Οι ουδέτερες ως προς το φύλο αντωνυμίες, και συγκεκριμένα το αγγλικό «they/them», γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, με πολλά κουήρ άτομα να βρίσκουν καταφύγιο σε αυτές.
Ωστόσο, καθώς ο δεξιός και συντηρητικός πανικός για τη λεγόμενη «ΛΟΑΤΚΙ+ ιδεολογία» εξαπλώνεται και τα σχόλια υποδηλώνουν ότι οι «αντωνυμίες» είναι ένα είδος νέου φαινομένου, ίσως αξίζει να εξετάσουμε από πού προέρχονται στην πραγματικότητα οι αντωνυμίες «they/them».
Στα αγγλικά, οι λέξεις «they» και «them» χρησιμοποιούνταν ως αντωνυμίες του πληθυντικού αριθμού – για να αναφερθούν σε μια ομάδα ανθρώπων ή σε έναν οργανισμό ή μια εταιρεία. Ωστόσο, και οι δύο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως αντωνυμίες ενικού αριθμού.
Τα Oxford English Dictionary, Merriam-Webster’s Dictionary και dictionary.com αναγνωρίζουν το «they» στον ενικό αριθμό ως γραμματικά ορθό. Ο οδηγός ύφους AP – που χρησιμοποιείται συχνά από δημοσιογράφους ή ακαδημαϊκούς – επιτρέπει επίσης τη χρήση του «they» ως αντωνυμία στον ενικό για άτομα που δεν προσδιορίζονται ούτε ως άνδρες ούτε ως γυναίκες.
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι είναι ότι η χρήση του «they» ως αντωνυμία στον ενικό χρονολογείται επίσης από τον 14ο αιώνα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου καινούργιο.
Το γαλλικό ποίημα «William the Werewolf», το οποίο εκτιμάται ότι γράφτηκε και δημοσιεύτηκε γύρω στο 1375, χρησιμοποιούσε το «they» ως αντωνυμία στον ενικό, ενώ στα «Canterbury Tales» του Τζόφρι Σώσερ υπάρχει επίσης το «they». Χρησιμοποιείται επίσης και σε άλλα διάσημα λογοτεχνικά έργα, όπως ο «Άμλετ» του Σαίξπηρ το 1599 και το «Περηφάνια και Προκατάληψη» της Τζέιν Ώστιν το 1813.
Ο Κάρολος Ντίκενς και ο Ουίσταν Ώντεν, καθώς και άλλοι συγγραφείς του 19ου αιώνα, χρησιμοποιούσαν επίσης τακτικά τον ενικό αριθμό του «they» στα γραπτά τους, ενώ αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στη δεκαετία του 1850, πολλές παραλλαγές ουδέτερων αντωνυμιών φύλου, όπως «xe» ή «ze», εμφανίστηκαν στις εφημερίδες.
Τα πρώιμα ιατρικά κείμενα της δεκαετίας του 1600 αναφέρονταν επίσης σε άτομα εκτός του δυαδικού φύλου ως «they/them», ενώ αντωνυμίες όπως το «thon» και το «hir» έχουν επίσης εντοπιστεί σε πρώιμα σύγχρονα κείμενα, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν ευρέως μετά τη δεκαετία του 1880.
Η Δρ Έμμα Μουρ, καθηγήτρια γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, έχει δηλώσει στο Radio 1 Newsbeat ότι η χρήση του «they» ως αντωνυμία στον ενικό στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν επίσης όταν δεν ήταν γνωστό το φύλο του ατόμου.
Εξήγησε ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το «they» αν δεν ήταν σίγουροι, λέγοντας: «Μπορούσες να πεις ότι κάποιος ήταν, ας πούμε, δάσκαλος, αλλά δεν ήξερες αν αυτός ο δάσκαλος ήταν άνδρας ή γυναίκα».
Επομένως, η χρήση των αντωνυμιών «they/them» για να αναφερθούμε σε ένα πρόσωπο στον ενικό αριθμό δεν είναι μια μόδα, αλλά μάλλον κάτι που υπάρχει εδώ και αιώνες. Αν και τώρα έχει επαναπροσδιοριστεί ελαφρώς για να αναφέρεται σε genderqueer άτομα, είναι οριστικά (και ιστορικά) ένας γραμματικά σωστός τρόπος για να περιγράψετε ένα άτομο του οποίου το φύλο είτε δεν είναι γνωστό – είτε δεν εμπίπτει στο δυαδικό φύλο.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι μια αντωνυμία δεν χρειάζεται να είναι γραμματικά σωστή, ώστε να μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε. Η γλώσσα μπορεί να είναι σεξιστική και να αποκλείει έμφυλες ταυτότητες – μιας και δεν έχει δημιουργηθεί σε πολιτικό κενό – και για αυτό έχει σημασία να της επιτρέπουμε να εξελίσσεται. Είναι όμως πάντα απολαυστικό όταν οι μισαλλόδοξοι δεν μπορούν να «δικαιολογήσουν» την αντίθεσή τους.
Πληροφορίες από PinkNews.
