Vasilis Thanopoulos
Όταν ένας υπουργός Υγείας έχει αναλάβει την υπεράσπιση των αστυνομικών που ενεπλάκησαν στη δολοφονία του Ζακ και ένας βουλευτής της κυβέρνησης αναδημοσιεύει από τον λογαριασμό του μεσίτη που κατηγορείται για τη δολοφονία του, πόσο σίγουροι/ες μπορούμε να είμαστε για… απονομή δικαιοσύνης;
Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από τότε που ο Ζακ, από τότε που η Zackie δολοφονήθηκε άγρια από ιδιοκτήτες και αστυνομικούς στην οδό Γλάδστωνος μπροστά σε δεκάδες συμπολίτες μας, που δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την σφαγή και να αποτρέψουν τη βαρβαρότητα.
Όπως πολύ εύστοχα σημειώνει και η σελίδα JusticeForZak/Zackie, «πέρασαν τρία χρόνια με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση του σώματος του Ζακ. Την οργή για την απώλειά του διαδέχτηκε το πένθος, το κοινό μας μοιρασμένο πένθος για την αγάπη που μας στέρησαν. Η οργή μας για την ατιμωρησία, για το ρατσιστικό τους μίσος, για τις προσπάθειες συγκάλυψης, για την τρίχρονη, δυσανάλογη καθυστέρηση παραμένει και όσο περνάει ο καιρός θεριεύει».
Αύριο είναι η μέρα που θα ξαναβγούμε στους δρόμους τιμώντας τη μνήμη τ@ ΖαΚ/Zackie. Αύριο, όμως, είναι η μέρα που ένας ολόκληρος μηχανισμός θα πάρει μπρος, προσπαθώντας να υποτιμήσει το γεγονός και να παραποιήσει τα γεγονότα. Ήδη κάποια δημοσιεύματα, με αφορμή την αυριανή μέρα, κάνουν λόγο για «ατυχές γεγονός» ή για ένα «δυσάρεστο περιστατικό που συνέβη πριν τρία χρόνια». Δε μιλούν για δολοφονία, ούτε καν το υποθέτουν.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως τόσο ο κοσμηματοπώλης και ο μεσίτης όσο και οι τέσσερις αστυνομικοί, από τους τουλάχιστον οκτώ αστυνομικούς που είχαν σπεύσει έξω από κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος κατηγορούνται για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία από δόλο, όπως ζητούσε η οικογένεια του θύματος, με αποτέλεσμα να πέφτουν «στα μαλακά».
Τι κι αν υπάρχουν βίντεο (τόσες φορές τα έχουμε δει) με σκηνές επαναλαμβανόμενης βίας που επιβεβαιώνουν τον δόλο μιας ανθρωποκτονίας. Η «θανατηφόρα σωματική βλάβη» φάνηκε πιο ταιριαστή.
Αύριο είναι, επίσης, η μέρα που θα ξαναβγούμε στους δρόμους μεταφέροντας με τον πιο δυναμικό τρόπο το αίτημά μας για απονομή δικαιοσύνης.
Την ίδια στιγμή που σε κάποιους άλλους δρόμους όλοι οι δολοφόνοι τ@ Ζακ/Ζackie θα κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητα, απολαμβάνοντας τα προνόμια μιας «δικαιοσύνης που καθυστερεί».
Ακόμη, όμως, κι αν βρει τον δρόμο της, πόσο σίγουροι/ες μπορούμε να είμαστε γι΄αυτή, όταν ένας υπουργός Υγείας έχει αναλάβει την υπεράσπιση των αστυνομικών και ένας βουλευτής της κυβέρνησης αναδημοσιεύει από τον λογαριασμό του μεσίτη;
