The Babadook (Οι Σελίδες Του Τρόμου)
Η Amelia μένει με το 6χρονο γιο της Samuel, ένα δύσκολο παιδί που μεταξύ άλλων έχει εμμονές με μπαμπούλες και πλάσματα που κατοικούν στις ντουλάπες και κάτω από τα κρεβάτια. Όταν ένα βιβλίο με το όνομα The Babadook εμφανίζεται μυστηριωδώς στο σπίτι, ο Samuel πείθεται πως αυτό είναι που καραδοκεί και ετοιμάζεται να τους κυριεύσει. Από τη μακρινή Αυστραλία, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που γράφει και σκηνοθετεί η Jennifer Kent (βασισμένη στο δικό της μικρού μήκους Monster) προκάλεσε αίσθηση όπου κι αν προβλήθηκε. Κάτω από μανδύα της ταινίας τρόμου (που ευτυχώς δεν βασίζεται σε jump scares, και καταφέρνει να προκαλέσει ανατριχίλες σε πολλές στιγμές) κρύβεται μια ειλικρινής και σπαρακτική ιστορία που αφορά τη σχέση μάνας-γιου που τεστάρεται, καθώς και τον δαίμονα της κατάθλιψης. Η ερμηνεία της Essie Davis συζητήθηκε με θετικά σχόλια, ενώ και ο Noah Wiseman καταφέρνει να συνδυάσει το εκνευριστικό με το ανθρώπινο. Έτσι όχι μόνο νοιάζεσαι για τους χαρακτήρες, αλλά το ζουμί του Babadook θα μείνει μέσα σου και αφού τα φώτα της αίθουσας ανάψουν… (7/10)
The Disappearance Of Eleanor Rigby: Her (Η Εξαφάνιση Της Έλενορ Ρίγκμπι: Εκείνη)
Η ιστορία ενός ζευγαριού το οποίο προσπαθεί να σώσει των έρωτά και να μαζέψει τα κομμάτια της ζωής του μετά από ένα τραγικό συμβάν. Μια ιστορία χωρισμένη σε δυο ταινίες, που η κάθε μια αφηγείται τα γεγονότα υπό την οπτική ενός μέλους του ζευγαριού (εδώ έχουμε την εκδοχή της γυναίκας), το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο του σκηνοθέτη Ned Benson αν και πολλές φορές καταφέρνει να πετύχει τον σκοπό του, υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πως παραμένει ως ένα μετέωρο και μισοτελειωμένο πείραμα. Ίσως να φταίει και το ότι η ιστορία είναι επίτηδες χωρισμένη στα δυο με την εκδοχή της να είναι η πιο ενδιαφέρουσα και λιγότερο βαρετή από τις δυο ταινίες μιας και επικεντρώνεται περισσότερο στην Jessica Chastain, που με την λεπτή και εύθραυστη ερμηνεία της δείχνει μια γυναίκα που βρίσκεται σε μια εσωτερική αναζήτηση του εαυτού της μέσα από ένα διαρκή απολογισμό του παρελθόντος. Οι χαρακτήρες μοιάζουν πιο ανθρώπινοι και αληθινοί ενώ οι διάλογοι έχουν ενίοτε έναν ποιητικό χαρακτήρα, εντείνοντας την δραματικότητα των σκηνών του, καταφέρνοντας έτσι να ξεπεράσει τα όποια κλισέ και τις δακρύβρεχτες συγκινήσεις μέχρι το δυνατό του φινάλε. (6/10)
Run All Night (Νυχτερινή Καταδίωξη)
Ο Jimmy Conlon υπήρξε εκτελεστής της μαφίας, αλλά τώρα είναι ένα ημιπαρατημένος αλκοολικός που ο γιός του δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί του. Μια μοιραία νύχτα όλα θα ανατραπούν και θα πρέπει να αποφασίσει μέχρι ποιό σημείο θα φτάσει για να προστατέψει τον γιό του από τον παιδικό του φίλο και μεγάλο αφεντικό Shawn Maguire. Τρίτη συνεργασία του σκηνοθέτη Jaume Collet-Serra με τον action-star-στα-γεράματα Liam Neeson, μετά τα συμπαθητικά Unknown και Non-Stop. Το Run All Night είναι πιο σκοτεινό και character driven από τα προηγούμενα, προσπαθεί να παντρέψει το δράμα και το noir με την action περιπέτεια μιας βραδιάς, ενώ ο Neeson υποδύεται έναν πιο διαλυμένο και αληθινό χαρακτήρα που παρόλα αυτά καλό θα ήταν να μην απειλήσεις τα παιδιά του… (4/10)
Tar/The Color Of Time (Υπόσχεση)
11 (!) σκηνοθέτες αναλαμβάνουν να οπτικοποιήσουν την ομότιτλη συλλογή ποιημάτων του C.K. Williams. Φιλόδοξο πείραμα που παίζει με την αίσθηση του χρόνου και μπλέκει αφηγήσεις, όνειρα και αναμνήσεις. Οπτικά θυμίζει κάτι από σινεμά του Terrence Malick, αλλά η αφήγηση είναι μπερδεμένη και δύσκολα ακολουθεί κανείς τα νήματα. Από τα project που πρέπει να αφεθείς και όπου σε πάει… Ο James Franco δείχνει ακόμα μια φορά το πόσο ανοιχτός είναι στους πειραματισμούς και έχει δίπλα του σε δεύτερους ρόλους τις Mila Kunis και Jessica Chastain. Δεν παύει να είναι κάτι παραπάνω από μια φοιτητική ταινία σπουδαστών κινηματογράφου που δεν έχουν ακόμα βρει τον εαυτό τους, έχει ενδιαφέρουσες στιγμές, αλλά συνολικά φαντάζει ένα επιτηδευμένο video clip ωδή στον συγγραφέα. (4/10)
The Lazarus Effect (H Επιστροφή Των Νεκρών)
Μια ομάδα επιστημόνων ανακαλύπτει μια μέθοδο που μπορεί να ανασταίνει τους νεκρούς, αλλά κατά την διάρκεια ενός τέτοιου πειράματος τα πάντα πάνε στραβά. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του -επί τω πλείστον ντοκιμαντερίστα- David Gelb είναι μια μεγάλη αποτυχία. O Gelb στήνει ένα θρίλερ με κλειστοφοβικό χαρακτήρα που παίρνει όλα τα κλισέ των ταινιών του είδους, δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο και το μόνο πράγμα που σε κάνει να τρομάξεις είναι οι απότομοι και δυνατοί ήχοι. Το σενάριο δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα, καθώς μπλέκει σε ένα κουβάρι θρησκεία και πίστη με την επιστήμη, περιτυλίγοντάς τα με αμπελοφιλοσοφίες, με κενά στην ιστορία τόσο μεγάλα που θα χαθείς μέσα τους, και μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους νιώθεις πως όλο αυτό το έχεις ξαναδεί και μάλιστα σε πολύ καλύτερη εκδοχή (γνωστή και ως Flatliners / Ταξιδιώτες Στην Άλλη Ζωή (1990) του Joel Schumacher). Μια ταινία που τις αξίζει να παραμείνει «νεκρή»… (2/10)
Winx Club: The Mystery of the Abyss (Winx Club: Το μυστήριο του Ωκεανού)
Οι αιώνιοι εχθροί του Winx Club, οι μάγισσες Trix, συνωμοτούν με την κακή νύμφη Politea και ανακαλύπτουν ότι για να νικήσουν τις νεράιδες μια και καλή και για να γίνουν αόρατες δεν χρειάζονται και πολλά: ένα μαργαριτάρι κρυμμένο βαθιά στον Απέραντο Ωκεανό, το οποίο είναι μικρό και θαυματουργό για όποιον το κατέχει! Το Winx Club έχει τρελή απήχηση… στα κοριτσάκια 5 χρονών και κάτω και η συγκεκριμένη ταινία απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε αυτά. Μια ταινία που σε κάνει να απορείς γιατί δεν κυκλοφόρησε απευθείας στην τηλεόρασης μιας και συναγωνίζεται τις ταινίες της Barbie για το πιο άθλιο computer generated animation που υπάρχει, το σενάριο αρκετά αφελές ακόμα και για παιδική ταινία, οι χαρακτήρες ενίοτε βγάζουν αρκετό bitchiness για να σου προκαλέσουν ένα μειδίαμα που και που αλλά όχι τόσο ώστε να μην σε κάνουν να απορείς γιατί έχασες 90 λεπτά από την ζωή σου. Ακόμα και αν σε έχουν παρασύρει με τα puppy eyes τους 5χρόνες βαφτιστήρες και ανιψιές για να την δεις… (2/10)
Συντάκτες: Δημήτρης Βαρελάς, Χρήστος Μπακατσέλος
