Νορβηγία
Εϊτίλα, παρακμιακή Αθήνα, τσοντοσινεμά, τελειωμένες ντίσκο, επαρχιώτης βρικόλακας, πληθωρική femme fatale, Νορβηγό-βωβό-ντούκι, άγνωστος προορισμός, αινιγματικό φινάλε. Όλα αυτά χωράνε στα 75΄ της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Βεσλεμέ. Εφευρετικό αισθητικό κομμάτι, με neon φωτισμούς, καπνούς, pop εικονογραφία, τρελή μουσική υπόκρουση (ο ίδιος ο σκηνοθέτης είναι πίσω από το μουσικό όνομα Felizol) σε ένα soundtrack που ανυπομονούμε να ακούσουμε. Στην ταινία συμβαίνουν λίγα, αλλά μπορεί κανείς να πάρει πολλά, καθώς υπάρχει ένα περίεργο μεταφορικό επίπεδο. Ο Βαγγέλης Μουρίκης είναι –όπως πάντα- φευγάτος, η Αλεξία Καλτσίκη σαγηνευτική, ενώ θα συναντήσεις χαρακτήρες και ηθοποιούς που θα εκπλαγείς! Για τολμηρούς και ανοιχτούς-σε-ρίσκο θεατές, αλλά ίσως η Νορβηγία αξίζει μια επίσκεψη… Και ίσως σε μερικά χρόνια είσαι ένας από αυτούς που θα λένε πως είδαν ένα cult αξιοπερίεργο στην πρώτη προβολή του στο σινεμά! (6/10)
Into The Woods
Μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του θρυλικού musical του Broadway που μπλέκει σε μια ιστορία την Σταχτοπούτα, την Κοκκινοσκουφίτσα, τη Ραπουνζέλ, τον Jack με τη φασολιά με ένα ζευγάρι που προσπαθεί να λύσει την κατάρα μιας μάγισσας που του αποτρέπει να αποκτήσουν παιδιά. Πειραγμένα παραμύθια, παράξενα κομμάτια, hit & miss στοιχεία και χαρακτήρες είναι κάπως αστείο, κάπως σκοτεινό, κάπως ανατρεπτικό, αλλά όχι ολοκληρωμένο. Μπορεί ο Rob Marshall να τα είχε πάει καλύτερα στο Chicago, αλλά το Into The Woods βρίσκεται περισσότερο στο επίπεδο του Nine, μια μεταφορά που δεν λειτούργησε όπως αναμενόταν. (5/10)
Big Eyes
Η Margaret Keane ζωγραφίζει πίνακες με παιδία και γυναίκες που έχουν τεράστια μάτια και κοιτούν μελαγχολικά και πολλές φορές δακρυσμένα έξω από το κάδρο. Ο νέος άνδρας της τους οικειοποιείται λόγω ευκολίας πώλησης και στην πορεία έρχεται η διαμάχη. Μια παστέλ, πολύχρωμη αλλά κάπως άψυχη ταινία, βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Δεν είναι κακή, αλλά αν μου έλεγαν ότι την σκηνοθέτησε ο Χ θα την αντιμετώπιζα διαφορετικά. Ξέροντας ότι είναι του Tim Burton, μπορεί να χάρηκα που αποφάσισε να κάνει μια πιο γήινη και χωρίς τους γνωστούς χαρακτήρες του ταινία, αλλά δεν κρύβω πως απογοητεύτηκα που δεν τόλμησε να βάλει με πιο άρτιο και βέβαιο τρόπο την δική του προσωπική πινελιά σε αυτό το πορτρέτο. Αντίθετα ξεχωρίζει με άνεση για ακόμη μια φορά η Amy Adams που αναδεικνύεται σχεδόν όπου εμφανίζεται. (5/10)
Unbroken
Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μετά από αεροπορικό ατύχημα ο ολυμπιονίκης Louis Zamperini περνά 47 μέρες σε μια σχεδία πριν αιχμαλωτιστεί από τον ιαπωνικό στρατό. Η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί η Angelina Jolie σε σενάριο των αδελφών Coen, με πρωταγωνιστή τον so-hot-right-now Jack O’Connell, που είδαμε φέτος σε άλλες δυο σπουδαίες ερμηνείες (Starred Up, ‘71).
Απόψε Τρώμε Στης Ιοκάστης
Μεταφορά στο πανί για την θεατρική παράσταση του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου (Μόλις Χώρισα, Σούλα Έλα Ξανά), και πολλούς γνωστούς ηθοποιούς.
