Μία σημαντική έκθεση με θέμα την άνθηση της εγχώριας queer εικονογράφησης φιλοξενείται στο 17ο Comicdom CON Athens, που ξεκινά στις 12 Μαΐου στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Σε αυτή 14 εγχώριοι καλλιτέχνες θα παρουσιάζουν ισάριθμα έργα με θέμα την αγάπη, τη σεξουαλικότητα, την αποδοχή και την υποκειμενικότητα της ταυτότητας. Θέλοντας να τονίσουμε το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει περισσότερη queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης μιλήσαμε με κάποια από τα άτομα που συμμετέχουν στην έκθεση, ζητώντας να μας πουν κάποια πράγματα για τον εαυτό τους και τις δημιουργίες τους.
Σμαράγδα Μάγκου
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Κάνω κόμικς ας πούμε τα τελευταία 9 χρόνια. Το 2014 ξεκίνησα τη σειρά κόμικ στριπ «Μαλάκα Λεσβίες», έχω συμμετάσχει στις δύο ανθολογίες Τσοντοκόμικ και έχω εικονογραφήσει το παιδικό βιβλίο «Τα Δυο Μικρά Αυγά». Σπούδασα Ψηφιακά Συστήματα στο Πα.Πει. και φτιάχνω και κάνα σάητ σε φάσεις (άσχετο, αλλά μιας και τα λέμε). Μένω στην Αθήνα, καταναλώνω σχεδόν αποκλειστικά πόντκαστ, και προσπαθώ να συνεννοηθώ με τα δύο σαχλαμαρογατιά μου στα ελληνικά. Δεν αποτυγχάνω πάντα.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Το έκανα στα πλαίσιο ενός Inktober, ένα ιντερνετικό ηβέντ, όπου ο στόχος είναι να εξασκηθείς στα σχέδια με μελάνι το μήνα του Οκτώβρη. Ο τρόπος που κατέληξα να συμμετέχω είναι να προσπαθώ να αποτυπώσω κάποιο συναίσθημα σε κάθε σκίτσο. Το συγκεκριμένο είναι συνδεδεμένο με τον (αρκετά λεσβιακό κατά κάποιο τρόπο) πόνο του να θέλεις πολύ ένα άτομο όταν υπάρχει αρκετή στεναχώρια γύρω από αυτό.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Πριν 15 χρόνια, κάθε φορά που έκανα coming out είχα και μία εικοσάλεπτη συζήτηση με το κάθε άτομο για το τι σημαίνει αυτό και πού το ξέρω. Σήμερα ακούγεται γελοίο και κακοποιητικό αυτό. Το συνδέω ξεκάθαρα με το πόση queer εκπροσώπηση υπάρχει πλέον στα ΜΜΕ. Πιστεύω ότι όσα έχουμε μεγαλώσει χωρίς να βλέπουμε καθόλου τα εαυτά μας στις ιστορίες που παρακολουθούμε καταλαβαίνουμε τη δίψα για αυτή. Εγώ την έψαχνα παντού και υπήρχε ελάχιστη ή και μηδενική σε πολλούς τομείς. Γι’αυτό και έγινε σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου.
facebook.com/smarMakesComics
instagram.com/smarmakescomics
smar.gumroad.com
Δημήτρης Κάσδαγλης
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Ως εικονογράφος δίνω έμφαση στις αφηγηματικές αρετές της τέχνης μου, συνήθως μέσα από τη σύνθεση στο σχέδιο και τις εντάσεις φωτός και χρωμάτων. Ασχολούμαι με εικονογραφήσεις κυρίως σε βιβλία για παιδιά και κόμικς, αλλά σχεδιάζω επίσης χαρακτήρες, λογότυπα, αφίσες και εξώφυλλα. Στη δουλειά μου εύκολα διακρίνεις μια συμπάθεια στους τριχωτούς τροφαντούς χαρακτήρες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ίσως εκείνο της μασκότ μου. Πρόκειται για μια σκανδαλιάρα ασώματη κεφαλή, με μούσια, χεράκια, ποδαράκια και …πουλάκι. Έχει πολλά ονόματα το δαιμόνιο αυτό, αλλά πλέον ακούει στο ΓΚΡΖΛ, και είμαστε σε αναζήτηση της ιστορίας του.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Αν και είχα ξεκινήσει να δουλεύω ένα καινούργιο έργο ειδικά για την έκθεση, επέλεξα η συμμετοχή μου τελικά να είναι μια εικονογράφηση που δημιουργήθηκε …εν βρασμώ πριν από αρκετά χρόνια. Πρόκειται για μια ώριμη, καταπονημένη εκδοχή του μυθολογικού Έρωτα, ο οποίος καλείται να επιλέξει στρατόπεδο λίγο πριν την Αποκάλυψη και το επικείμενο τέλος του Κόσμου. AMOR VINCIT OMNIA γράφει στα λατινικά η φλεγόμενη φτερωτή καρδιά που έχει τατουάζ στο μπράτσο του, ο Έρως Νικά τα Πάντα …και τα στρατόπεδα παύουν πλέον να έχουν σημασία απέναντι στην ζέση του αρχέγονου πάθους.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Ζούμε σε μια εποχή που παρατηρείται άνθιση της queer θεματολογίας. Queer εικαστικοί καλλιτέχνες υπήρχαν και θα υπάρχουν στον χώρο της Εικονογράφησης. Δραστηριοποιούνται άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο ορατά, πάντοτε όμως ως αναπόσπαστο και αντιπροσωπευτικό κομμάτι της κοινότητας αυτής που ιδανικά αποτελεί έναν ασφαλή και ελεύθερο χώρο δημιουργίας και έκφρασης. Οι συνθήκες βέβαια δυστυχώς δεν είναι ευνοϊκές παντού και πάντα. Υπάρχουν μέρη που θέτεις ακόμη και τη ζωή σου σε κίνδυνο αν το έργο σου θεωρηθεί προκλητικό, ανατρεπτικό, βλάσφημο. Είναι υποχρέωση λοιπόν του συνόλου των δημιουργών να προστατεύει την ελευθερία έκφρασης στο χώρο καθώς και να δείχνει γρήγορα αντανακλαστικά και μηδενική ανοχή σε φαινόμενα ρητορικής μίσους αλλά και ακραίας πολιτικής ορθότητας.
dimk.carbonmade.com
instagram.com/dimitrioskasdaglis
Δημήτρης Γαβαλάς
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Γειά! Είμαι ο Δημήτρης, είμαι το μουτράκι της γειτονιάς και μένω στην Αθήνα. Πέρα από μουτράκι, είμαι αυτοδίδακτος καλλιτέχνης και ασχολούμαι με το ερωτικό σχέδιο. Το έργο μου εξετάζει την οικειότητα μεταξύ υποκειμένου και παρατηρητή, ενώ η θεματολογία μου εμπνέεται από τις κουλτούρες του βογιερισμού και της κουήρ ταυτότητας. Μου αρέσει πολύ η ανδρική μορφή και οι διάφορες πτυχές της. Πέρα από την εικαστική μου πρακτική αγαπώ τα βιντεοπαιχνίδια και τα κόμικς.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Η ιδέα πίσω από το έργο μου είναι ένα χαρισματικό πρόσωπο που στέκεται ως ηγέτης σε μια κοινότητα και εκδηλώνει την ηγεσία του με έναν αντισυμβατικό τρόπο. Ήθελα να εξετάσω την αυθεντία μέσω της ευαισθησίας και να επικοινωνήσω την εύθραυστη φύση της αρετής του. Συγκεκριμένα, επέλεξα να σχεδιάσω έναν τρανς χαρακτήρα, ο οποίος επενδύει στη δύναμη που λαμβάνει από την κοινότητα του, με σκοπό να δημιουργήσει και να διατηρήσει έναν ασφαλή χώρο για τα υπόλοιπα μέλη να μιλήσουν και να ακουστούν. Ο σκοπός είναι η ορατότητα, και παρόλο που φαντάζει ευάλωτος, η ταυτότητά του αποτελεί παράδειγμα έμπνευσης και εμπιστοσύνης.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Αρκετά. Ο κόσμος της εικονογράφησης είναι τεράστιος και λόγω της κλίμακάς του αποτελεί ένα από τα κύρια μέσα προβολής της κουήρ αντιπροσώπευσης. Όπως σχολιάζω και με το έργο που εκθέτω, η ορατότητα σημαίνει δύναμη, αρκεί να γίνεται σωστά και με ενσυναίσθηση. Η κουήρ προβολή τείνει να εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο της εικονογράφησης αρκετά άστοχα και ασυνείδητα, πολλές φορές από άτομα τα οποία δεν ανήκουν, ούτε εκπροσωπούν την κοινότητα. Οπότε δίνω ακόμα μεγαλύτερη σημασία στην ηθική αντιπροσώπευση της κοινότητάς μας και χαίρομαι πραγματικά όταν βλέπω και άλλους κουήρ καλλιτέχνες να αναγνωρίζονται.
patreon.com/zestybob
instagram.com/zestybob
Μιχάλης Διαλυνάς
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Γεια! Είμαι ο Μιχάλης Διαλυνάς, ζω στην Αθήνα και φτιάχνω comics as a passion and for a living που λένε. Την τελευταία δεκαετία συνεργάζομαι με τον comic συγγραφέα James Tynion IV και την Boom! Studios και εικονογραφώ Queer Young Adult Fantasy ιστοριες. Όπως το The Woods, μια επική σειρά sci-fi horror 36 τευχών που βραβεύτηκε με GLAAD award για την αντιπροσώπευση της κοινότητας σε comic το 2017 και την σειρά βιβλίων WYND, τα οποία ήταν υποψήφια 3 φορές για GLAAD και πέρσι για Eisner στην κατηγορία εφηβικών βιβλίων. Έχω σχεδιάσει και πολλά τευχη Χελωνονιντζάκια που ήταν μεγάλη παιδική μου αγάπη!
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Στην έκθεση συμμετέχω με μια splash-page από το WYND book 2: The Secret of the Wings. Είναι μια τρυφερή και στενάχωρη στιγμή με τον Wynd να βρίσκεται χαμένος μέσα στις σκέψεις του πάνω από το σώμα του φίλου του και love interest, Thorn, που είναι σε κώμα… χωρίς να το κάνω σπλόιλερ όμως! Αν είχε όνομα αυτή η σελίδα, θα ήταν «Και αν τα πράγματα είχαν έρθει αλλιώς;».
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει το representation της κοινότητας μέσα στα comic! Θεωρώ ότι γίνονται καλά βήματα τα τελευταία χρόνια, ώστε να υπάρχουν ιστορίες από όλους για όλους. Ζούμε τώρα σε μια εποχή που η βαρύτητα της ιστορίας έχει αρχίσει να στρέφεται στο χαρακτήρα των πρωταγωνιστών και όχι στην σεξουαλικότητα τους. Έτσι μπορούμε να έχουμε comic όπως ο νεος Superman, που είναι ο γιος του Clark Kent και ειναι Bi χαρακτήρας, αλλά και το δικό μας Wynd, που οι μισοί χαρακτήρες είναι της κοινότητας αλλά η ιστορία μας έχει να κάνει με έναν φανταστικό κόσμο με αιμοβόρους βρικόλακες, φτερωτά πλάσματα και έναν τεράστιο γίγαντα με το όνομα Strawberry! Έτσι μπορούμε να βλέπουμε την queer αντιπροσώπευση σε οποιαδήποτε ιστορία, είτε είναι horror, fantasy ή ένα κλασικό σούπερ-ηρωικό.
WoodenCrown.com
instagram.com/thewoodenkingp
Δημήτρης Αναστασίου
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Ονομάζομαι Δημήτρης Αναστασίου, είμαι ζωγράφος και δημιουργός εικονιστορημάτων, για να χρησιμοποιήσω μία από τις μεταφράσεις στα Ελληνικά του όρου «graphic novel». Έχω πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής – η τελευταία, με τίτλο «Τάνγκραμ», έλαβε χώρα από τον Δεκέμβριο του 2022 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2023 στη γκαλερί Citronne στην Αθήνα. Ζωγραφιές μου έχουν εκτεθεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και στη Ρωσία, την Ισπανία, την Ελβετία και τη Γερμανία. Το πρώτο μου εικονιστόρημα με τίτλο «Α=-Α» εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2018 από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, και στις χώρες της Αγγλικής Κοινοπολιτείας, μεταφρασμένο στα Αγγλικά, το 2021, από τις εκδόσεις Jonathan Cape του ομίλου Penguin. Από το 2018 δουλεύω ένα νέο graphic novel που έχει τον τίτλο «Οι περιπέτειες του Γεράσιμου Κελκανίδη» και πρόκειται για την ιστορία δύο πατεράδων και δύο γιων, οι οποίοι ζουν σε δύο παράλληλους κόσμους.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Στην έκθεση συμμετέχω με το έργο «Ρωτούσε για την ποιότητα», το οποίο, κατά κάποιον τρόπο «εικονογραφεί» το ομότιτλο, πολύ τρυφερό, ποίημα του Καβάφη.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Οι αναπαραστατικές τέχνες παρουσιάζουν τον κόσμο όπως είναι, όπως θα θέλαμε να είναι και όπως φοβόμαστε ότι μπορεί να γίνει. Συμμετέχουν κατά τον τρόπο αυτόν στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, επηρεάζονται αλλά και επηρεάζουν, διαμορφώνονται αλλά και διαμορφώνουν, ενίοτε σε σημαντικό βαθμό. Δεν είναι εργαλείο προπαγάνδας, είναι μορφή έκφρασης της αγωνίας, των φόβων και των ελπίδων μας, είναι τρόπος να αναστοχαζόμαστε τον εαυτό μας και την κοινωνία μας, να κοιτάμε με ξένα μάτια, να γινόμαστε αυτό που δεν είμαστε, να ζούμε εν ετέρα μορφή καταστάσεις αλλότριες, κι έτσι να μπορούμε λίγο καλύτερα να κατανοήσουμε, να κάνουμε χώρο, ίσως ακόμα και ν’ αγαπήσουμε.
Αριάδνη Τζουνάκου
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Ονομάζομαι Αριάδνη Τζουνάκου, είμαι 34 ετών και ζω στην Αθήνα. Είμαι εικονογράφος, με κλίση στα είδη της σκοτεινής φαντασίας και του τρόμου. Αγαπώ με πάθος τα διαστρεβλωμένα σώματα, τα πλάσματα των οποίων η σάρκα ουρλιάζει από πόνο, καθώς και όσες ιστορίες και εικόνες δεν με αφήνουν να κλείσω το φως όταν πάω για ύπνο. Τα έργα μου έχουν ως πηγή έμπνευσης την ελληνική λαογραφία και μυθολογία, τη λογοτεχνία τρόμου αλλά και τις προσωπικές μου εμπειρίες.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Η αρχική σκέψη ήταν να φτιάξω μια εικόνα της θεάς Αθηνάς, συγκεκριμένα του χαμένου αγάλματος της από τον Παρθενώνα· γρήγορα όμως κουράστηκα με την ιδέα και αποφάσισα να πειραματιστώ. Δοκίμασα διαφορετικά περιβάλλοντα (μπουντρούμι, ναό, δάσος) και χαρακτηριστικά της κεντρικής φιγούρας, (περικεφαλαία, μακριά μαλλιά, αφέλειες, βυζαντινά ρούχα) προτού καταλήξω στη τελική μορφή του πίνακα. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά του εκάστοτε θεατή να βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν μου αρέσει να δίνω ερμηνείες για τα έργα μου. Ενώ θεωρώ πως τα βιώματά μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν οτιδήποτε δημιουργούμε, για εμένα αυτό συνήθως είναι αποτέλεσμα αυθόρμητης έκφρασης και όχι συνειδητής ανάγκης να περάσω κάποιο μήνυμα.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Πιστεύω πως είναι εξαιρετικά σημαντική. Ως έφηβη είχα ανάγκη να δω εικόνες ανθρώπων που έχουν κοινά με εμένα βιώματα και επιθυμίες. Ήταν κάτι το οποίο ίσως θα βοηθούσε να αντιμετωπίσω κάποιες από τις δυσκολίες της ζωής μου και το οποίο στερήθηκα λόγω των τότε κοινωνικών προκαταλήψεων. Στον κόσμο μας υπάρχει ποικιλομορφία ταυτοτήτων, ιδεών, τρόπων ζωής. Οι queer ταυτότητες είναι μέρος αυτής της πραγματικότητας και η συμπερίληψη τους μπορεί να προσφέρει υπέροχες δημιουργίες για όλα τα γούστα.
Harry Saxon
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Είμαι σκιτσογράφος και κυρίως εργάζομαι ως χρωματιστής κόμικς. Είμαι επίσης μέλος της νεοσύστατης Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς. Είμαι out ως τρανς άνδρας εδώ και 12 χρόνια και υπάρχει περίπτωση οι αναγνώστες σας να έχουν διαβάσει την επί χρόνια στήλη μου Trans Talk στο περιοδικό σας (καθώς και μια άλλη παλιότερα στη σελίδα του ANTIVIRUS). Είμαι αρκετά δραστήριος όσον αφορά την LGBTqia κοινότητα στην Ελλάδα και τα τρανς δικαιώματα, αν και τα τελευταία χρόνια έχω μείνει λίγο από ενέργεια, κάνω όμως ό,τι μπορώ για να υπάρχει περισσότερη ορατότητα.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Το «Φτιάξτε το δικό σας κοριτσάκι» το δημιούργησα αρχικά ως επιμέρους λεπτομέρεια για ένα installation/γλυπτό μου τον Δεκέμβρη. Δεν το είχα σχεδιάσει, μου βγήκε αυθόρμητα και δεν φαινόταν κανονικά πάνω στο γλυπτό ώστε να διαβάζεται εύκολα, γι’ αυτό είχαμε φτιάξει μερικά μικρά φυλλάδια για να παίρνει όποιο άτομο ήθελε. Παρολ’αυτά πιστεύω ότι αξίζει να φανεί μεγάλο ως ανεξάρτητο έργο. Έχει να κάνει με τους έμφυλους ρόλους και τις προσδοκίες που κολλάνε πάνω μας από την στιγμή που γεννιόμαστε, όπως και το φύλο μας, το όποιο εκείνη την στιγμή καθορίζεται από άλλα άτομα και όχι εμάς.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Πιστεύω πως στην εικονογράφηση, όπως και γενικότερα σε όλες τις τέχνες, δίνεται ευκαιρία στο κάθε άτομο να εκφράσει την ταυτότητά του με αποκλειστικά δικούς του όρους. Έτσι μπορεί να βρει φωνή ένα queer άτομο το οποίο μπορεί να μην έχει άλλα μέσα να εκφραστεί, αλλά και να δοθεί φωνή σε άλλα άτομα με παρόμοιες εμπειρίες τα οποία έχουν ακόμα λιγότερες ευκαιρίες να μιλήσουν για τη ζωή τους, τις εμπειρίες τους, τις δυσκολίες στην καθημερινότητά τους αλλά και τις χαρές τους. Η τέχνη μπορεί να δώσει ελπίδα στο ίδιο το άτομο που δημιουργεί αλλά και στα άτομα που την λαμβάνουν. Ένα κόμικ ή μια εικονογράφηση μπορεί να εμψυχώσει κάποιον ο οποίος έχει αρχίσει να ξεμένει από υπομονή και κουράγιο. Η LGBTqia και γενικότερα queer αντιπροσώπευση είναι πολύ σημαντική γιατί – εκτός του ότι αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία έκφρασης – είναι γιορτή για την ύπαρξη άνευ όρων, αλλά και υπόσχεση και υπενθύμιση πως υπάρχει χαρά στη ζωή ενός queer ατόμου. Θυμίζει πως υπάρχουν και άλλα άτομα σαν εμάς.
harrysaxon.art
linktr.ee/harrysaxon
Aύγουστος
Πες μας λίγα πράγματα για σένα;
Είμαι ο Αύγουστος, ένας trans-masc, non binary κομιξάς/εικονογράφος και τα αγαπημένα μου πράματα στον κόσμο είναι να παίζω βιντεοπαιχνίδια αγκαλιά με το σκυλί μου και το σουλάτσο στην Αθήνα τρώγοντας παγωτό. Άρχισα να δραστηριοποιούμαι σιγά σιγά στον χώρο των ελληνικών κόμικ από το 2016 και τα πιο γνωστά μου βιβλιαράκια αυτή την στιγμή είναι ο Διγενής από τη Jemma Press και το Equidistance από το Nerdula Labs, τα οποία δουλεύω παρέα με τον Ντέννις Γιατρά. Αυτή την περίοδο τρέχω να τελειώσω μαζί με τον Ντέννις, τον Ηλία Κυριαζή, τον Andrew Wheeler και τον Hassan Otsmane-Elhau το τελευταίο τεύχος του Cat Fight για την IDW.
Μίλα μας λίγο για το έργο με το οποίο συμμετέχεις στην έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης»;
Το πορτραίτο που έστειλα για την έκθεση «LGBT Art – Η Άνθηση της Εγχώριας Queer Εικονογράφησης» ήταν κάτι που αρχικά έφτιαξα για καθαρά προσωπική εξάσκηση, αλλά κάπως κατέληξε να είναι το έναυσμα στο μυαλό μου για μια cyberpunk ιστορία που αυτή την περίοδο σκέφτομαι πως να πω. Οι χαρακτήρες που απεικονίζονται είναι ένα ζευγάρι γκέι ανδρών, ένας εκ των οποίων είναι τρανς, και το κοινό τατουάζ στα πρόσωπα τους είναι σημάδι του δεσμού τους.
Πόσο σημαντική θεωρείς ότι είναι η queer αντιπροσώπευση στον κόσμο της εικονογράφησης και γιατί;
Νιώθω ότι η queer αντιπροσώπευση είναι σημαντική σε όλες τις εκφάνσεις της τέχνης αλλά και της δημόσιας ζωής εν γένει, οπότε και για τον χώρο της εικονογράφησης. Μου φαίνεται ωφέλιμο να έχουμε όλοι πρόσβαση σε παραστάσεις της διαφορετικότητας και να συνηθίζουμε σε αυτή. Πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσει έναν αποτελεσματικό δρόμο για την αποδοχή της. Αν κρίνω από μένα, είναι μεγάλη ψυχική βοήθεια για τους ανθρώπους που οι ίδιοι νιώθουν διαφορετικοί να μπορούν να δουν/διαβάσουν/ακούσουν άτομα παρόμοια με εκείνα να έχουν φωνή και δημιουργικό έργο.
Παρασκευή (12/5) – Κυριακή (14/5), 11:00 – 21:30
Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Γκάζι
