O διάσημος Ισπανός χορευτής και χορογράφος Ισραέλ Γκαλβάν χορεύει το «αδύνατο», δυναμιτίζοντας τη σκηνή .
Κάποτε, ο Γάλλος φιλόσοφος Georges Didi-Huberman είπε στον διάσημο Ισπανό χορευτή: «Ισραέλ, το να χορεύεις την πραγματικότητα είναι συνώνυμο του να χορεύεις το αδύνατο». Κι αυτό ακριβώς αποπειράται να κάνει σε αυτή την παράσταση ο Ισραέλ Γκαλβάν. Επινοεί μια νέα χορογραφική γλώσσα φλαμένκο, ώστε να προσεγγίσει εκφραστικά το δύσκολο θέμα του διωγμού των Ρομά κατά τις δεκαετίες του ’30 και του ’40 από τα φασιστικά καθεστώτα εκείνης της περιόδου.
Πώς να εκφράσει κανείς με το σώμα τα βασανιστήρια, τον πόνο, την περηφάνια, το ελεύθερο πνεύμα; Ο Γκαλβάν το επιχειρεί και κερδίζει το στοίχημα. Συνεργοί του σε αυτό το εγχείρημα είναι δύο εξαιρετικές χορεύτριες (Μπελέν Μάγια και Ισαμπέλ Μπαγιόν), έμπειροι μουσικοί, τραγουδιστές, μια μπάντα, ηθοποιοί και χορευτές. Η παράσταση είναι γεμάτη δυνατές στιγμές –όπως ο συγκλονιστικός χορός της Μάγια, παγιδευμένης στις χορδές ενός ξεχαρβαλωμένου πιάνου που παραπέμπουν στα συρματοπλέγματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης– και ενσαρκώνει τον πόνο και το πάθος για την ελευθερία με τέτοιο τρόπο, που είναι αδύνατον να μην κάνει σαφές το μήνυμα κατά του ρατσισμού.
Το Lo Real-Le Réel-The Real είναι μια παράσταση γεμάτη τραγικές μνήμες, που εγείρουν δύναμη και πάθος για ζωή και δικαιοσύνη.
Από 23-27 Απριλίου στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών
