Καπουτζίδης: Στα 1.000 τηλεοπτικά σίριαλ, ούτε ένα δεν έχει στον πυρήνα του γκέι ήρωα

Δύο στρογγυλά τραπέζια συζήτησης, σχετικά με ΛΟΑΤΚΙ θέματα, έλαβαν χώρα στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, το προηγούμενο διήμερο.

Στο στρογγυλό τραπέζι του Delphi Economic Forum με θέμα «Καταπολεμώντας την περιθωριοποίηση» παρενέβη μέσω σύνδεσης ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος Γιώργος Καπουτζίδης. Λίγο πριν την πρεμιέρα της νέας του σειράς «Σέρρες» στην ψηφιακή πλατφόρμα του ΑΝΤ1 (ξεκινά αύριο, 12 Απριλίου), με κεντρικό ήρωα έναν gay άνδρα που επιστρέφει στον τόπο καταγωγής του, μετά το χαμό της μητέρας του, ο κ. Καπουτζίδης ανέφερε ότι ως gay ένιωσε αποκλεισμό όταν συνειδητοποίησε ότι από τα περίπου 1000 τηλεοπτικά σίριαλ των τελευταίων δεκαετιών στην ελληνική τηλεόραση ούτε ένα από αυτά δεν είχε στον πυρήνα του έναν ομοφυλόφιλο ήρωα.

Όπως σημείωσε με αφορμή το νέο του βήμα, «αυτό που με συγκινεί είναι ότι κάποιος που θα δει τη σειρά μπορεί να ταυτιστεί. Μπορεί να εμπνεύσει τα gay άτομα και μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια».

Νωρίτερα, η Νάνσυ Παπαθανασίου, Eπιστημονική Συντονίστρια στη γραμμή 11528 By Your Side και Scientific Director του φορέα Orlando LGBT+ ανέφερε μεταξύ άλλων:

– Για να μιλήσουμε για ουσιαστική συμπερίληψη, οφείλουμε να αφήσουμε ένα μοντέλο φιλανθρωπίας για να προχωρήσουμε σε ένα μοντέλο ουσιαστικής ενδυνάμωσης, μια συμπερίληψη που τελικά δεν θα αφορά μόνο κάποιες εξαιρέσεις.

– Να σκεφτόμαστε τις διασταυρώσεις των μειονοτικών ταυτοτήτων/εμπειριών που μπορεί να φέρει ένα άτομο. ΛΟΑΤΚΙ+, ανάπηρο, άτομο χωρίς ιθαγένεια -ένα βασικό εμπόδιο πρόσβασης στην εργασία για παράδειγμα είναι ο τρόπος που δίνεται η ιθαγένεια σε μετανάστες-τριες-ά στην Ελλάδα.

– Έχουμε να κάνουμε με τη διαβόητη γυάλινη οροφή που ποτέ δε σπάει -κι εδώ εννούμε ότι δεν σπάει ουσιαστικά με μία μόνο γυναίκα, που γίνεται η εξαίρεση. Χρειάζεται κάτι οριζόντιο.

– Αν μιλάμε για εμπόδια στον χώρο εργασίας, πρέπει να κάνουμε και μια παραδοχή: η μόνη ομάδα που δεν υφίσταται εμπόδια είναι οι cis, στρέιτ, λευκοί άνδρες μέσης ηλικίας, που ανήκουν (εθνοτικά/φυλετικά κ.λπ.) στην πιο mainstream ομάδα κάθε χώρας.

– Πρέπει να αυξήσουμε τις θέσεις στο τραπέζι. Κι όπου χρειάζεται να ανατρέψουμε αυτές που ήδη υπάρχουν.

Μαζί τους στο ίδιο πάνελ συμμετείχαν οι Κωνσταντίνος Δαγριτζίκος (Art director, Co-owner six d.o.g.s.) και Δημήτρης Παγωνούδης (COO, Mikel Coffee Company), ενώ τον συντονισμό έκανε ο Αλέξανδρος Διακοσάββας (Editor in Chief, Lifo).

Κων/νος Δαγριτζίκος, Νάνσυ Παπαθανασίου, Δημήτρης Παγονούδης, Αλέξανδρος Διακοσάββας.

Για τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζει η εταιρεία Mikel σε σχέση με τα άτομα σε κοινωνικό αποκλεισμό έκανε λόγο στη δική του τοποθέτηση ο κ. Παγονούδης, υπογραμμίζοντας ότι αυτό επιτυγχάνεται, ήδη, μέσω της αγγελίας αναζήτησης εργασίας από την επιχείρηση, όπου δεν αποκλείεται κανείς, είναι όλοι ισότιμοι και δεν γίνονται διακρίσεις ούτε στο φύλο, ή στον σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά η διαδικασία επικεντρώνεται στον άνθρωπο και στην δυνατότητα ένταξής του ως οντότητα με τις δικές του δεξιότητες στο περιβάλλον της εταιρείας.

Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι, παρά τα βήματα που έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση, οι νομοθεσίες ανά τον κόσμο δεν είναι παντού οι ίδιες, καθώς υπάρχουν χώρες στις οποίες μόλις πρόσφατα επιτράπηκε η εργασία στη γυναίκα και κράτη όπου η ομοφυλοφιλία θεωρείται παράνομη και τιμωρείται, προσθέτοντας ότι είναι ελπιδοφόρο ότι υπάρχει πρόγραμμα επιδότησης των εργοδοτών με σκοπό να καλύψουν θέσεις εργασίας με ανθρώπους από ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

Για το γεγονός ότι από την πρώτη λειτουργία του Six D.o.g.s. ήταν αυτονόητο ότι θα είναι ανοιχτό σε όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού μίλησε ο κ. Δαγριτζίκος, Art director, Co-owner six d.o.g.s., τονίζοντας, επίσης, είναι ότι είναι αντίθετος και στη φιλοσοφία της «πόρτας» σε ένα χώρο διασκέδασης, που αποκλείει συγκεκριμένες κατηγορίες κόσμου.

Ο εκ των ιδιοκτητών του πολυχώρου στο κέντρο της Αθήνας, εξάλλου, μίλησε και για το Academia, ένα νέο εγχείρημα, μια ΜΚΟ η οποία θα ξεκινήσει την πρώτη της δράση τον Μάιο, ως ένας οργανισμός με δράσεις τέχνης που θα λαμβάνει ως δεδομένα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Άλλο ένα ενδιαφέρον στρογγυλό τραπέζι συζήτησης είχε θέμα: «ΛΟΑΤΚΙ και Οικονομία: Ευκαιρίες και ανάπτυξη».

Το πάνελ της συζήτησης για το θέμα «ΛΟΑΤΚΙ και οικονομία: Ευκαιρίες και ανάπτυξη»

Ξεκινώντας τη συζήτηση, ο Aλέξης Πατέλης, επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του Πρωθυπουργού ανέφερε ότι θα πρέπει η συλλογιστική πάνω στο ζήτημα της συμβολής των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην κοινωνία να ξεκινά από το ερώτημα «Πως θα συμβάλλουμε σε μια οικονομία, αν δεν μπορούμε να είμαστε αυτοί που είμαστε;», προσθέτοντας ότι παρά τα βήματα που έχουν γίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα τόσο από τις επιχειρήσεις όσο και από τις κοινωνικές ομάδες αυτό, υπάρχει πολύς δρόμος για να διανυθεί ακόμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, εξάλλου, ανέφερε ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι η πρώτη που έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσεων για τους ανθρώπους σε κοινωνικό αποκλεισμό, ακόμα και για εκείνους που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, ενώ σε ερώτηση αν επιδρά ο σεξουαλικός προσανατολισμός στην ηγεσία, απάντησε ότι δεν θα έπρεπε, αλλά τελικά συμβαίνει, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με την ανοχή στη διαφορετικότητα του άλλου μέσα στην εργασία.

Από την πλευρά της, η Xριστίνα Λεϊμονή, Marketing and Operations Director for Microsoft Greece, Cyprus & Malta (acting COO) αναφέρθηκε στις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζει η Microsoft στο χώρο εργασίας για τη συμπεριληπτικότητα, όπως π.χ. την ιατροφαρμακευτική κάλυψη μιας οικογένειας δύο ομόφυλων ατόμων, ενώ μίλησε για τη διαρκή, τα τελευταία χρόνια, πορεία των επιχειρήσεων προς τη μείωση των προκαταλήψεων, με έμφαση πλέον στα skills του εργαζόμενου και την προσαρμογή στην κουλτούρα της εταιρείας.

Σε αυτό το σημείο, μίλησε και για το καινοτόμο πρόγραμμα της Microsoft για την πρόσληψη ατόμων με αυτισμό, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν εξαιρετικά ταλέντα, τα οποία άλλες εταιρείες συχνά δεν αναζητούν.Για τη διαφορά του να είσαι gay δημόσιο πρόσωπο που εργάζεσαι στην τηλεόραση, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, μίλησε ο παρουσιαστής και επιχειρηματίας, Φώτης Σεργουλόπουλος, υπογραμμίζοντας στο ό,τι ναι μεν στη δουλειά του στην τηλεόραση μπορούσε να αισθάνεται ελεύθερα με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, όμως, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά «όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο και προχωράς σε μια τέτοια κίνηση εξωστρέφειας για την ταυτότητά σου, η ομολογία δεν είναι πάντα τόσο εύκολη και αποδεκτή. Όταν έγινε το δημόσιο coming out από πλευράς μου στράφηκαν όλα τα βλέμματα πάνω μου, η ομολογία τράβηξε την προσοχή. Ανέδειξα, όμως, μια δύναμη στο δρόμο αυτό και αυτό με χαροποιεί».

Σημαντικό στοιχείο που έθιξε, επίσης, ο γνωστός παρουσιαστής ήταν και το branding των χώρων και των τόπων που απευθύνονται στο gay κοινό, φέρνοντας ως παράδειγμα το δικό του επιχειρηματικό εγχείρημα, το Shamone, το οποίο αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια σε ένα trademark για την gay διασκέδαση για ανθρώπους από όλο τον κόσμο, αλλά και τις περιπτώσεις της Μυκόνου και της Λέσβου και το πως οι κάτοικοί τους χειρίστηκαν το γεγονός ότι προτιμήθηκαν από άτομα με συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό.

Κατά το ίδιο «δίνουμε όλα τα εφόδια και την υποστήριξη στους ανθρώπους να ξεδιπλωθούν στο επαγγελματικό περιβάλλον», προσθέτοντας ότι βασικό στοιχείο στην επιχειρηματική κουλτούρα της Accenture είναι η ανάδειξη του κάθε προβλήματος, η αναφορά του στην ηγεσία και στη συνέχεια η πιθανή επίλυσή του.

Στο πώς μια μεγάλη πολυεθνική μπορεί να δομήσει ένα εργασιακό περιβάλλον φιλικό στη διαφορετικότητα αναφέρθηκε ο Randall Tucker, Chief Inclusion Officer, Mastercard, συμπληρώνοντας ότι πλέον όλοι οι μεγάλοι οργανισμοί και οι κυβερνήσεις κάνουν προσπάθειες για ένα ισότιμο κόσμο και αυτό αντικατοπτρίζεται μέσα από τις αλλαγές που κάνουν στις δομές τους. Το σημαντικό, όπως δήλωσε, είναι το να αντιληφθούν οι εταιρείες το πόσο βασικό είναι το να αισθάνεται κάποιος χαρούμενος στην εργασία του με τη διαφορετικότητά του «Η διαφορετικότητα σου ήδη επηρεάζει τη ζωή σου, καθορίζει το ποιος είσαι άρα έχει επίδραση με έναν τρόπο και στην επαγγελματική σου ταυτότητα» σημείωσε.

Πέτρος Αλεξανδρής

Στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα μας έβαλε "Σκέφτομαι και γράφω" να πούμε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, απάντησα: Πρώτα γιατρός και όταν γεράσω περιπτεράς. Από μικρός μου άρεσε η ποικιλία και τη σύνταξη ούτε καν που τη σκεφτόμουνα. Στη συνέχεια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με σχολικές εφημερίδες και όταν πέρασα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ άρχισα να δουλεύω κανονικά στον ειδικό τύπο σχεδόν από το πρώτο έτος. Το Αntivirus το αγαπάω όπως ο Αθηναίος το χωριό του. Ενώ είμαι αναγκασμένος να ζω από την κανονική μου δουλειά, το Antivirus είναι η πραγματική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ που θα ήθελα να κάνω. Από το 2007 υπάρχει αυτή η σχέση αγάπης.




Δες και αυτό!