Η Annie Proulx, η συγγραφέας που έγραψε το διήγημα που αργότερα προσαρμόστηκε στην ταινία Brokeback Mountain, δήλωσε ότι θα ήθελε να μην είχε γράψει πότε αυτήν την ιστορία, επειδή οι φανς προσπαθούν να αλλάξουν την ιστορία και να δώσουν στους χαρακτήρες ένα καλό τέλος.
Η Proulx είπε στο The Paris Review ότι λαμβάνει τακτικά αλληλογραφία και μηνύματα σχετικά με την ιστορία της, από ανθρώπους, που ελπίζουν να καταλήξει σε ένα ευτυχισμένο τέλος για τον Jack και τον Ennis, ή τουλάχιστον για τον Ennis, μετά τη δολοφονία του Jack. Πολλά άτομα ξαναγράφουν το τέλος και της το στέλνουν, για να συμπεριλάβουν «όλα τα είδη συντρόφων και νέων εραστών και ούτω καθεξής μετά τον θάνατο του Jack».
Αυτό κάνει την Proulx έξαλλη.
«Μακάρι να μην έγραφα ποτέ αυτήν την ιστορία», δήλωσε. «Πριν από την ταινία ήταν μια χαρά», αλλά τώρα, πολλοί φαν «δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η ιστορία δεν αφορά τον Jack και τον Ennis».
Τι σημαίνει, λοιπόν, το “Brokeback Mountain”;
«Είναι για την ομοφοβία. Αφορά μια κοινωνική κατάσταση. Αφορά ένα μέρος και μια συγκεκριμένη νοοτροπία και ηθική», εξήγησε η Proulx. Κι αυτή η ιδιαίτερη νοοτροπία δεν επιτρέπει την ευτυχία στους γκέι ανθρώπους.
Η συγγραφέας είπε ακόμη ότι αν οι αναγνώστες θέλουν χαρούμενους γκέι χαρακτήρες, θα πρέπει απλώς να εφεύρουν τους δικούς τους.
«Δεν είναι η ιστορία που έγραψα. Αυτοί δεν είναι [ οι δικοί σας] χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες ανήκουν σε μένα από το νόμο.»
Παρά τα όσα αναφέρει το Ανώτατο Δικαστήριο, ο Jack και ο Ennis δεν μπορούν ακόμα να παντρευτούν νόμιμα, επειδή ανήκουν στην Proulx!
Η Proulx, ο οποία είναι στρέιτ έγραψε για τον The New Yorker το 1997, το “Brokeback Mountain” και κέρδισε το βραβείο O. Henry γι’ αυτό, λέει ότι τα περισσότερα μηνύματα, που λαμβάνει από άτομα που θέλουν ένα ευτυχισμένο τέλος, προέρχονται από άντρες, πολλοί από τους οποίους ξεκινούν τα μηνύματα λέγοντας «Εγώ δεν είμαι γκέι, αλλά…» που ειλικρινά ακούγεται σαν κάτι που θα έλεγε ο Ennis.
«Ένας από τους λόγους για τους οποίους διατηρούμε τις πύλες κλειδωμένες εδώ είναι ότι πολλοί άντρες έχουν αποφασίσει ότι η ιστορία θα έπρεπε να είχε ένα καλό τέλος. Δεν αντέχουν τον τρόπο που τελειώνει – απλώς δεν αντέχουν», αναφέρει.
Δήλωσε, επίσης, ότι είχε γράψει το λιμπρέτο για μια έκδοση όπερας της ιστορίας του 2014, ώστε να αποτρέψει την ιστορία να «καταστραφεί» από ένα ευτυχισμένο τέλος.
«Σκέφτηκα ότι ένας από αυτούς τους ηλίθιους που αγαπούν τα χαρούμενα φινάλε θα έρθει και θα άρχιζε να το κάνει. Θέλω να διατηρήσω την ιστορία ως έχει… Είναι μια ισχυρή ιστορία και δεν πρέπει να μπερδευτεί με εκείνους, που ζουν ευτυχισμένα ποτέ αργότερα.»
