Τελικά, ζήλεψε ο Νίκος από την Τατιάνα, ή η Τατιάνα από τον Νίκο, για τα virtual ανδρείκελα που είδαμε στις οθόνες μας; Άραγε, πόσο να ζήλεψε το Σκάι από το Σταρ και σίγασε τον ήχο για να μην ακούμε την επίθεση που δεχόταν δημοσιογράφος από τα ΜΑΤ στο Α.Π.Θ.;
Πάντως το Σταρ δε θα μπορέσει ποτέ να το ξεπεράσει, αφού η παραποίηση της φράσης «να ΤΟΥΣ σκοτώσουμε» σε «θα ΤΟΝ σκοτώσουνε» θα μείνει ιστορική. Όποιος κι αν κερδίζει σ’ αυτόν τον ανόσιο αγώνα της παραπληροφόρησης, αυτό που τρομάζει είναι η βίαιη συμπεριφορά των δημοσιογράφων.
Γιατί δίπλα στην αστυνομική βία χέρι-χέρι πάει και μια άλλη, η δημοσιογραφική βία, η οποία είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Και γιατί «δημοσιογραφική βία»; Φαντάζομαι είδες το απόσπασμα που ο Δημοσιογράφος του Σκάι, Δημήτρης Οικονόμου, εκφοβίζει τη Λιάνα Κανέλλη και την κόβει στον αέρα, γιατί ήθελε να μιλήσει για τις αυθαιρεσίες της αστυνομίας. Είδα αρκετές φορές το βίντεο. Ξέρεις τι ένιωσα; Τρόμο. Αναρωτιέμαι, ο αδιανόητος αυταρχισμός του δημοσιογράφου από πού προκύπτει; Ποια δύναμη και σιγουριά του δίνει τέτοια εξουσία;
Και τώρα, ας κάνουμε ένα close reading. Αφού ξεστομίζει τη φράση η Λιάνα Κανέλλη «πάμε να τους γ@@@@, να τους σκοτώσουμε» αμέσως παίρνει την σκυτάλη ο δημοσιογράφος, Δημήτρης Οικονόμου, και ξεκινάει το παραλήρημά του. Όμως, του ξεφεύγει η φράση «Δε μας ενδιαφέρει τι λέει το βίντεο. Εσείς δεν επιτρέπεται να μιλάτε έτσι, είστε βουλευτής.» Άρα, ο δημοσιογράφος γνωρίζει σε τι βίντεο αναφέρεται η κ. Κανέλλη. Αλλά, αυτό που τον πειράζει είναι ότι μια βουλεύτρια βωμολόχησε στον αέρα της εκπομπής του, όχι ότι μας αποκρύπτει κάποιο βίντεο-ντοκουμέντο. Συνεχίζει, λοιπόν, να απαιτεί τη συγγνώμη της Κανέλλη, για να την αφήσει να μιλήσει, κι αφού την εξαναγκάζει να ζητήσει συγγνώμη, την κόβει αμέσως από τον αέρα της εκπομπής. Τύπου σε εκδικήθηκα. Έγινε το δικό μου. Να σου μάθω εγώ, πώς συμπεριφέρονται στο μαγαζάκι μου. Εμ την έπρηξε να ζητήσει συγγνώμη για τη βωμολοχία, που έκανε ότι δεν ξέρει από πού προέρχεται, εμ της έκοψε τον λόγο μόλις ζήτησε συγγνώμη. Αν δεν είναι αυτό δημοσιογραφική βία, τότε τι είναι;
Α, ναι! Υπάρχει και το Star! Εδώ, τα λόγια είναι περιττά. Δηλαδή συγγνώμη, μαζεύτηκαν μια μέρα στη σύσκεψη και είπαν «και τώρα πώς διαστρεβλώνουμε την είδηση; Ρίξτε ιδέες!» Γιατί εδώ έπεσε δουλίτσα. Το έργο φαίνεται να ήταν προμελετημένο. Φαίνεται να μην υπάρχει κανένα γλωσσικό ατόπημα, κανένας εκνευρισμός, κανένα ανθρώπινο λάθος. Εδώ, έχουμε το πιθανότερο, δυστυχώς, ξεκάθαρη πρόθεση παραποίησης της είδησης και παραπλάνηση της κοινής γνώμης.
Όμως, τι να πεις και για την Τατιάνα. Έτσι κι αλλιώς, το ‘χει σπουδάσει το trash. Τι στο lifestyle, τι στην ενημέρωση, το χούι δε φεύγει. Η Τατιάνα, λοιπόν, σε ρόλο εκφωνήτριας ποδοσφαιρικού αγώνα σε αναμετάδοση, μας περιγράφει καρέ-καρέ το βίντεο της επίθεσης στον αστυνομικό. Ένα animation πτώμα στο πάτωμα του studio και η Τατιάνα ξεκινά. Μια περιγραφή, με δραματικότητα και ύφος σαπουνόπερας, που αποτελεί ξεκάθαρη θλίψη για τη δημοσιογραφία. Εδώ, το σχόλιο καταπάτησε την είδηση και χορεύει καλαματιανό διπλά σ’ ένα αιμόφυρτο animation. Κακογουστιά και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης να το πω; Διαστρέβλωση και κενή δραματικότητα να το πω; Δεν υπάρχει καμία είδηση να το πω; Μόνο ένα διάχυτο φοβικό κλίμα προς την/τον θεατή μπορώ να ξεχωρίσω. Στρατηγική που ακολούθησε κι ο Νίκος, που λογικά ζήλεψε, και έφτιαξε τέσσερα ζόμπι ένοχους, κι έκατσε δίπλα τους, κι όλοι μαζί ήταν σα να χορεύουν το S.A.G.A.P.O. στην Eurovision.
Και τα λέω όλα αυτά γιατί, ξέρω ‘γω ρε παιδί μου, πώς να στο πω, από το σχολείο μας λένε για κάποια “Ελευθερία του Τύπου και των ΜΜΕ”, που αποτελεί διασφάλιση μιας κάποιας, πώς τη λένε να δεις, “Δημοκρατίας”.
Γράφει ο Γιάννης Παυλόπουλος
