Ενέχει η πράξη της γέννησης μια μορφή βίας; Αποτελούν οι φιγούρες των γονιών μας μορφές εξουσίας στις οποίες οφείλουμε να υποταχθούμε; Πόσο εγωισμό κρύβει πίσω της η απόφασή τους να μας φέρουν στον κόσμο; Ποιες οικογένειες θεωρούνται κανονικές; Αυτά είναι ορισμένα απ’ τα ερωτήματα που διαπραγματεύεται η παράσταση «Θέλμα και Ίρις» των Ειρήνη Γαντερί και Μαρία Παπουτσή, η οποία μάλιστα λόγω των απανωτών sold out, πήρε παράταση ως και τις 11/05.
γράφει η Χριστίνα Μαργιώτη
Η Θέλμα και η Ίρις είναι λεσβίες, βρικόλακες, ακτιβίστριες και υπέρμαχες του τριπτύχου «ελευθερία – ισότητα – χειραφέτηση». Έχουν διαβάσει Καβάφη, Σατρ, Μποβουάρ. Ήταν από κείνες που κατά τη διάρκεια του γαλλικού Μάη ξήλωναν τα πεζοδρόμια και πετούσαν άμμο από κάτω ώστε να υλοποιήσουν το γνωστό σύνθημα «κάτω απ’ τα πεζοδρόμια υπάρχει παραλία». Για να επιβιώσουν, όπως όλοι οι βρικόλακες άλλωστε, πίνουν αίμα. Όμως η επιλογή της τροφής τους έχει ηθικό χαρακτήρα και ανταποκρίνεται σε ένα συγκεκριμένο lifestyle, κάτι σαν τους δικούς μας vegan ας πούμε. Τρέφονται αποκλειστικά από το αίμα κοινωνικά επικίνδυνων ανθρώπων, βιαστών, φασιστών και παιδόφιλων. Με ποιες περιπέτειες θα βρεθούν αντιμέτωπες προσπαθώντας να διαπραγματευτούν την πιθανότητα να κάνουν παιδί;
Η παράσταση διαπραγματεύεται την έννοια της γονεϊκότητας. «Μαζί με την Μαρία Παπουτσή, θέλαμε με κάποιον τρόπο να μεταφέρουμε την εσωτερική σύγκρουση που επιφέρει η απόφαση κάποιου ατόμου να κάνει παιδί. Η επιλογή της φιγούρας του βρικόλακα ήρθε ακριβώς επειδή αποτελεί ανώτερο πλάσμα. Παρόλη την ανωτερότητά τους όμως οι πρωταγωνίστριες αντιμετωπίζουν τις ανθρώπινες αδυναμίες και ανασφάλειες αναφορικά με τη γονεϊκότητα. Θέλαμε να μπει ως δεδομένο η λεσβιακή ταυτότητα. Θέλαμε ο θεατής να ταυτιστεί με έναν πιο έμμεσο τρόπο και έτσι να προβληματιστεί γύρω από το εξής: είτε είσαι gay, είτε είσαι straight στο τέλος της ημέρας έρχεσαι αντιμέτωπος με τα ίδια διλήμματα όταν αποφασίζεις να κάνεις παιδιά. Φυσικά για ένα gay ζευγάρι τα εμπόδια είναι περισσότερα αναφορικά με την τεκνοθεσία. Η απόφαση του να γίνεις γονιός και οι κοινωνικές συμβάσεις που ενέχει ο ρόλος όμως είναι εντελώς κοινές», αναφέρει στο ΑΝΤΙVIRUS η Ειρήνη Γαντερί.
Η καλλιτεχνική αναπαράσταση της φιγούρας των βαμπίρ έχει απασχολήσει διαχρονικά όλες τις μορφές τέχνης και κρύβει από πίσω της ιδιαίτερους συμβολισμούς. Πρόκειται για πλάσματα σκοτεινά, μυστηριώδη, που γεννούν θάνατο. Η μητρική φιγούρα απ’ την άλλη είναι φιγούρα που γεννά ζωή. Αναφορικά με την παράδοξη επιλογή τη της μητέρας – βρικόλακα η σκηνοθέτιδα και συνσεναριογράφος σημειώνει: «Η ανθρώπινη πάλη εντοπίζεται μέσα μας. Αν και επιλέξαμε δυο σκοτεινές φιγούρες αυτές ωστόσο αναζητούν το εσωτερικό τους φώς. Αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις επικλήσεις τους. Οι ηρωίδες δεν επικαλούνται για παράδειγμα τον Καρυωτάκη αλλά φωτεινά παραδείγματα της Τέχνης, τον Καβάφη, τον Ελύτη, τον Μπλέηκ, την Γκολντμαν. Μπορεί να είναι βρικόλακες, οι δικοί μας χαρακτήρες επιλέγουν μια φωτεινή πορεία».
Η φιγούρα του βαμπίρ συνήθως σημαίνει τον τρόμο ή την έντονη σεξουαλικότητα. Δεν είναι τυχαίο πως από τον Μπέλα Λουγκόσι, μέχρι τον Ρόμπερτ Πάτινσον οι ηθοποιοί που υποδύθηκαν βρικόλακες μετατράπηκαν σε sex symbols παρά τον τρόμο που προκαλούσαν οι «διατροφικές τους συνήθειες». Μια άλλη παραδοξότητα της παράστασης των Γκατερί – Παπουτσή εντοπίζεται στο γεγονός πως η φιγούρα του βαμπίρ δεν συναντάται συχνά σε κωμικά περιβάλλοντα. «Πρόκειται για μια κωμωδία. Αυτό το αποφασίσαμε από πολύ νωρίς ακριβώς επειδή μέσα από το γέλιο οι θεατές διαπραγματεύονται ευκολότερα υπαρξιακού τύπου ζητήματα, που συνήθως είναι δύσκολα και βασανιστικά. Τα διαπραγματεύονται με έναν τρόπο πιο μαλακό, γελώντας», αναφέρει η Ειρήνη Γαvτερί.
Γιατί όμως εκτός από βαμπίρ, ο πρωταγωνίστριες είναι και γυναίκες; «Πιστεύω ότι ζούμε στην εποχή της θηλυκότητας. Επιλέξαμε δύο γυναίκες βρικόλακες ακριβώς επειδή οφείλουμε να εξυμνήσουμε τις γυναίκες. Σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία θέλει θάρρος για να βγουν μπροστά οι γυναίκες. Ετσι χρειάζονται τον σεβασμό και την υποστήριξη μας όταν το κάνουν. Η Θέλμα και η Ίρις, οι πρωταγωνίστριες, της ιστορίας έχουν πρωτοστατήσει στις μεγάλες επαναστάσεις, στην παρισινή κομούνα, τον Μάη του 68 κλπ. Επιπλέον επιλέξαμε γυναίκες γιατί ακριβώς η παράσταση διαπραγματεύεται το ζήτημα της μητρότητας και το κατά πόσο είναι έμφυτη ή επίκτητη κοινωνική ανάγκη. Προσωπικά με απασχολεί ότι έχουμε δει πολλά έργα που αφορούν Gay άνδρες, όχι όμως λεσβίες γυναίκες. Ενώ είναι εκπληκτικό ότι έχει διευρυνθεί η αναπαράσταση και πολύ ορθώς περιλαμβάνει πλέον και τους gay άνδρες, προσωπικά εντοπίζω ένα κενό αναφορικά με την αναπαράσταση της λεσβιακότητας. Θεωρώ χρέος μου να μιλήσω για αυτό. Ωστόσο η λεσβιακή ταυτότητα στο συγκεκριμένο έργο δίνεται ως de facto στοιχείο και αυτό είναι κάτι εσκεμμένο. Θέλαμε να θεωρείται δεδομένο στην παράσταση πως υπάρχουν και άλλου τύπου ζευγάρια που διαπραγματεύονται την έννοια της γονεϊκότητας πέρα από τους straight, ακριβώς επειδή θεωρούμε πως κάτι τέτοιο είναι εντελώς δεδομένο και υπαρκτό σε κοινωνικό επίπεδο», υπογραμμίζει η σκηνοθέτιδα και συνσεναριογράφος.
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12 ευρώ
Διάρκεια παράστασης 80’
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια
Τηλέφωνο κρατήσεων: 21 0646 0748
