Οι οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών με σύμφωνο συμβίωσης δεν αναγνωρίζονται νομικά στην Ελλάδα. Όμως, όταν έρχεται η ώρα να δοθεί κάποιο κοινωνικό βοήθημα, όπως τα vouchers για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τότε συμψηφίζεται το εισόδημα του δεύτερου γονέα/συντρόφου του ζευγαριού ● Το παράδοξο πλαίσιο εξοργίζει –και δικαίως– εκείνους και εκείνες που παλεύουν όλη τους τη ζωή για ισότητα, για ορατότητα και για συμπερίληψη χωρίς διακρίσεις.
γράφει η Διαλεκτή Αγγελή για την Εφημερίδα των Συντακτών
Πριν από λίγες μέρες έκλεισε το σύστημα υποβολής αιτήσεων για χορήγηση επιταγών εισόδου (vouchers) για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Χιλιάδες πολίτες ακολούθησαν τις οδηγίες της ΕΕΤΑΑ (Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης), όμως μέσα από αυτήν την τόσο απλή διαδικασία αναδύθηκε για ακόμη μία φορά το απολύτως παράλογο και βαθιά προβληματικό και άδικο στάτους, στο οποίο έχει εγκλωβίσει το ελληνικό κράτος χιλιάδες άτομα.
Η πρόσκληση της ΕΕΤΑΑ διευκρίνιζε ότι «δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι γονείς ή τα πρόσωπα που έχουν τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια, ανάδοχοι γονείς, επίτροποι ή συμπαραστάτες, νόμιμοι εκπρόσωποι βρεφών και παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας, παιδιών, εφήβων και ατόμων με αναπηρία, που επιθυμούν τη φιλοξενία των παιδιών τους, σε δομές αντίστοιχες με την ηλικία τους». Την αίτηση, λοιπόν, μπορεί να την υποβάλει οποιοσδήποτε από τους δύο γονείς με τον έτερο γονέα απλώς να «συναινεί» ηλεκτρονικά σε όσα έχει δηλώσει ο/η σύντροφός του/της.
Στην περίπτωση των ομόφυλων ζευγαριών που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, τη διαδικασία μπορεί να την κάνει μόνο ο νόμιμος γονέας. Και λέμε «νόμιμος», διότι στην Ελλάδα η τεκνοθεσία από γονείς του ίδιου φύλου δεν αναγνωρίζεται νομικά. Παρ’ όλο που οι οικογένειες αυτές δεν αναγνωρίζονται από την πολιτεία, ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα να δοθεί κάποιο κοινωνικό βοήθημα, τότε συμψηφίζεται το εισόδημα του δεύτερου γονέα/συντρόφου του ζευγαριού. Μάλιστα, στην περίπτωση των vouchers για τους βρεφονηπιακούς, στον μέχρι τότε αόρατο γονέα, του/της δίνεται η δυνατότητα ακόμη και να μπλοκάρει την αίτηση, μη συναινώντας ως πηγή εισοδήματος, και όχι ως γονέας. Αυτό το παράδοξο πλαίσιο εξοργίζει –και δικαίως– εκείνους και εκείνες που παλεύουν όλη τους τη ζωή για ισότητα, για ορατότητα και για συμπερίληψη χωρίς διακρίσεις.
«Λόγω συμφώνου συμβίωσης, τα οικονομικά συμψηφίζονται και, εισοδηματικά, το σύστημα μάς μετρά σαν μία ολόκληρη οικογένεια. Κατά τ’ άλλα, όμως, δεν υπάρχει καμία νομική σύνδεση του παιδιού με τον μη βιολογικό ή μη νόμιμο γονέα» εξηγεί στην «Εφ.Συν.» η Κατερίνα Τέλιου από την Κρήτη, μέλος της οργάνωσης Οικογένειες Ουράνιο Τόξο και μητέρα ενός κοριτσιού.
Η κ. Τέλιου περιγράφει μία εφιαλτική κατάσταση, όπου ο ένας γονέας δε συνδέεται με έννομη σχέση με το παιδί, δεν υπάρχει στα μάτια της ελληνικής πολιτείας: δεν έχει τη δυνατότητα να παραλάβει το παιδί του από τον σταθμό, ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες, όπως σε αυτές ενός ατυχήματος, χωρίς εξουσιοδότηση από τον νόμιμο γονέα, δεν μπορεί να ταξιδέψει μόνος ή μόνη με το παιδί, δεν μπορεί να το συνοδεύσει σε κάποιο ιατρείο ή νοσοκομείο ή να πάρει οποιαδήποτε απόφαση για το παιδί, ενώ, αλίμονο, σε περίπτωση θανάτου του βιολογικού ή του αναγνωρισμένου από τον νόμο γονέα, το παιδί ουσιαστικά χάνει τα πάντα… Αποχωρίζεται και από τους δύο γονείς και απομακρύνεται από το σπίτι του, ενώ υπάρχει στη ζωή ο ένας του γονέας!
«Ισότητα μόνο όταν είναι να μας βάλουν το χέρι στην τσέπη», σχολιάζει σκωπτικά η πρόεδρος των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο, Στέλλα Μπελιά. Κατά τ’ άλλα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μία από τις πρώτες του δηλώσεις μετά τις εκλογές του Ιουνίου, είπε ότι η νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων είναι μέρος της στρατηγικής της νέας κυβέρνησης. Η ανακοίνωση των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο τα λέει όλα: «Κρατάμε μικρό καλάθι μέχρι να δούμε ένα νομοσχέδιο στη Βουλή […] χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσημειώσεις κ.λπ. που να οδηγεί τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους στο κομμάτι του γάμου και της συγγένειας στην πραγματική ισότητα. Μόλις το δούμε και γίνει νόμος του κράτους, να είστε βέβαιοι/ες/α ότι τότε ναι, θα το πανηγυρίσουμε, γιατί θα μας έχει φέρει πιο κοντά στο να είμαστε εξίσου “άνθρωποι” με όλους τους άλλους ανθρώπους».
