που προβλήθηκε στην ενότητα Αληθινά Εγκλήματα στην Αθήνα, περάσαμε στον κινηματογράφο Άστυ και την ιδιοσυγκρασιακή μίξη φιλίας και τέχνης που εφάρμοσε ο Σταύρος Τορνές στην δημιουργία του Ένας Ερωδιός για τη Γερμανία (1987) όπως μας τη διηγήθηκαν οι πρωταγωνιστές του Μύρνα Τσάπα και Μάριος Καραμάνης στην ενότητα Αθήνα Πόλη Λαβύρινθος. Και από εκεί βρεθήκαμε στον κινηματογράφο Cinobo Όπερα να συζητάμε για την περιθωριακή Αθήνα του 2003 που η επερχόμενη Ολυμπιάδα επιχειρούσε να κρατήσει κρυφή, με τους πρωταγωνιστές του Delivery (2004) Θάνο Σαμαρά και Αλεξία Καλτσίκη, στην ενότητα Αθέατη Αθήνα.
Ειδικά για το αφιέρωμα Το Σινεμά στο Κέντρο, ο κινηματογραφιστής Φώτης Κοροσιάδης δημιούργησε ένα 10λεπτο βίντεο-κολάζ που περιγράφει με τον δικό του τρόπο την σχέση της Αθήνας με τον κινηματογράφο:
«Έχει να κάνει με τα περάσματα. Τους αθέατους μη-τόπους της πόλης, τους τόπους που αλλάζουν χρήσεις κατά τη διάρκεια της μέρα (ή νύχτας) ανάλογα με το συγκείμενο των έμφυλων, πολιτικών (και άλλων) υποκειμένων και επιτελέσεων που τους πλαισιώνουν. Πατησίων, Ομόνοια, Αθηνάς, Πανεπιστημίου, Ζάππειο, Συγγρού, δρόμοι με τη δική τους (υπο)πολιτισμική ιστορία, σωματικότητα και μνήμη στο δημόσιο χώρο. Τα πολλαπλής υφής πάρε-δώσε. Εξάλλου, η «Αθήνα» παλαιότερα λεγόταν «Αθήναι», δηλαδή «πολλές Αθήνες». Αυτές τις «Αθήνες» αναζήτησα σε ένα εκτενές σώμα ταινιών του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου και επιχείρησα να τις μοντάρω ως μια ετεροτοπία, μια αστική γεωγραφία σεξουαλικότητας, δοσοληψίας, διελεύσεων χωρίς μετρήσιμο στίγμα και άλλων «οχληρών και ανεπιθύμητων χρήσεων» που δημιουργείται στο ρήγμα παράνομου-νόμιμου και ιδιωτικούδημόσιου, έναν τόπο που ξεφεύγει κάθε στατικό ορισμό, έναν τόπο σε διαρκή κίνηση. Ως δικά μας, αντι-μνημειακά πρόσωπα που εγγράφονται με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο στο σώμα της πόλης. Ειδικά σε μια εποχή που ο καλπάζων αστικός εξευγενισμός έχει εξαφανίσει ήδη τέτοιες αυτόνομες χρήσεις του δημόσιου χώρου σε πολλά σημεία της πόλης, η έγκληση του Γιώργου Μαρνελάκη ηχεί ακόμα πιο έντονα: «Όσες και όσοι από εμάς επιμένουμε να μην αποστρεφόμαστε τις απολαύσεις των σωμάτων μας, όσες και όσοι από εμάς, έχουμε παραδεχτεί τη σωματικότητά μας, ξέρουμε καλά ότι η “ανάπλαση” δεν αποτελεί απαραίτητα κάποιο είδος “απειλής”, αν και εμάς ακριβώς στοχεύει ίσως πιο επίμονα από οτιδήποτε άλλο. Εμείς ξέρουμε καλά ότι η πόλη και οι δρόμοι της, πεζοδρομημένοι ή όχι, πάντα καταφέρνουν με επιμονή να παράγουν χώρο για εμάς».
Φτάνουμε λοιπόν στις τελευταίες προβολές μας, αυτές που μιλάνε για την Queer Αθήνα, αυτή την πόλη που νοηματοδοτείται από την ίδια τη ζωή στα πάρκα, στους δρόμους και τις πλατείες της, μια άκρως ερωτική πόλη που είναι νυχτερινή για τους περισσότερους κατοίκους της. Ο Τσαρουχικός γυμνός Άγγελος της Αθήνας του Αγγελόπουλου περιπλανιέται με την μηχανή του από την άκρη της πόλης, το Μενίδι του Γιάνναρη, στο κέντρο της, για να συναντήσει το βλέμμα των ποιητών του Σπετσιώτη μέσα στα πάρκα μια άλλης εποχής ή στην διαφορετική Ομόνοια του Χάρη Παπαδόπουλου. 
Μεγάλη Δευτέρα 29/4 | ΑΣΤΟΡ
- Μετέωρο και Σκιά, Τάκης Σπετσιώτης, 1985, 101’ | 18:00
Προλογίζει ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τάκης Σπετσιώτης
Η ζωή του αυτόχειρα ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Ομοφυλόφιλος, ναρκομανής και κομμουνιστής, αποτελούσε σκάνδαλο για τη συντηρητική αθηναϊκή κοινωνία του καιρού του και για την κοινωνική τάξη από την οποία προερχόταν.
- Queer Μικρού Μήκους | 20:10
Προλογίζει ο καθηγητής Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου, Κωνσταντίνος Κυριακός
- Αθήνα, Επιστροφή στην Ακρόπολη, Θόδωρος Αγγελόπουλος, 1983, (μεσαίου μήκους 43′)
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ύστερα από την κινηματογραφική του περιπλάνηση στην επαρχία, επέστρεψε στη γενέθλια πόλη του και στο ντοκιμαντέρ, με τη μορφή ποιητικού ημερολογίου. Το ντοκιμαντέρ του ανατέθηκε στο πλαίσιο μιας τηλεοπτικής σειράς για τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Με σκηνές από προηγούμενες ταινίες του και με μοντέρνα νεοελληνική ποίηση, ζωγραφική και μουσική, δημιούργησε το πορτραίτο «μιας διαφορετικής Αθήνας».
- Poste Restante – Ομόνοια, Χάρης Παπαδόπουλος, 1982, (μικρού μήκους 14′)
Ένα μείγμα πραγματικότητας και μυθοπλασίας για τη νυχτερινή ζωή στην πλατεία Ομονοίας και τις γύρω περιοχές.
- Μια Θέση στον Ήλιο, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, 1995, (μεσαίου μήκους 45′)
Αθήνα. Στα απόνερα της κατάρρευσης του κομμουνιστικού μπλοκ, άλλο ένα τρένο καταφθάνει γεμάτο οικονομικούς μετανάστες. Ανάμεσα στους απελπισμένους και φτωχούς είναι κι ο Παναγιώτης, 18 χρονών, ένα φιλόδοξο παιδί απ’ την Αλβανία. Στους κατάφωτους νυχτερινούς δρομους, ο Ηλίας, όμορφος και μοναχικός, ψωνίζεται, γυρεύοντας κάποιον που θα τον αποσπάσει από την κενή του ζωή.
- Από την άκρη της πόλης, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, 1998, 94’ | 22:20
Προλογίζει ο φωτογράφος της ταινίας Γιώργος Αργυροηλιόπουλος
Όνειρα, πλάκες και σκληρή καθημερινότητα μιας παρέας νεαρών Ρωσοπόντιων που ζουν στην “άκρη της πόλης” και στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.
- Συναυλία Larry Gus | 00:00
Πάρτυ λήξης με εκρηκτικό live από τον Larry Gus.
Πληροφορίες:
Landmarks II
Τοποθεσία: ΑΣΤΟΡ
Ημερομηνία: Μεγάλη Δευτέρα 29/4/2024
Τιμήεισιτηρίου: 6€ ταινία, 10€ ημέρα
